Defin Türlerinin Dağılımı – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Kremasyon Defin

Kremasyon gömütleri üç şekilde ortaya çıkarılmıştır: kuma gömülmüş seramik kaplara yerleştirilmiş yakılmış kalıntılar (şek. 9), her ikisi de esas olarak kıyı bölgelerinden kuma ateşe gömütler ve mağara mezarlarında kısmen yakılmış kalıntılar veya kremasyon tabakaları. Cenaze kalıntılarının bu olağandışı muamelesi, Fenike ve Cypro-Fenike gemilerinin baskınlığı ve bu gömü tipinin dağılımı, kremasyon gömünün bölgeye Fenikeliler tarafından getirildiğini göstermektedir.

Yakılan kalıntıların defnedildiği urne, amphora ve çömlekler kırmızı astar ve perdah (Tell er-Ruqeish), kırmızı ve siyah boyalı bantlar (Khalde) veya Kırmızı üzerine Siyah muamelesi ile süslenmiştir.

Ters çevrilmiş bir kase, içindekileri sabitlemek için gemiyi kapattı. Bu kaplar çeşitli farklı ortamlarda ortaya çıkarılmıştır. Azor ve belki de Ahzib, kendi küçük, taş sandık veya çerçevelerine gömülü çömleğin tek örneğini sağlamıştır. Bazı gemiler sandukalara, mağaralara ya da sıra mezarlara gömülürdü ve genellikle gömme gömütlerdi. Bununla birlikte, çoğunluğu basitçe kuma kazılmış çukurlara yerleştirildi.

Her yaştan ve her iki cinsiyetten birey yakıldı.1 Atlit ve Tell er-Ruqeish’te cesedin ve beraberindeki eşyaların yakıldığı ateş kumda iz bıraktı. Çoğu çömleğin içinde biri bebek ya da çocuk olmak üzere iki kişiden fazla olmayan kalsine edilmiş kemikler vardı. Tell er-Ruqeish kremasyonlarının son analizi, kafatasının her zaman mevcut olması ve kabın üst kısmına yerleştirilmiş olması dışında, haznede sabit bir kemik seçimi veya kemik birikimi olmadığını ortaya çıkardı.

İncelenen tüm Tell er-Ruqeish örnekleri yetişkinleri içeriyordu: 40 yaşında üç erkek, 30 yaşında belirsiz bir birey, cinsiyet ve belki de fetüsü olan 18 ila 25 yaşındaki bir kadındı.

İngiliz Mandası Döneminde Kudüs Bölgesi Kıdemli Sağlık Memuru, Tell er-Ruqeish mezarlarındaki yetişkinlere ek olarak yakılan çocuk ve ergen kalıntılarını tespit etti. Azor Grave D63, kuşların ve domuz dahil diğer evcil hayvanların kemiklerine ek olarak 40 ila 45 yaşları arasında bir erkek ve bir ergenin kalıntılarını içeriyordu. Beş Megiddo çömleği çocuk kalıntıları içeriyordu.

Tell el-Farah (S), Khalde ve Tell er-Ruqeish mezarlıklarında, urn’ler ve inhumasyon mezarları arasında kumda yatan açık kremasyon mezarları vardı.2 Tell er-Ruqeish’te bir kül tabakasının üzerinde yanmış bir kül tabakası üzerinde bir stel bulunmaktaydı. iskelet ve yakındaki yanmış hayvan kemikleri. Stelden çok uzakta olmayan kafatasları, bir mezar vazosu ve bir ilk gömme vardı.

Açık kremasyon ve um gömülerin birlikte meydana gelmesinin olası bir açıklaması, urne gömme işleminin, hemen gömülemeyecek olan yakılan kişiler için ikincil bir gömme şekli olduğudur. Örneklem, yaş, cinsiyet, göreceli sosyal statü veya diğer faktörlerin farklı muameleyi açıklayıp açıklamadığını belirlemek için yetersiz belgelenmiştir.

Zonguldak Mermer Mezar Fiyatları
Burdur Mezar Taşı Fiyatları
Kktc Mezar Fiyatları
Mezar Fiyatları 2020
Isparta Mezar yeri Fiyatları
Beton Mezar Modelleri
Aksaray Mezar Fiyatları
Hazır plastik mezar Fiyatları

Bölgedeki en erken kremasyon gömü örneği olan Azor vazosu, kazıcı M. Dothan tarafından MÖ 11. yüzyılın ikinci yarısına tarihlendirildi. Kremasyon mezarlarının çoğu, MÖ onuncu yüzyılın ortasından sekizinci yüzyılın sonu veya yedinci yüzyılın başına kadar tarihlenir.

Khalde ve Tambourit mezarlıkları MÖ dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında, Atlit MÖ sekizinci yüzyılda ve Tell el-Rechidiyeh Demir Çağı’nın sonlarında kurulmuştur. Sadece Tell er-Ruqeish mezarlığı Pers dönemine kadar kullanılmaya devam etti.

Kurtarılan mallar yetersizdi. Kırmızı astarlı, Samiriye Malı, Kıbrıs-Fenike ve yöresel çanak, çömlek ve testiler en yaygın seramik formlarıydı. Ek öğeler arasında bok böcekleri ve diğer Mısır tılsımları, mücevherler, altın ağızlık (Azor) ve ok uçları vardı.

Defin işlemleriniz ve sonrasında gerçekleşmesi gereken tüm işlemler, tüm İslami gereklilikleri de yerine getirerek, sizlerle iletişim halinde olarak gerçekleştiren ekiplerimiz mevcuttur.

