Cenaze Alma – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Cenaze Önbelleğe Alma

Tek bireylerin parça parça kalıntıları birçok biriktirme faktöründen türetilebilirken, cenaze önbelleği, Neandertal kalıntılarının oldukça fazla olduğu yerlerde iskelet parçalarının korunmasını açıklayabilir. Neandertal kalıntılarının nispi bolluğunun yalnızca mesleki yoğunlukla ilgili olduğuna dair göstergelerin yokluğunda, aksi takdirde, birkaç metrekarelik alanda birden fazla Neandertalin birikmesine yol açan felaket olaylarını hesaba katmak zorunda kalacaktı.

Ancak önbelleğe alma, ölülerin çürüyen bedenlerini yaşayanların kamp alanlarından çıkarma arzusuyla tutarsız değildir; Mussi’nin öne sürdüğü gibi, İtalya’daki Neandertaller, belki de bu tür bir çürümenin getirebileceği etobur tehlikelerini en aza indirmek için işgal yerlerini ölülerinden “temizliyor” gibi görünüyor ve eğer öyleyse, cesetlerin bir yere götürülmesi gerekiyor. Belli mezar önbelleğe alma yerlerinin gelişiminin, peyzajın kültürlenmesinden, ölüleri yok etmek için uygun yerlerin olduğu kavramından kaynaklandığını takip eder.

Bölüm 3’te, Galler’deki Pontnewydd Mağarası’nda ~225.000 BP’den önce erken Neandertal cenazelerinin önbelleğe alınması olasılığını tartıştım. Bu izole bir durumdur ve açıklamasında potansiyel olarak tamamen tafonomiktir, ancak çok sayıda parçalı Neandertal kalıntısına sahip bir dizi bölge Üst Pleistosen’den türetilmiştir.

Bunlar arasında dikkat çekenler La Quina, Charente, Caverna (Grotta) delle Fate, İtalya, El Sidrón Mağarası, İspanya ve Krapina, Hırvatistan’dır. Son iki bölge, karkas işlemenin önemli kanıtlarını sunar ve bu bölümün ilerleyen kısımlarında tartışılacaktır. La Quina’da, birkaç kazıda en az beş kişinin kalıntıları kurtarıldı.

Bunların çoğu kısmidir ve esas olarak kranial elementlerdir, ancak bir tanesi (H5) en azından üst gövdenin birçok kemiğini içerir.4 H5’in kasten gömüldüğü belirsiz olsa da, üst gövdenin birçok bölümünün iyileşmesi ve belirgin bir şekilde yokluğu. etobur kemiren bu vücudun kasıtlı olarak birikmesine ağırlık katar.

Parçaların çoğalması ve temsil edilen gerçek kişi sayısının Pontnewydd’dekinden çok daha yüksek olma olasılığı olan 5’lik bir MNI, La Quina’yı, MIS3’ün ortalarında bir yerde, mevcut veriler temelinde vücutların veya parçalarının önbelleğe alınması için olası bir odak noktası yapar. 

İtalya, Liguria’daki Caverna (Grotta) delle Fate’den ele geçirilen 13 Neandertal örneği (Giacomo ve de Lumley 1988), en az bir yetişkin ve iki bebeği (3–4 ve 8–10 yaşlarında) ve en fazla 13 kişiyi temsil ediyor. en fazla beş bebeğin temsil edilebildiği ve kafatası parçalarının, çenelerin, dişlerin ve bir falanjın baskın olduğu, daha az inandırıcı olsa da, bu durumda kafa kısımlarının kasıtlı olarak birikmesiyle de ilgili olabilir.

Bu dört site iki geniş döneme aittir. Cenazeyi önbelleğe almanın yorumu doğruysa, o zaman gözlemleri çok önemlidir, çünkü bunlar yalnızca ölülerin morgda bırakılmasının potansiyel kökenlerini göstermekle kalmaz, aynı zamanda ima yoluyla aynı zamanda birden fazla bireyin biriktirilmesi için odak olarak kalıcı yerlerin kullanımını da gösterir. Söylemeye gerek yok, veri tabanı herhangi bir net ifadede bulunmak için çok zayıf ve belirsiz, ancak geleneğin iki ayrı bölgede yeniden ortaya çıkması açık bir şekilde açıklama gerektiriyor.

Konya Mezar Taşı Fiyatları
Mezar taşı Fiyatları 2020 Konya
Mezar Taşı Modelleri ve Fiyatları Konya
Mezar Taşı Fiyatı
Mermer Mezar Fiyatları 2021
Konya Mozaik Mezar Fiyatları
Mezar fiyatları Antalya
Babaeski mezar fiyatları

Birincil ve İkincil Aktivite

Bir dizi Neandertal kemiğinde taş alet kesim izleri bulunmuştur. İtalya, Monte Circeo’daki Grotta Guattari’deki eski ‘yamyamlık’ ve ‘kafatası kültleri’ vakası, daha sonra kasıtlı hominin modifikasyonu taşımadığı gösterilen bir kafatasına dayanıyordu; foramen magnumunun genişlemesine muhtemelen sırtlanlar neden oldu, bazıları net örnekler var ve açıklanması gerekiyor ve en azından ara sıra Neandertallerin ölülerin yumuşak dokularını işlediğine dair sınırlı bir gösterge sunuyor.

