Çoklu Gömü – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Tabun Mağarası, İsrail

Tabun, Neandertal mezarları için genel olarak düşünülenden daha eski bir antikiteyi göstermede etkili olabilir, ancak sorunlu bir mezar alanı olarak görülmemelidir. En az bir Neandertal, yetişkin bir dişi mağaraya gömüldü, ancak dişinin bir yenidoğanla olası ilişkisi, eğer doğruysa, belki doğumda ölümün ardından çifte gömmeyi temsil ediyor olabilir, tartışmaya açıktır.

Üçüncü bir bireyin, muhtemelen erkek bir yetişkinin çene kemiğinin kalıntıları, genel olarak, mağarada en az üç kişinin biriktiğini göstermektedir. Tabun I’in çenesinin kafatasının altındaki konumundan, mezarın duvarına yaslandığını düşündüren dolaylı bir mezar kesiğinin kanıtı gelebilir ve mezarın büyük bir bloğa yakın konumu ek koruma sağlamış olabilir. Ceset, bacaklarına hafif bir fleksiyon ile kısmen sol tarafına yatırılmış gibi görünüyor.

Kiik-Koba, Kırım

Kırım’daki Zaskalnaya VI mağarasının III ve IIIa tabakalarından iki ergen ve üç genç Neandertal’in kısmi kalıntıları gömüleri temsil ediyor olabilir, ancak muhtemelen çökelmelerinden kısa bir süre sonra bir çukurun kazılmasından rahatsız oldukları için bugün bunu tespit etmek mümkün değil.

Daha inandırıcı bir Kırım Neandertal mezarı, Kiik-Koba’daki alt katmanın tabanında, oldukça merkezi bir konumda yapay olarak genişletilmiş doğal bir oyuğa gömülmüş bir yetişkin, muhtemelen erkektir.

Sadece alt uzuvların ve ayakların kemikleri hayatta kalsa da, eklemli ve eğik konumları, bireyin sağ tarafında yattığını ve muhtemelen büküldüğünü gösterir. Görünüşte bu, cenazeyi önbelleğe alma durumudur, ancak oyuk, gömmeyi kolaylaştırmak için kasıtlı olarak genişletildiyse, bu, önbelleğe alma ve gömme arasında geçiş yapan ilginç bir morg depozitosu örneğidir.

Kiik-Koba’nın başının sadece 30 cm uzağında, yüzü yetişkine dönük olacak şekilde sol tarafına yatırılan bir bebek, eklemlenmesi onun da bir gömme olduğunu gösteriyor. Bu kazının erken tarihi (1920’ler) bunu daha fazla değerlendirmeyi imkansız kılıyor, ancak mezarların mağaranın işgali bağlamında yerleştirilmiş olması muhtemel görünüyor.

İnhumasyon nedir
Urartu mezarları
Dorsal gömü
Zemin altı oda mezar derinlikleri
Urne Nedir
Kaya mezarlarının özellikleri
Oda mezar girişi nasıl bulunur
Urartu mezar Tipleri

Daha şüpheli vakalar: Le Moustier ve La Quina (Fransa) ve Teshik Tash (Özbekistan)

Neandertal kalıntılarının mekansal konfigürasyonu hakkında bilgi mevcut olduğunda, özellikle tek bir bireyin kalıntıları doğal olmayan şekilde sıkı bir kümede dağılmışsa, zaman zaman gömme durumu şüpheli görünebilir. Le Moustier’deki Aşağı sığınaktaki bir ergenin cenazesinin envanterine dahil edilebilir, ancak kazıcı, Hauser’in davet edilen bir akademisyen “mahkemesi” önünde iskeletin görünüşte yeniden gömülmesi ve “yeniden kazılması” bunu yapmaz. güven uyandırır ve kişi buna ihtiyatla yaklaşmalıdır.

Hauser’in tanımını olduğu gibi kabul edersek, Le Moustier 1’in, Teshik Task ve St Césaire’de olduğu gibi nispeten sınırlı alan onu sorgulamaya açık hale getirmesine rağmen, kısmen yan tarafına konan kasıtlı bir cenazeyi temsil etmesi makul. Gargett’in (1989) belirttiği gibi, Özbekistan’da, Afgan sınırına yakın Teshik Tash’ta 8-10 yaşındaki bir erkek çocuğunun iskeleti, cenazenin inandırıcı olmayan da bir göstergesidir.

