Defin Yeri – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Defin Yeri

Defin yerinde kalıcı bir değişiklik, bir bireyin kişisel dini yakınlığına bağlı olmaktan ziyade, hanedanda bir değişiklik olduğunda meydana gelmesi muhtemeldi. Bir hanedan değişikliği başka bir seçeneği ortaya çıkardı: yeni aile, eski ailenin mezar yerini (kendi davalarına yetki vererek) benimseyebilir veya her zamanki mezar yerlerine devam edebilirdi. On beşinci yüzyılda, yeni unvanı alan ilk Norfolk Dükü, Norfolk’taki Thetford Manastırı’na gömülerek Mowbray mülklerine yetki vermeyi seçti.

Benzer bir değişim on üçüncü yüzyılda Clare’in evinde meydana geldi. Aslen Doğu Anglia’da bulunan Clare ailesi, Gloucester mülklerini devraldıktan sonra mezar yerlerini Tewkesbury Manastırı olarak değiştirdi ve böylece yeni mirası doğruladı.

Hanedan kiliselerinden uzaktaki definlerin, farklı kiliseye olumlu destekten ziyade kişisel anlaşmazlıklar gibi olumsuz nedenlerle olması muhtemeldi. Bir kişinin mezar yerinin değiştirilmesi, keşişlerin gelirini ve prestijini ve ailenin istikrar ve kalıcılık imajını tehdit ettiği için keşişler ve diğer aile üyeleri tarafından öfkeyle görülebilir.

Onüçüncü ve ondördüncü yüzyıllarda başka bir yeni grup dini sahneye geçti: keşişler. Manastırların kırsal kesimden izole edilmesinden ziyade, manastırlar kasıtlı olarak kasabalara yerleştirildi ve toplumun daha zengin üyelerinin cenazelerini almak için mükemmel bir konumdaydı.

Toulouse’da keşişler çok başarılıydı, cenaze gömme taleplerinin üçte biri ile dörtte biri arasında kabul ediliyordu, ancak Norwich’te bu rakam, York piskoposluğundaki keşiş cenazesi talepleriyle aynı yüzdeyle, defin taleplerinin yaklaşık yüzde 10’unda sabitlenmiş görünüyor. Bu, cemaat din adamlarından keşişlere karşı şikayette bulunmaya yetecek kadar büyük bir sayıydı.

Bu eğilim daha ciddi görünebilir, çünkü Doğu Angliyen ilçe ailelerinin birçok üyesi Norwich’teki manastırlara gömüldü. Diğer gruplar da birlikte gömüldü. Bazen kiliseler, yabancılar veya cemaat olmayanlar için mezar yeri olarak belirlenebilir.

Şaşırtıcı bir grup, Southampton’a ve güney kıyısına kargo getiren Venedik’teki “Slavonya Okulu”nun adını taşıyan “Slav” tüccarlardı. İngiltere’de ölen Slavlar, Hampshire’daki North Stoneham Kilisesi’ne gömüldü.

Gömüldükten sonra, cesedin sonsuza kadar aynı kilisede veya kilise bahçesinde kalacağının garantisi yoktu. Özellikle aziz ya da politik olarak önemli olanların hareket etmesi muhtemeldi. En önemli örnek, Anglo-Sakson olmasına rağmen, bedeni İngiltere’nin kuzeyinde taşınan ve dış sınırları Lindisfarne, Yorkshire, Kuzey Denizi kıyısı ve İrlanda Denizi kıyısı olan Cuthbert’tir.

Defin Yeri sorgulama
İstanbul Mezarlıklar Müdürlüğü Mezar sorgulama
Bursa defin Yeri sorgulama
Ankara Mezar yeri sorgulama
Bursa mezar yeri fiyatları 2021
Mezar Yeri sorgulama
Defin SORGULAMA
Bursa mezar yeri fiyatları 2020

Sonunda ceset Durham’a yerleşti, ancak orada bile ceset kilise içinde farklı yerlere taşındı. Cesetlerin kaldırılması yüzyıllardır devam ediyordu ve pagan Anglo-Saksonların göç ettiklerinde atalarının yakılmış kalıntılarını İngiltere’ye getirdiğine dair bir teori var.

