Buluntular – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Buluntular

Durum ne olursa olsun, kasıtlı olarak yapılandırılmış bir terk etme olarak yorumlamaya gerek yok; alandaki fauna kalıntıları gibi, homininler de en iyi şekilde beslenme kalıntıları olarak bertaraf edilmiş olarak açıklanabilir. Ancak yorum biraz daha ileri götürülebilir. Birkaç hominin bireyinin işleme belirtileri göstermesi ilginçtir.

Bunlar, tek bir çökelme olayı olarak değil, Aurora tabakasının birkaç farklı stratigrafik seviyesinde bulunur ve leşlerin sahada gerçek kaç kez işlendiği veya bu olaylar arasında ne kadar zaman geçtiği tahmin edilemese de, en azından şunu varsayabiliriz: Yamyamlık, bölgede muhtemelen uzun bir süre boyunca tekrar tekrar uygulandı.

Bu nedenle, kronolojik veriler ne kadar belirsiz olursa olsun, sahadaki işleme, basitçe “bir kerelik” (ve dolayısıyla belki de benzersiz) bir olay olarak açıklanamaz; bir dereceye kadar tekrarlama, davranışın Homo antecessor’un bölgesel toplumunda daha yapılandırılmış olduğunu gösteren kanıtlardır.

Kronos kompulsiyonları, şu anda en az bir hominin grubunun geçim davranışına derinden ve belki de rutin olarak gömülü görünüyor. Açıkçası, bu davranış, hominin vücudu, kas yapısı ve diğer yumuşak dokuları hakkında derin bir bilgi birikiminin yanı sıra, fauna kalıntıları üzerinde rutin olarak kullanılan becerilerle bunları ortadan kaldırma becerisini gerektiriyordu. Bu göz önüne alındığında, en azından bir dereceye kadar morbiditenin yanı sıra Cronos kompulsiyonlarının diğer yönlerinin zaman zaman uygulandığından makul bir şekilde şüphelenilebilir.

Küçük başlangıçlar, ancak hastalıklılığın temel unsurlarının bazı yönlerinin, zaman zaman, arkeolojik ve paleontolojik kayıtlarda görünen ve yeterli kültürel uyaran verildiğinde, ayrıntılı hale getirilebilecek davranış kalıplarıyla nasıl sonuçlanabileceği buradan açıkça anlaşılmalıdır. nispeten basit bir moda. Bu tür yerlerdeki basit (tekrarlanan da olsa) beslenme davranışı ile daha resmileştirilmiş morg faaliyetleri arasında kesin çizgiler çizmek yanlış olur, ancak en azından birinin diğerine yol açabileceği kadar net olmalıdır.

Bölüm 2’den ziyade burada tartışılan ve dokulara, onların doğasına, çıkarılmasına ve bir kaynak olarak kullanılmasına odaklanan örneklerde cesede duyulan hastalıklı ilgi, ölümden sonra meydana gelen toplumsal yeniden örgütlenmeden ayrılamaz.

Gran Dolina’da işlenen bireyler rakip bir sosyal gruptan gelmedikçe ve bu nedenle herhangi bir morg faaliyeti gerektirmedikçe veya ortaya çıkarmadıkça, Bölüm 2’de şempanzeler arasında gözlemlenen benzerlerinin sosyal aktivitelerinin daha sıradan olanlarla birlikte gerçekleştiği yerde bir durum tasavvur edilmelidir. et çıkarma ve tüketim endişeleri. Cesedin fiziksel ve teatral tüketiminin kelimenin tam anlamıyla böyle karmaşık etkileşimlerde – daha tanınabilir bir “insan” morg faaliyeti için bir temel ortaya çıkıyor.

Arkaik Homo sapiens ve defleshing

Etyopya’daki Awash nehri vadisinden Bodo kafatası kalıntılarında yaklaşık 600.000 BP’ye ait et parçalanmasının kanıtı bulunur. Bunların köklü bir Orta Pleistosen antikliği vardır ve Acheulian eserleriyle ilişkilidir.

Numune, genellikle Homo erectus/ergaster sınıfından geçiş durumunun bazı göstergeleriyle birlikte arkaik bir Homo sapiens olarak görülmüştür ve genellikle Homo heidelbergensis olarak sınıflandırılır. Kafatasının ön kısmında, özellikle sol elmacık kemiğinde, yörüngelerde ve sol üst yörünge bölgesinde 17 farklı yerde en az 25 doğrusal kesim işareti kaydedilmiştir ve kafatasının çeşitli alanlarındaki aşınma başka işaretleri gizlemiş olabilir. 