Bu ekiplerimiz, mezar yaptırma hizmeti sunarken aynı zamanda mezar bakım ve onarım hizmetleri ve mezarların yeşillendirilmesi gibi hizmetler de sunmaktadır.

Jericho, Lachish ve Mt Nebo’daki mağara mezarları kalsine insan kemiği içeriyordu. Jericho ve Mt Nebo mezarları MÖ 12. yüzyıla, Lachish mezarları ise MÖ dokuzuncu yüzyılın sonuna tarihlenmektedir. Bu coğrafi olarak farklı yerler, farklı zamanlardan ‘yakılmış’ kalıntılar verdi, kalsine edilmiş kalıntıların veya beraberindeki malların muamelesinde belirgin bir tekdüzelik yoktu.

Hem Lachish hem de Mt Nebo’daki iki mezarda ölü yakma tabakalarının bulunması, bunların kasıtlı kremasyonlar olduğunu düşündürür, ancak kasıtsız bir mezar yangını veya mezarda kendiliğinden yanma göz ardı edilmemelidir. Yaklaşık MÖ 1200 tarihli Jericho Tomb 11’de ‘kısmen yakılmış kalıntılara’ çok sayıda bronz ve demir pazıbentler, üzerinde Tuthmosis III yazan bir bok böceği ve bir hayvanın sırtına monte edilmiş Hadad’ı tasvir eden bir bok böceği eşlik ediyordu.

Demir II dönemi boyunca kullanılan Mt Nebo Mezarları UCV-20 ve UCV-84, kavanoz mezarları, antropoid tabut mezarları ve sıralarda ikincil mezarların yanı sıra kremasyon mezarları olan mağara mezarlardı. Mezar 20 boyunca ve Mezar 84 oda 2’deki geniş bir alanda ‘kremasyon tabakaları’ rapor edilmiştir. Yayımlanan rapora göre, kremasyon mezarlarına belirli mallar atfedilemez.

120 ve 1002 Lachish mağara mezarları da yanmış kemik içeriyordu. Mezar 120’de 1500’den fazla kişi gömüldü ve başta domuz olmak üzere bir hayvan kemiği tabakasıyla kaplandı. İnsan kemiklerinden bazıları yanma belirtileri gösterdi. Mağarada 1002 ikincil gömü ‘yeniden gömülmeden önce yangından etkilendi’.

Defin Türlerinin Dağılımı

Bir takım özelliklerle tanımlanan ve bedeni barındıran hazne veya alan için adlandırılan çeşitli gömme türlerinin, bölgede yaşadığı İncil veya İncil dışı metinler aracılığıyla bilinen farklı kültürel grupların uygulaması olduğu öne sürülmüştür. Basit ve sanduka mezarı, İncil’de topluca ‘Kenanlılar’ olarak adlandırılan kıyı ve ova bölgelerinin (Yizreel, Beth Shan ve Ürdün Nehri Vadileri dahil) sakinleri tarafından uygulandı.

Kavanoz gömü bölgeye kuzeyden getirildi ve tüm örnekler orta ve kuzey kıyıları, bitişik kuzey vadileri ve Ürdün platosundaki yerleşimlerdendi. Mısırlılar ölülerini Mısır işgali altındaki bölgelerde çukur mezarlara, sanduka mezarlara ve antropoid tabutlara gömdüler.

Asurlular ölülerini küvet tabutlarına gömdüler. Fenikeliler, kuzeyde Khalde’den güneyde Tell er-Ruqeish’e ve Tell el-Farah’a (S) kadar kıyı boyunca bulunan yerlerde ölülerini yaktı ve gömdüler. İncil’de Amoritler ve diğerleri olarak tanımlanan yerli yayla nüfusu, ölülerini mağaralara gömdüler ve MÖ sekizinci yüzyılda Yahudalılar ölülerini sıra mezarlara gömdüler.

İncil, İncil dışı metinler ve yazıtlardan bilinen farklı kültürel grupların yerleşimi ile çeşitli gömü türlerinin dağılım biçimleri arasındaki ilişki çok yüksektir.

Azor, Lakiş ve daha az bir ölçüde Kudüs yerleşimleri, başka türlü bir arada bulunamayacak kadar çok çeşitli mezar türleri sergiliyordu. Bu çeşitlilik, farklı kültürel grupların bir arada yaşadığı ve ölülerini gömdüğü kozmopolit merkezler olduklarını düşündürmektedir. Filistin’in kalbi kesin olarak belirlenmiş olmasına rağmen, Filistin cenaze törenleri henüz bilinmiyor.

Bölgede MÖ 12. yüzyılda Filistin yerleşiminin ardından, basit, sanduka ve küp gömü Geç Tunç Çağı’ndan itibaren devam etmiştir. MÖ on birinci yüzyılda Fenikeliler semaver mezarını tanıttılar. Diğer yeni gömü biçimleri arasında masif çukur ve sanduka mezarlar, kafatası mezarları, başı kesilmiş cesetlerin gömülmesi ve hayvan mezarları (Ashdod) bulunuyordu.

Sizler de, mezar yaptırmada ya da mezar bakım ve onarımını yaptırmakta zorluk yaşıyorsanız, bizlere ulaşarak istediğiniz doğrultuda mezar yaptırabilir, bakım-onarım işlemi yaptırabilirsiniz.

Detaylı bilgi almak için iletişim adreslerimizden bizlere ulaşabilirsiniz ya da aşağıdaki formu doldurarak fiyat bilgisi alabilirsiniz.