Arkeolojik Kanıtlar – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Arkeolojik Kanıtlar

Güney Levant’ın dört bir yanından gelen mezarlar, burada Yahuda gömme uygulamalarını tanımlamak ve kökenlerini ve gelişimlerini takip etmek amacıyla incelenmiştir. Sekiz farklı mezar tipi ayırt edildi. Vücut muamelesi, cenaze eşyaları ve cesedi barındıran haznenin veya boşluğun şekli, tiplerin belirleyicileriydi.

Tüm özellikler arasındaki güçlü ilişkiler, yedi tipin gövdeyi barındıran yuva veya boşluk tarafından etiketlenmesini sağlar. Sekiz tip (1) basit, (2) sanduka, (3) kavanoz, (4) antropoid tabut, (5) küvet tabutu, (6) mağara ve (7) seki mezar ve (8) kremasyon gömüdür.

Basit veya çukur mezarlar, bazı örnekler ana kayadan oyulmuş olsa da, genellikle kum veya lös içine kazılmıştır. Mezarlar bir ila üç inhumasyon içeriyordu; Birden fazla defin durumunda, biri genellikle bir bebek ya da çocuktu. Karakteristik olarak bir kase ve kavanoz sağlandı.

Ek hediyeler arasında yerel ve ithal çanak çömlekler, boncuklar, bir bok böceği ve metal bir bilezik, halhal, yüzük veya küpe bulunuyordu. Bu mezarlar, Geç Tunç Çağı’nda ve Demir Çağı boyunca çarpıcı bir şekilde sınırlı bir dağılım sergilemiştir: kıyı boyunca, kesintisiz Jezreel, Beth Shan ve Ürdün Nehri Vadileri boyunca ve Lachish, Amman ve Dhiban bölgelerindedir.

Basit mezarlar, halk tarafından kullanılan ve İncil yazarları tarafından ‘Kenanlı’ olarak adlandırılan birkaç mezar türünden biriydi. Basit mezarlar da dahil olmak üzere bu farklı mezar tiplerinin yığılmasının devam etmesi, Kenanlı olarak bilinen nüfusun Demir Çağı boyunca kültürel olarak farklı kaldığını göstermektedir. Azor’un güneyinden Tell er-Ruqeish’e kadar sahil boyunca ve Ürdün Nehri Vadisi’ndeki Tell es-Saidiyeh’de hayvanların, başı kesilmiş cesetlerin ve kafataslarının çukur mezarları, Filistin veya Deniz Halklarının gömme uygulamalarını koruyabilir.

Bir sandık mezar inşa etmek için, kabaca iki metre uzunluğunda ve bir metre genişliğinde dikdörtgen bir alan taş veya kerpiçlerle kaplandı ve bazen zemini parke taşlarıyla döşendi ve bir üst yapı inşa edildi. Basit mezarlar gibi, sandukalar da genellikle bir ila üç gömme işlemini barındırırdı ve çoklu gömme durumunda, gömmelerden biri normal olarak bir bebek veya çocuktu.

Birden fazla gömü ve tekrarlanan kullanım için inşa edilmiş büyük taş kaplı sandıklar, katmanlar halinde yığılmış cesetler ve bunlara eşlik eden erzakları tutuyordu. Sandık mezarlarda basit gömülerde temin edilen morg eşyalarının yanı sıra hançer, bıçak ve şarap takımları gibi metal eserler de ele geçmiştir. Sandık mezarlar, basit mezarlar gibi, ova bölgelerinde, kıyı boyunca ve vadilerde kullanılmıştır.

Basit mezarlardan farklı olarak iç kesimlerde, yaylalarda bulunmamıştır. Sandık mezar gömme, İncil’de ‘Kenanlı’ olarak adlandırılan nüfus tarafından uygulandı. Bazı sandık mezarlar Mısırlı veya Mısırlı mezarlar olabilir.

