Ani Ölüm – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Ani Ölüm

Ani ölümden korkuluyordu, çünkü hazırlık eksikliği muhtemelen öbür dünyada ruha zarar veriyordu. Temalar bir kez -ölümün ön bilgisinin iyi olduğu ve ani ölümün kötü olduğu- saptandıktan sonra, iyi insanların ön bilgiye sahip olacağını ve kötü insanların ya da putperestlerin, dinsizlerin ya da putperestlerin bu ön bilgiye sahip olacağını varsaymak için yalnızca çok kısa bir mantıksal adım kaldı. Hristiyan olmayanlar aniden ölürlerdi.

Gerçek gerçeklerden daha önemli bir şey olan manevi gerçek, insanların belirli şekillerde öldüğü anlamına geliyordu. Bazı temalar o kadar tutarlıydı ki ayrıntılı olarak incelenebilirdi, özellikle boğulma; gök gürültüsü, şimşek ve deprem; düşme; ve kafa kesme vb. Boğulma her zaman Hristiyan olmayanlar için bir ölüm nedeni olarak gösterildi: Hristiyanlar boğulamazlardı.

İncil’deki emsal çok güçlüydü. İsrailliler geçtikten sonra Mısırlılar Kızıldeniz’de boğuldular; Yunus, İsa’nın ölümden dirildiğini önceden tahmin eden balina tarafından kurtarıldı; Nuh tufandan çıktı, inanmayanlar ise boğuldu. Yeni Ahit’te Mesih su üzerinde yürüdü. Peter şüphelenene kadar ona katıldı ve sonra batmaya başladı. İsa onun elini tuttu ve “Ey kıt imanlılar, neden şüphe ettin?” dedi. Gerçek gerçek (bir Hıristiyanın boğulduğu) manevi gerçekle çatıştığında ilginç bir çatışma ortaya çıktı.

Anglo-Sakson Hıristiyan yazarlar İncil geleneklerini takip ettiler; ‘Exodus’ şiiri, İsrailliler geçtikten sonra Kızıldeniz’de boğulan Mısırlıları canlı bir şekilde tasvir etti. Boğulma ile iyi bir Hıristiyan ölümü arasındaki karşıtlık, “Çıkış” öyküsü ile Aziz Cuthbert’in ölümü arasındaki bir karşılaştırmayla görülebilir. Mısırlıların boğulması, elli dizeden fazla dizeyi kapsıyor ve ölümün dehşetinden “insanlar korktu.

Ayrıca, gürültünün/gürültünün (hream) sesi ve “katliam kokusu” – kelimenin tam anlamıyla “ölüm sisi” (waelmist) durumun genel kaosuna ve dehşetine katkıda bulunur. Bu, ölümüne barışçıl bir şekilde hazırlanmak için zamanı olan Cuthbert’in tam tersidir. Mısırlıların üzerine sular kapanırken, ölüm karşısında eve dönmek (hamas findan) isteyen korkaklar (herebleade) olarak tanımlanırlar.

Bu nedenle, Tanrı’ya veya ruhlarına saygıları yoktur, sadece fiziksel bedenlerini selden kurtarmakla ilgilenirler. Yine Cuthbert farklıdır: ölüm “Dehşetlerin Kraliçesi” olarak tanımlansa da, Cuthbert onu endişeyle bekler ve “ruhunu Tanrı’yı ​​övmek için gönderdi.

Cuthbert kaçmaya çalışmaz ve şeytanlar tarafından şiddetle işkence görmesine rağmen yalnız kalmaya karar verir. Bir azizin ölümünden sonra, bazen ruh göğe yükselirken yerden göğe uzanan bir ışık görülür ve melek koroları tatlı bir şekilde şarkı söyler. Buna karşılık, ‘Exodus’taki sesler, göklere yükselen türbülansın ve meleklerin mutlu sesinden çok uzakta, ‘ordudan ve havadan en güçlü bir umutsuzluk çığlığıyla’ umutsuzluk ve kaotik bir karışıklıktır. üzerlerinde karardı.

