Gömü Örnekleri – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Gömü Örnekleri

İtalya için zengin bir Geç Üst Paleolitik gömü örnekleri seti mevcuttur ve bunların tümü Epigravettian kültürel bağlamlarına aittir. Bunların tarihlendirildiği yerlerde Pleistosen’in son 3000 yılına aitler, görünüşe göre hiçbiri ~13.000 BP’den daha eski değil.

Bu İtalyan Geç Üst Paleolitik mezarları, genellikle Orta Üst Paleolitik’inkilere benzemekle birlikte, birkaç ayrıntıda farklılık gösterir: cesetler yana doğru bükülmek yerine uzatılmış pozisyonda yatırılmıştır, farklı mezar eşyaları içerirler ve genellikle daha fazla sayıda bulunurlar. sitelerde, en azından dönemin sonuna doğru.

Örnek, biri ~13.000–12.000 BP’ye (yani Geç Buzullararası Stadyumlar Arası’nın ilk yarısı) tarihlenen ve diğeri de tartışılan Arene Candide mezarlığını içeren ~ 11.000– 10.000 BP’ye (yani Genç Dryas) tarihlenen iki kronolojik gruba ayrılabilir. aşağıda. Kuzeybatıdaki Ligurya’dan Sicilya’ya kadar tüm yarımadada gömütler bulunur ve bir takım özellikler gömüleri birleştirir, bu da uygulamanın şimdiye kadar Epigravettian alanı üzerinde paylaşılan genel bir gelenek haline geldiğini düşündürür.

İtalyan Orta Üst Paleolitik’ten farklı olarak, bebekler ve dişiler daha yaygın olarak temsil edilir ve Mussi (2001a, 349) mezar eşyalarında bir dereceye kadar bölgeselleşmeye dikkat çeker. Beş örnek daha önceki dönemden alınmıştır; Riparo Tagliente, Riparo di Villabruna, Grotta Maritza, San Teodoro ve muhtemelen Grotta Vado All’Arancio.

Riparo Tagliente’de (Veneto) yetişkin bir erkek, ortasından 60 cm derinliğinde bir oyuğa sahip bir mezarda sırtüstü uzanmış bir şekilde gömüldü. Mezar, ikisi oyma, biri de erkeğin ayakları arasına yerleştirilmiş taş bloklarla çevrili ve örtülüdür; kemikler aşı boyası ile boyanmış ve mezardan bir bizon boynuzu parçası ve delinmiş bir Cyclope kabuğu bulunmuştur.

Yetişkin bir erkeğe ait benzer bir tek gömü, Riparo di Villabruna’da, yine bir Final Epigravettian bağlamından, açıkça birkaç çakmaktaşı eserle ilişkilendirilen bir mezar kesimine yerleştirildi. Her mezardan alınan AMS 14C ölçümleri, sırasıyla ~13.000 ve ~12.000 BP yaşlarını gösterir. Grotta Maritza’da (Abruzzo) mağara duvarına yakın sığ bir mezara sırtüstü uzanmış bir şekilde bir bebek yatırılmıştır ve bir yetişkinin kısmi kalıntıları, (muhtemelen etoburlar tarafından) rahatsız edilmiş olsa da, aynı zamanda birincil gömü gibi görünmektedir.

Flint eserler ve delikli deniz kabukları Maritza 2 ile ilişkilendirilmiştir. Grotta Vado All’Arancio’da (Toskana) yakınlarda bulunan bir yetişkin erkek ve bir çocuğun benzer bir cenaze töreni, tarihsiz olmasına rağmen aynı geleneğe ait olabilir ve aynı zamanda çakmaktaşı ile ilişkilendirilmiştir. aletler ve delikli kabuklar. Bu örnekler, temel kişisel süslemeler ve çakmaktaşı aletler dışında çok az mezar eşyası ile basit bir mezar açma geleneğini ortaya koymaktadır.

Trabzon mezar yeri sorgulama
Trabzon mezar yeri Fiyatları
Trabzon Mezarlıklar MÜDÜRLÜĞÜ nerede
Sülüklü Mezarlığı
Trabzon Büyükşehir Belediyesi MEZARLIKLAR MÜDÜRLÜĞÜ
Trabzon Büyükşehir Belediyesi Mezarlıklar Müdürlüğü telefon numarası
Trabzon mezarlıkları
Trabzon Sülüklü Mezarlığı

Yedi kişinin kalıntıları beş yetişkin (dört erkek ve bir muhtemelen kadın) dahil görünüşe göre Sicilya’daki San Teodoro mağarasına, muhtemelen ~ 14.000 ila 13.000 BP arasında gömüldü. Bunlardan beşi oldukça parçalı. Bunlar için çok az bağlamsal bilgi mevcuttur, ancak en azından bazıları mağaranın sınırlı bir alanına gömülmüş ve aşı boyası ile boyanmış gibi görünmektedir.