Yamyamlık iddiaları hiçbir zaman tam olarak ortadan kalkmamış olsa da, bunlar artık genellikle yamyamlıktan ziyade etten kurtulmayı yansıtıyor olarak yorumlanıyor. Ancak son zamanlarda, Güneydoğu Fransa’daki Moula Guercy Mağarası’nın XV seviyesinden Neandertal kemiklerinin (MNI=6) 78 parçasında yapılan değişikliklerin arkasındaki nedenin yamyamlık olduğu öne sürüldü.

Burada, uzamsal olarak ilişkili oldukları toynaklı kalıntıların çoğunda olduğu gibi, Neandertal kemikleri, bir çekiç taşı ve örs ile ezilmeden önce etten ayrılmayı gösteren kesik izleri, darbe izleri, örs çizgileri ve iç konkoidal yara izleri taşıyordu.

Defleur ve ark. ‘Moula-Guercy XV seviyesinden hominid ve hominid olmayan fauna topluluklarında yapılan modifikasyonlara ilişkin niteliksel ve niceliksel çalışmaların işlemede paralellikler gösterdiğini’ çıkarsamak ve ayrıca ‘aynı aletin büzülme ve vurmada ardışık vuruşları’ için kesin kanıta işaret etmek, sonuca varmak bireylerin zedelenmiş ve parçalanmış olabilir.

Bu verileri burada Neandertal bedenine yapılan muameleyi Krapina’daki muameleden ayırmak için kullanmak için hiçbir neden olmazdı, ancak bir tür yamyamlık durumu, daha sonra kemiklerin ilik boşluğunu açığa çıkarmak için parçalanmasıyla ortaya çıkıyor. Yazarlar, “Moula-Guercy fosillerinin artık bazı Neandertallerin yamyamlık uyguladığının en iyi kanıtı olduğu” sonucuna varıyor.

Ama bu ne kadar kapsamlı? Kesik izleri, tendonların ve temporalis kasının kopmasını ortaya koyuyor, ki bu da etinin bükülmesiyle uyumlu. Yamyamlık için daha sağlam kanıtlar, genç bir alt çenenin dil yüzeyindeki kesik işaretleriyle belirtildiği gibi bir dilin çıkarılması ve diğer bireylerde uyluk kaslarının bir miktar çıkarılması ve omuzun olası dezartikülasyonu ile ilgilidir. Etsizleştirme ve yamyamlık kanıtı arasındaki belirsizlik ve henüz kapsamlı bir veri açıklamasının olmaması göz önüne alındığında, Moula Guercy verilerini bir ön bilgi olarak ele almak en iyisidir.

Peyrony, La Ferrassie’de bir çukura gömülen bebeğin başının kesildiğini ve yüzünün, kemiklerin korunması ve konumu temelinde çıkarıldığını ve görünüşe göre Hırvatistan’ın Krapina kentinde çok sayıda Neandertal kalıntısının ikincil işlenmesinin, görünüşe bakılırsa etinin çıkarılması için iyi olduğunu ileri sürdü.

Ek olarak, Engis, Belçika, Marillac ve Combe Grenal, Fransa ve El Sidrón, İspanya’dan gelen Neandertal kemikleri üzerindeki kesik izleri de etten arındırma ile ilgilidir ve özellikle çukurlarda bulunanların eksik bebek kalıntılarının ceset cenazesini yansıtması olasılığı ortadan kaldırılamaz. 

Kafa derisinin alındığını gösteren kesik izleri taşıyan Engis 2 kalvaryumu, bir genç yaştadır. Ölü Neandertallerden yumuşak dokuların çıkarılmasının ardındaki gerçek sebep veya sebepler ne olursa olsun, en azından bazı Neandertal topluluklarında kesik işareti kanıtı, cesete ilginin çok açık ve net bir göstergesi olarak alınmalıdır.

Belki de bu şaşırtıcı değildir: av toplulukları avlarının anatomisi hakkında derin bir bilgiye sahiptir ve kendi anatomilerine dair en azından bazı basit bilgilerin Neandertallerden nasıl kaçabileceğini görmek zordur.

Soru, elbette, bedene yönelik bu ilginin ve keşfin esas olarak bir geçim kaygısıyla mı (yani yamyamlık) yoksa anlamadığımız başka bir “yaşam temelli” nedenle mi, yoksa cesetle ilgili bir endişeyle mi gerçekleştirildiğidir. Kanıtın doğası gereği dikkatli olunmasını gerektirir ve burada bunun ikincil işleme için bazı kanıtlar sunabileceği belirtilmelidir.