Erken İnhumasyonlar – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Herto, Etiyopya

Orta Awash, Etiyopya’daki Bouri formasyonunun Herto üyesinden iki yetişkin ve bir gençten oluşan kısmi kafatası, Homo sapiens’e (Idaltu alt türü) atfedilmiştir ve 40Ar/39Ar tarihleme temelinde ~ 150.000–160.000 BP’ye tarihlendirilmiştir. 

Bunlar, hem geç Aşölyen hem de Orta Taş Devri öğelerini taşıyan bol miktarda litik buluntu topluluğu ve çoğu kasaplık kanıtı taşıyan büyük memelilerin, özellikle su aygırı’nın bol fauna kalıntılarıyla ilişkili olarak bir göl kenarından ele geçmiştir. Bunlar görünüşte gömme kalıntılarını temsil etmese de, kazıcıların “cenaze pratiğinin göstergesi” olduğuna inandıkları, yani yamyamlıkla ilgisi olmayan etten arındırma olduğuna inandıkları kesikler taşıyorlar.

Geçici olarak erkek olarak görülen daha eksiksiz yetişkin birey, bu tür değişikliklerin en az miktarını sağ parietalinde dikey bir kesik işareti taşır. İkinci yetişkinin birkaç parçasında kesik izleri var,  bazıları muhtemelen yumuşak doku çıkarılmasının sonucu olan çok derin ve sıyrık izleri taşır.

Juvenil kafatası, muhtemelen alt çenenin çıkarılmasından sonra, çok keskin bir taş alet tarafından bırakılan ve yine etten çıkmanın göstergesi olan kesik izleri taşır. Kafatasının bazı kenarları, muhtemelen ölüm sonrası manipülasyon ve iyileştirme nedeniyle pürüzsüz ve cilalıdır.

Orta Pleistosen Bodo kafatasında benzer işaretler bulunduğundan, Herto kalıntılarının, Orta Pleistosen Afrika kafatasının ölüm sonrası iyileştirme geleneğinin geç bir tezahürünü temsil ettiği düşünülebilir.

Homo sapiens’in Erken İnhumasyonları

Omo I’in kafatası ve kafatası sonrası unsurları gibi 100.000 BP öncesine tarihlenen Afrika’dan birkaç parçalı insan kalıntısının gömmeyi temsil ettiğine inanmak için hiçbir neden yoktur. Homo sapiens’in bilinen en eski mezarları Afrikalı değil, ‘Avrupa’nın kapılarından’. Son yıllarda literatür, özellikle bu popülasyonlar ve Yakın Doğu Neandertalleri arasındaki ilişki ve bunların kendi türümüzün en erken demografik genişlemesi konusuyla ilgisi açısından bu mezarların yaşına odaklandı.

Bugün, erken dönem kişisel süsleme biçimlerinin ortaya çıkan kanıtlarının ışığında, bu definler ve diğer ilişkili cenaze faaliyetleri, ortaya çıkan “modern” insan davranışı bağlamında görülebilir. Şu anda, kronometrik verilerin cimri bir şekilde okunması, tartışılan birkaç olası istisna dışında, bu mezarların Yakın Doğu ve Avrupa’nın başka yerlerindeki Neandertallerinkilerden önceye ait olduğunu gösteriyor.

Skhu ̄l, İsrail

1920’lerde ve 1930’larda, Anglofon literatüründe genellikle Skhu ̄ l Mağarası olarak anılan Mugharet-es-Skhu ̄ l, Carmel Dağı, İsrail’deki kazılar, başlangıçta Palaeoanthropus palestinensis olarak sınıflandırılan ancak şimdi erken Homo sapiens’e atanan on kişinin kalıntılarını ortaya çıkardı. . Bunların bir kısmı tamamlandı veya tamamlanmaya yakın ve en az dördünün gömülü olduğu düşünülebilir.

Bununla birlikte, kalan altı kısmi iskeletin oldukça rahatsız olmasına rağmen mezar olarak kabul edilmemesi için hiçbir neden yoktur. Bu nedenle, mezarların dişleri ve kemikleri üzerinde sırasıyla ESR ve U-serisi tarihlerine ve bunlarla ilişkili yanmış çakmaktaşının TL tarihlendirmesine dayanarak, mağarada 100.000 ila 130.000 BP arasında en az on kişinin gömülü olduğu görülmektedir.

Bunların hepsi resmi gömü olarak kabul edilemez. Bazıları Skhu ̄ l I, IV, V ve IX gibi yapay olarak kazılmış mezar kesimlerinde yatarken ve bu nedenle onları tanımladığım gibi gömerken, kısmi Skhu ̄l VIII hominininin doğal (muhtemelen suyla aşınmış) bir kanalda yattığı görülüyor. , ve bu nedenle resmi olarak cenaze önbelleğe alma örneği olarak tanımlanmalıdır. Bebekler, örneğin yüzde 30’unu temsil ediyor.

Skhu ̄l’deki mezarların tanımlanması, iskelet parçalarının korunmasına ve eklemlenmesine bağlıdır, ancak bazıları cenin veya uyku pozisyonunda yanlarında yatan sığ doğal ve yapay çukurlara basit inhumasyonlar gibi görünmektedir.