Kütahya Mezar Fiyatları
Sivasta mezar yeri Fiyatları
Kütahya mezar Taşı yapan yerler
Niğde Mezar Fiyatları
Kütahya Mezar Yapımı
Kütahya Tavşanlı mezar taşı Fiyatları
Mezar Taşı Fiyatları Uşak
Niksar mezar Fiyatları

Tell es-Saidiyeh mezarlarının Mısır özellikleri arasında batı-doğu yönü, kerpiç bir üst yapı, mezar işaretleri, Mısır keten vücut sargıları, vücudu saran bitüm, alışılmadık derecede yüksek metal eserler, çok sayıda mezar taşı vardı. kaymaktaşı ve kalsit örneklerinin yer aldığı çömlekler ve morg hükümleri arasında çanak ve kandillerin bulunmaması.

Kavanoz ve küp gömülerde kap boyun kısmı çıkarılarak yapılır. Doldurulan kap daha sonra sıklıkla bir kase, bir taş veya başka bir kavanozun tabanı ile kapatılırdı.

Normalde bir bebek veya çocuk için tek bir kavanoz yeterliydi ve ağızdan ağza (veya alışılmadık derecede büyük kavanozlar) yerleştirilmiş iki kavanoz yetişkinleri barındırıyordu. Çoğu çömlek topraktaki çukurlara yerleştirilirken, iki örnek kerpiç ve taş astarlı sandıklara yerleştirilmiş ve daha sonraki örnekler mezarlara bırakılmıştır.

Kavanoz mezarlarının büyük çoğunluğunda bebek gömütleri bulunurken, çocuklar, ergenler ve yetişkinler de çömleklere defnedilmiştir. Bebekler genellikle erzak olmadan veya sadece bir kabukla gömülürdü. Yaşlı bireylerin cenazelerinde genellikle bir kase, genellikle bir lamba ve bir sürahi, boncuklar, yüzükler, bilezikler ve deniz kabukları bulunurdu.

Kavanoz mezarların dağılımı basit ve sanduka mezarların dağılımına benziyordu, ancak Ürdün ve kuzey Cisjordan ile sınırlıydı. MÖ on ikinci ve on birinci yüzyıla ait mezarlar, Geç Tunç Çağı dağılımını izledi: sahil boyunca, vadiler boyunca ve Celile’de. Daha sonraki örnekler Transjordanianplatau’da yoğunlaştı.

Kavanoz mezarının bölgeye genellikle Anadolu’dan veya Suriye’nin kuzeyinden getirildiği düşünülmektedir. Antropoid tabutlar, bir insan yüzü ve üst gövdeyi tasvir eden modellenmiş bir kapağa sahip, bir veya iki ucu sivrilen yaklaşık iki metre uzunluğunda bir seramik kutudan oluşuyordu. Deir el-Balah tabutları, en az biri yetişkin bir erkek olmak üzere iki ila altı arasında gömme yaptı.

Ekteki hükümler arasında yüksek oranda Mısır kapları, Mısır tiplerini taklit eden veya bunlardan esinlenen çanak çömlekler, Mısır bok böcekleri ve diğer muskalar, ushwabti figürinleri ve takılar vardı. Yerli ve ithal çanak çömlek, bıçaklar, mızrak uçları, cirit başlığı, mühürler ve oyun tahtaları da vardı.

Çukur ve sandık mezarların yanı sıra mağara ve sıra mezarlardan bozulmamış antropoid tabut mezarları ele geçmiştir. Bu uygulamanın Mısır menşeli olduğuna dair kanıtlar, bunların gerçek Mısır’da ortaya çıkmalarını, MÖ 13. yüzyılın sonlarında başlayan sınırlı dağılımlarını, kanıtlanmış bir Mısır varlığıyla güney Levanten yerleşimlerinde, bazı kapaklarda tasvir edilen Mısır tarzı baş, bir hiyeroglif içerir. bir Lakiş tabutu üzerindeki yazıt ve Mısır ve Mısırlılaştırma hükümlerinin yüksek oranda görülmesi gerekir.

Deir el-Balah’ta kadın ve çocukların çok sayıda gömülmesi, Mısırlı idari veya askeri personelin aileleriyle birlikte gömülmesi olarak yorumlandı. Sahab Mezarı 1’de MÖ 12. yüzyıldan kalma iki ahşap tabut korunmuştur. İlk tabutta bir bebek ve ikincisinde bir savaşçı vardı. Deir el-Balah, tek bir kireçtaşı tabut örneği verdi.