Dualar – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Dualar

İlahiyatçının ve rahiplerinin temel sorumluluğu, kurucu için bitmeyen bir Ayin ve dua turu sunmaktı. Çoğu zaman ilahiler sadece bir veya iki rahip tarafından görevlendirildi, ancak bazı bölgelerde o kadar çok ilahiyat rahibi bir araya geldi ki bir kolej kuruldu. Böyle bir kolej olan St William’s College, York, 1465-7’de Minster’ın ilahi rahipleri için York Minster’ın gölgesinde inşa edildi.

Yorkshire East Riding’deki Howden ve Hemingbrough’da olduğu gibi, yeni vakıfların yanı sıra kolejler mevcut kiliselere dayatılabilir. Parish kiliselerinde de, St Michael, Paternoster Royal’de olduğu gibi bağlı bir rahipler koleji olabilir. Kolej, 1410 yılında Londra’nın ünlü Lord Belediye Başkanı Richard Whittington tarafından kuruldu ve beş rahip tarafından hizmet edildi.

Hafızanın ve duanın işlediği çeşitli düzeyler vardı. En spesifik olanı aile ile ilgili olma eğilimindeydi. Birey için dualar için kurulan ilahiler, aile üyelerini ve ataları da ağırladı. Yaşayanlar (ya da ‘hızlı’) atalarına bağlıydı ve dualar ve iyi işlerle onlara aktif olarak yardım edebilirdi. Bir ilahinin temeli, kurucu için bitmeyen bir dua ve Ayin turu sağlamak anlamına geliyordu.

Bununla birlikte, ölüler için ilahi ayinleri ile ölülerden ayinlerin bir parçası olarak bahseden günlük Yüksek Ayin arasında bir miktar karışıklık vardı. Teolojik bir zorluk da vardı, çünkü tek bir Ayinin herkes için sonsuz değere sahip olduğu düşünülüyordu, bu nedenle teknik olarak tek bir ruh için bir Ayin, bin ruh için bir Ayinden daha faydalı değildi.

Bununla birlikte, pratikte, Ayin, Ayin sayısı arttıkça artan bir liyakat birimi olarak düşünüldü. Günlük Ayinin faydaları ile bir ruh için yapılan Ayin arasındaki farkı açıklamaya yönelik bir girişim, on dördüncü yüzyılda bir vaizin el kitabında yazılmıştır.

Bazen bir Ayin ölüler için diğerinden daha yararlı olup olmadığı sorusu gündeme gelir, çünkü her Ayin ölüler içindir, ancak her Ayin ‘ölülerden’ değildir. Birincisi böyledir, çünkü Ev Sahibi üç parçaya bölündüğünde, bir parça azizlere olan şükranımızı, ikinci parça yeryüzünde yaşayanlar için ve üçüncü parça da arafta ıstırap çeken ruhlar için kurban hediyemizi sembolize eder.

Bununla birlikte, yalnızca Kütle ‘ölülerden’ olup, tüm bölümlerinde ölülerden bahsedilir, örneğin giriş bölümünde, ‘Onlara sonsuz huzur ver, ey lordum’ dediğimizde ve benzeri; ve benzer şekilde Epistle ve İncil’in okumalarında yer alır.

Ama dedikleri gibi, Mesih’in kutsanmış Bedeninin sunulması herkes için eşit değerdedir ve yine de bir rahibin Tanrı’ya Efkaristiya ayini sunarken sahip olduğu özel niyet, bir kişiye diğerinden daha fazla fayda sağlayabilir.

Manisa mezar yeri sorgulama
Manisa Mezar Fiyatları
Manisa mezar yeri fiyatları 2021
Manisa Vefat sorgulama
Manisa mezar yeri fiyatları 2020
Manisa Cenaze İşleri telefon
Salihli Asri Mezarlığı
Manisa Büyükşehir Belediyesi MEZARLIKLAR

Bir rahip, bir arkadaşının ruhu için bir Ayini kutlayacağına söz verdiğinde, bu amaç için kurulmuş bir Ayine ait olan her şeyi yapmadığı sürece sözünü yerine getirmediği açıktır. Bununla birlikte, sadece birinin ruhu için bir Ayin yapmayı vaat ederse, bu vaat, söylediği her Ayin tarafından yerine getirilebilir.