Skhu ̄l V, VI ve muhtemelen IV’ün başları vadiye (yani kuzeye) dönük olarak ele geçirilmiştir, aksi takdirde net bir yönelim modeli gözlemlenemez. Bununla birlikte, kalıntıların kurtarıldığı nispeten sınırlı kazı teknikleri ve bazı belgesel bilgilerin eksikliği, durumun net bir şekilde açıklığa kavuşturulmasına izin vermese de, iki ilginç gömme meydana geldi.

Mezar Taşı Fiyatları Rize
Rize granit Mezar Fiyatları
Afyon hazır mezar fiyatları
Polyester Hazır Mezar fiyatları
Trabzon Hazır Mezar
Isparta Mezar Taşı Fiyatları
Akhisar mezar taşı Fiyatları
Aksaray Mezar Fiyatları

Defleur’un (1993, 131) belirttiği gibi, Skhu ̄l V gömü, nispeten küçük boyutlarda küçük (90 × 50cm) oval bir mezar kesimine sıkıştırıldı, bu da oldukça esnek bacaklar, göğse ve yüze doğru çekilen kollar ve bir kafa ile sonuçlandı. aşağı sıkışmış aslında bir cenin pozisyonu. Sus sp.’nin büyük bir çene kemiğinin mezarına dahil edilmesi. Bu, Kafze’de (aşağıda tartışılmaktadır) görülen ve Amud 7 Neandertal bebeğinin gömülüşüyle ​​paralel olarak görülen, Orta Paleolitik için kasıtlı bir mezar eklemenin nadir bir örneğidir.

Bu, boyutundan (maksimum boyutta yaklaşık 20 cm), eksiksizliğinden ve konumundan kaynaklanmaktadır. Sol önkol ve sağ üst koldan oluşan, ikincisine paralel hizalanmış doğal bir üçgende ve Skhu ̄ l V’nin sol yarıçapı ve ulnasının altında bulunan sağ mandibular ramus ile kurtarıldı.

Bu, Skhu ̄l’de kasıtlı olarak ciddi kapanımlar için tek ikna edici argümandır; Skhu ̄l I ile elde edilen litik kalıntı ve Skhu ̄l IX ile bovid kafatası gibi diğer örnekler, mezarları örtmek için kazılan tortuların kullanılması (Skhu ̄l I) veya bozulma (Skhu ̄l IX) nedeniyle neredeyse kesinlikle müdahalecidir.

Genellikle kadın olarak yorumlanan yetişkin Skhu ̄l VII’nin yakınlığını ve Skhu ̄l VII’nin başına çok yakın bulunan Skhu ̄l X çocuğunun kısmi kalıntılarını not etmek ilginçtir. Her ikisi de oldukça rahatsız olmasına rağmen, orijinal kazıcılar önce Skhu ̄l X çocuğunun gömüldüğünü ve bu nedenle Skhu ̄l VII’nin sonraki gömülmesinden rahatsız olduğunu düşündüler, ancak ayrıntılı sedimantolojik gözlemler kaydedilmedi ve bilinen hiçbir plan veya fotoğraf mevcut değil; Bu bir utançtır, sanki Skhu ̄ l VII ve X’in aynı zamanda ve aynı kazıda gömüldüğü gösterilebilirmiş gibi, bu, bir çocukla birlikte gömülen 100.000 yıllık bir yetişkinin bilinen en eski örneği olacaktır. . Qafzeh’de bu sefer olası bir ikili veya üçlü mezar için benzer bir sınırlama var.

Yumuşakça kabuklarının bazı Skhu ̄l mezarlarıyla ilişkilendirilmiş olması mümkündür. Orijinal kazılarda, kişisel süsleme olarak kullanılmış gibi görünen dört farklı türe ait beş kabuk (Vanhaeren ve diğerleri 2006) ele geçmiştir, ancak bugün bunları kesin olarak mezarlarla ilişkilendirmek mümkün değildir.

Mezarların stratigrafik konumu ve birçoğunun yakın mekansal ilişkisi, Skhu ̄ l IX’un çoğundan daha eski olduğu göz ardı edilmese de, nispeten sınırlı bir süre içinde yerleştirildiklerini göstermektedir.

Ronen (1976, 33), I, II ve III bireylerinin stratigrafik olarak diğerlerinden daha yüksek olması ve VIII. zaman iki aşamayı ayırır.

Skhu ̄l kalıntılarının cimri bir yorumu, dört ila on basit mezarın nispeten ayrı bir zaman periyodunda ve zaman zaman yakın bir zamanda, muhtemelen hepsinin kasıtlı mezar eklemeleri veya yönlendirmesi olmadan yerleştirildiğini görecektir.

Öte yandan, Skhu ̄l V’nin kasıtlı bir dahil etme içerdiği ve/veya Skhu ̄l VII ve X’in ilişkili bir yetişkin ve çocuk cenazesini temsil ettiği makul şüphenin ötesinde gösterilebilirse, o zaman cenaze etkinliği açısından Skhu ̄l Homo sapiens popülasyon – en az iki durumda – bir sonraki bölümde tartışılacağı gibi bazı Neandertallere benzer şekilde davranıyordu.