White, ön bölgedeki kesme işaretlerinin simetrisinin ve yönünün, bir hominin tarafından bir taş alet kullanılarak Bodo bireyinin kasıtlı olarak saptırıldığını akla getirdiğini ve bunları, gorillerin kafatasındaki kesik izlerinin konumu ve doğasıyla eşleştirebildiğini ileri sürer. ondokuzuncu yüzyılda çelik bıçaklarla temizlenmişti.

Stw 53 cranium’da olduğu gibi, bu defleshing’in çeşitli yorumları arasında ayrım yapmak imkansızdır; sadece zaman içinde başka bir nokta sağlar, hominin yumuşak dokularının Alt ve Orta Pleistosen sırasında zamanın çeşitli noktalarında kasıtlı olarak çıkarıldığını önermek için yeterlidir.

İskenderun Mezar Taşı Fiyatları
İskenderun Mezar yapanlar
İskenderun Mezar Fiyatları
Hatay Antakya Mezar taşı Fiyatları
Yozgat Sorgun mezar taşı Fiyatları
İskenderun Mermer Mezar Fiyatları
Kırıkhan Mezar Yapımı

Ölüleri önbelleğe almak: Atapuerca’daki cenaze alanının kökenleri?

Yukarıdaki tartışmadan, Alt ve Orta Pleistosen boyunca zaman zaman karkas işleme bölümlerinin meydana geldiği açıktır; bu süre zarfında, hastalık ve hatta morg faaliyetinin en azından basit yönlerinin gerçekleşmesi beklenebilir.

Ancak gördüğümüz gibi, veriler sınırlı ve belirsizdir; çeşitli yorumlara açıktırlar ve mevcut malzemeden çok şey çıkarmak akıllıca olmaz. Arkeolojik görünürlük açısından, bu tür etkinliklerin uzayda yapılandırıldığı zamandaki noktayı belirlemek daha karlı olabilir.

Böyle bir durumda, peyzajdaki belirli bir noktanın bu faaliyetler için tekrar tekrar kullanılması ve bu faaliyetlerin, diğer yorumların ortadan kaldırılabileceği bir bağlamda, ayrı vesilelerle ve birkaç kişi için sağlam bir şekilde temsil edilmesi, daha fazla sonuç verecektir. yapılandırılmış morg faaliyetinin kültürel bir uygulama olarak kullanıldığına dair ikna edici bir vaka. Bu durumun 500.000 BP’den sonra Atapuerca’nın karstik ortamında bir kez daha ortaya çıktığını ileri sürüyorum.

Atapuerca’daki Sima de los Huesos’taki Orta Pleistosen siltli kilden Homo heidelbergensis’e ait en az 28 kişiyi temsil eden 4.000’den fazla fosil bulunmuştur. Bunlar Neandertallerin evrimsel ataları olarak yorumlanmıştır.

Orijinal U-serisi ve ESR ölçümleri, 300-400 kyr BP’lik bir yaş önerdi, ancak hominin kalıntılarının üzerinde bulunan bir mağaraya ilişkin U-serisi tarihlendirmesi, 2σ’de 480 kyr BP’yi aşan bir yaş önermektedir, en azından mağaranın stratigrafik önemi hakkında varsayımlar varsa doğrudur.

Tarihler, aslan Panthera leo fosili ve büyük bir kurt Canis gibi aynı bağlamdan ve Orta Pleistosen ayı Ursus deningeri’nin kalıntılarını içeren üstteki bir çamur breşinden elde edilen biyostratigrafik verilerle tutarlıdır. Malzemenin yaşı ne olursa olsun (400.000–500.000 BP), site, morg aktivitesinin gelişimi ile oldukça ilgili olan önemli bir Orta Pleistosen örneği oluşturur.

Hominin kalıntıları, hem eğimli bir rampada (‘rampa’) hem de Sima’nın kendisindeki daha yatay tabakalı bir tortuda, mağaranın çeşitli bölgelerindeki siltli killerden ele geçirildi, ancak birkaç bölgeden parça parça hominin kalıntılarının yeniden yerleştirilmesi kalıntıların aynı geniş sedimantolojik bağlamdan türediğini gösterir.

Diş olgunlaşma oranlarının modern Homo sapiens’inkine benzer olduğu haklı varsayımına dayanarak, homininlerin yaş profili, yetişkinlerin ve çocukların düşük temsili ile ergenlere ve ilk yaşlı yetişkinlere doğru çarpıktır ve çenelerin değişken morfolojisi, en az 12 erkek ve 8 kadın temsil edilir.

Numune orijinal olarak nispeten eksiksiz iskeletlerden türetilmiş gibi görünüyor ve hominin malzemesinin potansiyel kaynakları olan dört şaft biliniyor, bunlardan üçü günümüzde bloke edilmiş durumdadır.