Bu nedenle, genel Ayin ile bir kişinin özel olarak adlandırıldığı bir Ayin arasında pratik bir ayrım olduğu açıktır, 1281’de Lambeth’in ‘sözde’ Konseyi tarafından özetlenen bir pozisyon: bin adam için saf niyetle söylenen kitle, saf niyetle söylenen bin kitleye [bir adam için] eşit kabul edilebilir.

Bir ilahinin masrafı bir kişinin imkanlarının ötesindeyse, o zaman alternatif, mülk, kira veya mülk bağışlarıyla finanse edilebilecek yıllık bir “yıldönümü” hizmetine sahip olmaktı. Mülkün böyle bir kullanımına, Canon David ap Jake’in evine bağlı beş dükkanı yeniden inşa etmesi gerektiğini kabul eden Hereford Piskoposu tarafından izin verildi, böylece ekstra kira Lancaster Düşesi Blanche’ın obit hizmetlerine ayrılabilecekti.

Daha kişisel bir düzeyde, Beverley Minster’daki St Stephens papazı, Beverley’de papazlara ‘ölüler için müzik eşliğinde hizmet ve ayinle Obit’indeki bir yıldönümünü sürdürmek için’ bir mülk verdi ve papazlar cezayı temerrüde düşürürlerse ‘Bölüm tarafından askıya alma ve aforoz’ olurdu. Bu yıldönümü hizmetleri, orijinal cenaze törenlerinden daha büyük veya daha büyük olabilir.

Yıldönümü aynı zamanda hem kişinin ruhunun hem de yaşayan akrabaların gücü ve sosyal statüsünün ortak bir hafıza ifadesi işlevi gördü.

Ruhun toplu olarak hatırlanması, ilahi rahibi tarafından bireysel olarak hatırlanmasının aksine, bederoll kullanımıyla güçlendirildi. Bederoll, kilisede okunan dua edilecek ruhların isimlerinin bir listesiydi.

Bu nedenle okuma, kasıtlı olarak halka açık bir olaydı ve ikili bir amaç oluşturdu: sadece adı geçenlerin ruhları için dualardan vazgeçilmedi, aynı zamanda okuma, yaşayanları kendilerinin bereroll’u denemeye ve almaya teşvik etti. Ayrıca, bederoll’un sosyal olarak uyumlu olduğu, geçmiş nesilleri günümüze bağladığı, ancak sürekli hatırlatmalarla kin sahibi insanlar arasında sürtüşmelere neden olabileceği de görülebilir.

Genel ve özel olmak üzere iki ana tip bederoll vardı. General, “maneviyat” (papa, piskopos, cemaat rahipleri) ve “geçici itie” (kral, kraliçe, kraliyet ailesi, lordlar) dahil olmak üzere tüm Hıristiyan insanları içeriyordu. İkinci tip, kiliseyi ışıkla, lambayla, giysiyle, çanla ya da herhangi bir süsle onurlandıran kişilerdi. Kimin uygulamaya dahil olduğu yerden yere değişebilir. On dördüncü yüzyıl şiiri ‘Aziz Erkenwald’a yoksulların çoğu dahil edilmiş gibi görünüyor.

On beşinci yüzyıla gelindiğinde, bir bedel karşılığında yeni isimler eklenebilirdi. Robert Southe, Gent’in 40’lar ödediği 1499-1500 yılı için Salisbury hesaplarında böyle bir rekor hayatta kaldı. kendisi, karısı, babaları ve anneleri için çarşaf giydirilecek, böylece Hıristiyanlar her Pazar ruhları için dua edecekler.

Aynı yıl Stephyn Walwyn ve karısı Kateryne, isimlerini çarşafın üzerine koymaları karşılığında rahibe kıpkırmızı kadifeden bir giysi verdiler. 1500–1 yıllarına ait hesaplarda, ‘Hiçbir şey, çünkü bu yıl kimse istemedi’ için kayıtlı isimlerin altında sert bir ifade görünüyor.

Merakla, 40’lar. 1510–11’de (1501 ile 1510 arasındaki hesaplarda bir boşluk var) Robert Southe ve eşinden yeniden “kayıt için” ödendi, “Bu yıl Bederoll’a giren isimler” başlığı altında. Bu, bir tür “kayıt” ücreti anlamına gelir (on yıl sonra) ancak bunun ne olduğu açık değildir.