St Cuthbert’in Orta Çağ’ın sonlarındaki yolculuklarına uyan hiçbir örnek olmamasına rağmen, hem laik hem de dini organların tercümesi veya kaldırılması nadir değildi. 1197’de Beatrix de Say, Walden’ın Cistercian evinin canını sıkmak için Chicksands’deki Gilbertine manastırına gömüldü, ancak daha sonra kocası onun cesedini Shouldham’daki kendi Gilbertine vakfına taşıdı.

1392’de Pembroke Kontu Hereford’daki Dominik kilisesinden Hereford Piskoposu’nun resmi onayı ile Londra’daki Fransisken kilisesine kaldırıldı.

Kişinin uygunsuz olduğu düşünülürse cesetler de çıkarılabilir. Henry II’nin bir metresi, Rosamund, Godstow’daki rahibe manastırındaki yüksek sunağın önüne gömülmüştü, ancak Lincoln’lü Hugh, cesedin manastırın Bölüm Evi’ne taşınmasını emretti.

Pratikler, yeniden gömmeyi de zorunlu kılabilir; iki olası neden, bir mezarlığın tartışmalı olarak kutsanması veya kirletilmiş bir gömme olup olmadığı ve kalıntıların kazılıp yeniden gömülmesi gerektiğiydi. Winchester piskoposluğunda, Karmelitlerin insanları kiliselerine gömmeleri yasaklandı, bilinen bir cenazenin mezardan çıkarılması emredildi.

1440 yılında Templeton Şapeli’nde yetkisiz olarak gerçekleşen definlerin incelenmesi yapıldı. Witheridge’deki bölge kilisesinde yer almaları gerekirdi. Şapelde sadece bir kadın gömülü olmasına rağmen iki veya üç mezar kazılmıştı.

Cenaze töreni kıdemli John Whitefield tarafından emredildi ve şapel yasadışı bir şekilde bir keşiş tarafından kutsanmıştı. Cemaatin ondalık toplayıcısı iki mezar fark etmişti (biri şapelin içinde, biri dışarıda) ama “John Whitefield ve diğerlerinin öfkesi yüzünden” hiçbir şey yapmamıştı. Witheridge’in rektörü, cesedi mezardan çıkardı ve kadın, bölge kilisesindeki kutsanmış toprağa düzgün bir şekilde gömüldü.

Bu, iki nedenden dolayı çok tuhaf bir açıklama: birincisi, neden sadece bir gömü varken birkaç mezar kazıldı (eğer gerçek mezarı gizlemek istenmiyorsa); ve ikincisi, kadının kiliseye gömülmesi John Whitefield için neden bu kadar önemliydi? Her iki soru da çözülmemiş durumdadır.

Bir ortaçağ kilisesi, bir dizi eşmerkezli halka olarak tanımlanabilir. En kutsal alan doğu ucundaki yüksek sunaktı; batı ucuna ve kilise avlusuna doğru azalan kutsallık. Tüm kutsal alanlar mezarlığın sınırları içinde tutuldu. Eşmerkezli halkalar tek tip değildi ve mezarlığın içinde bile bazı alanlar diğerlerinden daha kutsaldı (ve bu nedenle arzu edilir).

Kilisenin içinde, kilisenin doğu ucu – yüksek sunağa en yakın en çok arzu edileniydi, ardından kanonun geri kalanı ve ardından nef geldi. Nefte başka bölümler vardı: sunaklar, yazı tipi, rood perdesi ve aynı zamanda kutsallığın yerel odakları olarak işlev gören adak mumları. Bazı büyük kiliselerde, tercih edilen bir yer, bir azizin tapınağının yanına gömülmekti.

Courtney için, büyük haçtan önce gömülmek, tüm kilisede en onurlu olanıydı. Daha önceki cenazeler bile başka bir yere taşınıp gömülebildikleri için engel teşkil etmiyordu. Dekanlar “aynı kilisede başka bir onurlu yere” gömülecek olsalar da, Courtney’nin arzu edilen defin yerini seçtiği açıktır.

Cesetlerin kaldırılmasının bu kadar bariz ifadelerle anlatıldığı bir vasiyetnamede nadirdi, ancak talep, önemli kişilerin onurlu yerlere gömülme arzusunu vurguladı. İronik olarak, Courtney sonunda daha da onurlu bir yere gömüldü.