Çocuğun kalıntıları, kısmi olsalar da, sınırlı bir mekansal alandan ele geçirildi ve küçük kireçtaşı eboulis, iyi bilinen dağ keçisi boynuzları ve çok az dikey tanımı olan dairesel bir yayılım olan sırtlan koproliti ile birlikte oluşturuldu. Ayrıca defin alanında erozyona rastlandı. Benzer şekilde, La Quina’da ölülerin önbelleğe alınması olasılığı yukarıda tartışılmış olmasına rağmen, sadece dört dişi eklemde olan en az 22 kişinin kısmi kalıntıları da şüphelidir.

Orta Paleolitik’e Ait Çoklu Gömü Yerleri

Birkaç kişinin işlenmiş vücut bölümlerinin dinlenmeye geldiği yerleri daha önce tartıştıktan sonra, birden fazla kişinin gömüldüğü yerleri düşünmek mantıklı görünüyor. Birden fazla mezar yeri olarak ikiden fazla kişinin gömüldüğü yerlere atıfta bulunuyorum. Bu terimi özellikle sıklıkla kullanılan ancak neredeyse hiç tanımlanmayan ‘mezarlık’ terimini kullanmaktan kaçınmak için de kullanıyorum.

‘Mezarlık’ terimini yalnızca bir dereceye kadar mekansal organizasyonun, uygulama fazlalığının ve yerleşim enkazının eksikliğinin belirgin olduğu çok sayıda mezar yerine atıfta bulunmak için kullandığımdan, bu terimi Orta Paleolitik Çağ’a ait birkaç yerleşim yeri için kullanmıyorum. örneğin definlerin tek tip oryantasyonu açısından bunlar üzerinde herhangi bir organizasyon kanıtı bulunmadığından, ikiden fazla kişi basit gömü aldı.

Az sayıda site, çoklu inhumasyonların korunmasında istisnadır. Tartışılan Skhu ̄l ve Qafzeh’deki erken anatomik olarak modern insan cenazeleri bu kategoriye dahil edilmelidir. Aslında, çoklu bireysel iyileşmenin üç kategorisi de tanımlanabilir.

İlk olarak, insan bedenlerinin MIS7 kadar erken bir tarihte mağaraların içinde veya girişlerinde saklandığı, şu anda test edilemez olsa da makul bir hipotezdir. İkincisi, MIS5’ten (veya muhtemelen daha sonra) az sayıda site, parça parça Neandertal kalıntıları veren diğer alanlardan açıkça ayrılan birkaç Neandertal bireyinin oldukça parçalı kalıntılarını da koruyor.

Bunları, cenaze törenlerinde cesetlerin işlendiği yerler olarak görmek cezbedicidir: Kesilmiş olarak işaretlenmiş Neandertal kemikleri, yaklaşık 500’lük bir hipodigmada genel olarak yaygın olmadığı için, makul bir şekilde, işaretlenmiş Neandertal kemiklerinin bulunduğu yerde, yalnızca yansıma yapmadığı sonucuna varılabilir. mağara yerleşimi bağlamında vücutlarının dünyevi şekilde soyulması. Bu aktivitenin nadirliği, daha özel bir aktivite de önermektedir.

Üçüncüsü, MIS5’ten (muhtemelen daha sonra) az sayıda yerleşim yeri, inandırıcı bir şekilde gömülen birkaç Neandertal bireyinin oldukça eksiksiz kalıntılarını korudukları için de öne çıkıyor.

L’Hortus’un çatlak bölgesinde, aralarında genç yetişkinlerin önemli ölçüde bulunduğu 20 kişiden oluşan bir MNI temsil edilmektedir; en az 25 kişi, Krapina’da oldukça parçalı kalıntılarla ve La Quina, Charente’de en az 22 parça parça bireyle temsil edilmektedir. La Ferrassie’de temsil edilen yedi kişi, bunlardan ikisinin yavru/yenidoğan, üçünün çocuk ve sadece ikisinin yetişkin olmasıyla özellikle ilginç bir durum da oluşturmaktadır.