Ancak ST1 ve 4 neredeyse tamamlandı. ST1 uzatılmış pozisyonda gömülmüştür ve ST5’in ikincil bir gömü olduğu görülmektedir. Muhtemelen dişi olan San Teodoro 4, bir boyun boynuzu ve birkaç taş parke ile gömüldü ve muhtemelen geometrik bir mikrolitin distal kısmı çakmaktaşı bir pul ile pelvisine gömüldü.

İtalya’da dönemin sonundan itibaren, belki de en ünlü çocuk gömmelerinin aynı isimdeki Grotta dei Fanciulli/Grotte des Enfants’a ait olduğu birçok mezar bilinmektedir. Aslında, mağarada yaklaşık 11.000 BP’nin her iki tarafında bir yüzyıl içinde ayrı vesilelerle üç kişi – yetişkin bir kadın ve iki bebek gömüldü.

Çifte çocuk cenazesi iyi kaydedilmiş olmasına rağmen, yetişkin kadın için çok az bilgi mevcuttur. Her ikisi de muhtemelen aynı cinsiyetten ve öldüklerinde ~2 ve 3±1 yaşlarında olan iki bebek, sığ bir mezar oyuğunda yan yana, sırtüstü ve uzatılmış pozisyonda yatırıldı.

Her birinin elleri yanlarına yerleştirildi ve başları sağa çevrildi. Birkaç yüz delikli Cyclope neritea ve Trivia europea kabuğu, lineer sıralar halinde düzenlenmiş her ikisinin de bel ve pelvik bölgelerini süsledi. Henry-Gambier, bunların “une Structure de protection périssable posée sur les corps après leur dépôt”u süslemiş olabileceğini öne sürse de, bunları peştamal gibi giysilere dikilmiş olarak yorumlamak mantıklı görünüyor.

İlk bebeğin ischium ve sakrumunda bulunan bir servisin iki arka bacak falanksının olası istisnası dışında, mezarda aşı boyası gibi herhangi bir renklendirme kanıtı bulunamadı ya da çakmaktaşı eserler veya faunal kalıntıların kasıtlı olarak dahil edildiğine dair net bir kanıt bulunamadı. . Üçgen bir çakmaktaşı parçasının bir parçası, ikinci bireyin göğüs omuruna gömüldü.

Henry-Gambier’in dikkatli analizi, bunun ölüm öncesi bir fenomen olduğunu ve bu nedenle muhtemelen bu bireyin ölüm nedeni olduğunu göstermiştir. Her iki bebek de periostitis kanıtı gösteriyor ve ilk kişi (ölüm nedeni bilinmiyor) raşitik lezyonlar taşıyordu.

Altı kişinin tam iskeletleri, İtalya’nın Calabria kentindeki Riparo del Romito’nun büyük kaya sığınağındaki dört mezardan çıkarıldı. Bunlardan dördü sığınağın Epigravetyen katlarından türemiştir ve ayrıntıları yayınlanmamasına rağmen iki tek gömü ve bir çift gömü içermektedir. Bunların altında yaşlı bir yetişkin kadın (Romito 1) ve geç ergen bir erkek (Romito 2) birlikte, 11,150 ± 150 BP’ye tarihlenen bir çift mezara yerleştirildi.

İkisi, Üç yaban öküzü boğasının gravürünü taşıyan büyük bir taşa paralel uzanan, Son Epigravettian katmanlarının altında tabakalanmış oval şekilli sığ bir mezara gömülmüştü. İkisinin aynı anda mı gömüldüğü, yoksa birinin mezara daha sonra Grotta dei Fanciulli çifte gömü tarzında mı gömüldüğü belli değil; kazıcı P. Graziosi, onlar “üst üste” gömülürken, dişinin, boynu yanağına dayamış gibi görünen ergeni “tuttuğunu” belirtti.

Ergen, akromesomelik bir cücenin bilinen en eski örneği olarak ün kazanmış olsa da, cenaze hakkında daha fazla bilgi mevcut değildir. Bu, durumun kalıtsal olması ve bireyin doğumdan itibaren açıkça ‘farklı’ olarak işaretlenmesi ve Frayer ve ark. Geç ergenlik dönemine kadar hayatta kalması ve ardından yoğun bir işgal altındaki bir kaya sığınağına sadece altı kişi arasında gömülmesi, muhtemelen, her ne sebeple olursa olsun, hayattaki bir dereceye kadar gösterir.

Formicola (2007), Romito 2’yi önceki Orta Üst Paleolitik Çağ’da Dolní Veˇstonice ve Sungir’de gömülü patolojik bireylerle karşılaştırmıştır; hepsi birden fazla mezara aittir ve muhtemelen her iki cinsiyetten bireyleri içerir. Cücenin hayatta kalmasının yüksek bir statüye işaret etmesi gerekmediğini (ancak bunun yerine korku, hoşlanmama veya isteksiz ‘saygı’ için başka nedenlerle ilgili olabileceğini ve kişinin hala öldüğünü veya nispeten genç yaşta öldürüldüğünü hatırlaması gerektiğini) not eder.