Samsun Mezarlıklar Müdürlüğü Mezar sorgulama
Samsun Mezarlıklar Müdürlüğü iletişim
Samsun Büyükşehir Belediyesi Mezarlıklar Müdürlüğü
Samsun Mezarlıkları
Samsun Vefat Edenler
Samsun Asri mezarlığı Mezar sorgulama
Samsun Derecik Mezarlığı fiyatları
Samsun cenaze Hizmetleri

Ayrıca şiirin hiçbir yerinde Mısırlıların boğuldukları için “kurtuldukları” fikri yoktur. Boğularak ölüm, sembolik bir vaftiz olarak kabul edilmedi. Boğulanlar dehşet içinde öldüler ve ruhlarını ‘kaybettiler’. Cesetler de derinlerde kayboldu. Cesedin bulunamaması tehlikesi, gemi enkazında boğulanların yakınları için bir trajediydi.

1120’de I. Henry’nin oğlu ve varisi William, Beyaz Gemi felaketinde öldü. Henry sadece kaybından değil, aynı zamanda oğlunun deniz canavarları tarafından yeneceği bilgisinden de kederliydi. Malmesbury’li William şunları yazdı: ‘Kıyıda onları arayan çeşitli kişiler tarafından bulunamayan cesetleri bulmanın zorluğu felaketi artırdı; ama ne kadar narin olsalar da derinlerin canavarlarına yem oldular.

Bununla birlikte, adanmışlık yazılarında, Hıristiyanlar, bir gemi kazasından sağ kurtulan Aziz Paul tarafından belirlenen İncil örneğine sahip olan gemi kazası veya boğularak ölmedi (Elçilerin İşleri 27). 1260 dolaylarında yazılan Altın Efsane’nin yazarı Jacobus, azizlerin hayatlarından pek çok örnek içeriyordu; bu örnekler, John Mirk’in 15. yüzyıldaki İngilizce vaazlarında sıklıkla yakından takip ettiği örneklerdir.

Saint Mary Magdalene’in hayatında bir gemi batıyordu ve bir kadın Mary’yi onu kurtarması için çağırdı. “Bir anda saygıdeğer bir çehre ve tavırlı bir kadın ona göründü, onu çenesinden tuttu ve diğerleri boğulurken onu zarar görmeden karaya çıkardı. Boğulma girişimleri bile başarısızlığa mahkumdu. Aziz Christina, boynuna büyük bir taş bağlattı ve denize atıldı: “ama hemen melekler onu taşıdı” ve İsa aşağı inip onu vaftiz etti.

Alternatif olarak su basitçe kaybolabilir. Aziz Blaise boğulmak üzere bir göle atılmak üzereyken, “suyun üzerinde haç işareti yaptı ve bir anda altı kuru, sağlam bir arazi gibi oldu”. Putperestlerden su üzerinde yürümeleri istendiğinde, ‘altmış beş adam içeri girdi ve hemen boğuldu.

Paganların boğulma teması sık sık meydana geldi: pagan Maxentius, İmparator Konstantin’i tuzağa düşürmeye çalıştı, ancak kendi oyununa yenildi ve “derenin derinliklerinde boğuldu. Benzer şekilde, pagan veya büyülü nesneler batarken Hıristiyan kalıntıları yüzer veya kıyıya geri döner: Sihirbaz Simon’ın kitapları denize atılır ve batar.

Zaman zaman dramatik etki için tema tersine çevrildi ve Hıristiyanların boğulduğu görüldü. ‘St Andrew’un Yaşamı’nda, bazı potansiyel mühtediler, Andrew tarafından dönüştürülmek üzere deniz yoluyla seyahat ediyorlardı. Onlar varmadan önce, hepsi Şeytan’ın çıkardığı bir fırtına tarafından “boğuldu”. Neyse ki, Hıristiyan niyetleri muhtemelen onları kurtardı çünkü kıyıya vurdular ve havari Andreas onları çabucak hayata döndürdü. Daha güçlü bir örnek, ‘Saint Peter Martyr’in Yaşamı’nda meydana geldi.

Bu noktaya kadar metin, bir ortaçağ izleyicisine derinden kafa karıştırıcı olurdu, çünkü Hıristiyanlar boğularak ölemezdi, ancak burada bir azizin hayatında boğulan biri vardı. Jacobus, belirtilen dört nedenle ölümünü kanıtladı. ‘Yine de bazı insanlar onu rahipler kilisesine taşıdı ve onu Aziz Petrus’a emanet ettiklerinde hayata ve sağlığına kavuştu.’ Son beş kelimede, önceki mantıksız paragraf doğru yöne çevrildi.