İnsan Cenazesinin Evrimsel Gelişimi – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

İnsan Cenazesinin Evrimsel Gelişimi

Önceki bölümlerde, en geniş anlamıyla morg faaliyetinin uzun vadeli gelişiminin bir resmini çizmeye çalıştım. Bölüm 1’de bazı uyarıların ana hatlarını verdim. Kayıtlar en azından söylemek gerekirse düzensizdir ve arkeolojik kayıtlarda morg faaliyeti olarak kabul ettiğimiz şey, aksi takdirde arkeolojik olarak görünmez olan davranışsal repertuarın yalnızca küçük bir bölümünü yansıtmakla kalmaz, aynı zamanda yalnızca bu yönleri de yansıtabilir. bir şekilde ‘istisnai’ olan davranışlardır.

Avrupa Orta Üst Paleolitik Dönemi’ndeki, muhtemelen Paleolitik için sahip olduğumuz en sağlam veri setini oluşturan gömmelerin ‘garip’ doğası, bunların istisnai olarak göze çarptığını ve bu nedenle defin işleminin en yaygın olarak uygulanan ayrılma ritüeli olmadığını göstermektedir.

Kapsayıcı bir yaklaşımla araştırdığım bazı davranışlar modern gözler için tatsız olsa da, örneğin gömme, birçok modern toplum tarafından ‘normal’ olarak görülse de, ironik bir şekilde bu tür ‘normal’ gömme kavramları ancak ölümle ortaya çıkmış olabilir. artan yerleşiklik, toplanma ve ‘tarım’ düşünce biçimlerinin topraklarına yatırım. Esas olarak, bir tür evrimsel ilişki içinde cenaze faaliyetini birbirine bağlamaya çalışmadım.

Davranışın diğer yönlerinde olduğu gibi, morg faaliyetinin doğrusal bir şekilde geliştiğine inanmak için hiçbir neden yoktur ve gelişiminin kümülatif doğası ve zamanla farkedilir şekilde artan bölgesel değişkenlik, kesinlikle böyle olmadığını düşündürür. Önbelleğe alma için alanların kasıtlı olarak yaratılması olarak ortaya çıkan gömme gibi bazı yönlerin birbiriyle bağlantılı olduğunu öne sürüyorum.

Bununla birlikte, bazı yerlerde veriler, bir dereceye kadar yoruma izin verecek kadar sağlamdır; genellemeler, homininlerin toplam morg repertuarlarının ne kadar karakteristik olup olmadığına bakılmaksızın, arkeolojik olarak görünür morg faaliyeti ile ilgili olmalıdır. Yaşayanların ölülerle sosyal etkileşiminin, cesete entelektüel ilgi (hastalık) ve mevcut primatlar arasında gözlemlenebilen belirli sosyal koşullar altında vücut parçalarının tüketilmesiyle başlayan çok uzun bir evrimsel geçmişi olduğunu savundum.

Bir noktada muhtemelen australopithecine grupları veya erken Homo içinde, ölüme verilen bu temel tepkiler, esas olarak ölülerin doğal peyzajın belirli kısımlarında kasıtlı olarak bırakılması (yapılandırılmış biriktirme) yoluyla, esasen ölü ve manzara arasında kavramsal bir bağlantıya işaret ederek detaylandırıldı. 

Sonunda, kapalı özellikler, özellikle mağaralar, bir sonraki adımı atan ve kasıtlı olarak gömmek için önbellekler (basit ‘mezarlar’) oluşturan Neandertaller ve erken dönem Homo sapiens tarafından cenaze önbelleği için tekrar tekrar kullanıldı ve zaman zaman belirli yerlere mezarlık için yerler olarak özel anlamlar verdi. ölüler, çoklu gömülme yerleri haline geldi.

Kırşehir Mezar Taşı Fiyatları
Kırşehir Mezarlıklar Müdürlüğü
Rışvan Köyü Mucur
Kırşehir Belediyesi duyurular
Kırşehir Cenaze İlanları
Kırşehir Kaman mezar taşı Fiyatları
Kırşehir Son Dakika ölüm Haberleri
Mucur son dakika ölüm haberleri

Sadece Homo sapiens’in Eski Dünya’ya yayılmasıyla, daha fazla yenilik, özellikle de Erken Üst Paleolitik’ten kalma kişisel süslemeler ve kalıntılar olarak insan kalıntılarının dolaşımı ve Orta Üst Paleolitik’ten zengin bir şekilde eşlik eden resmi mezarlar ortaya çıktı.

Buradan, anma eyleminin, bu durumda, onların kalıntılarının dolaşımı yoluyla, bireylerin aktif olarak hatırlanmasının, en azından bu zamandan itibaren uygulandığı ve böylece bireylerin kozmolojik sistemlerin “tarihinde” donup kaldıkları sonucu çıkarılabilir.

Bu örüntüler Geç Üst Paleolitik Çağ’a kadar devam etti; bu süre zarfında, parçalanma ve mezarlık faaliyetinin iki aşırı ifadesinin ortaya çıktığı ve dönemin sonunda, genellikle çok sayıda ölü içeren resmi mezarlıklar, dünyanın çeşitli bölgelerinde yerindeydi. Eski Dünya ve Mezolitik ve Neolitik topluluklarda habercisi sayılabilirdi.

Hominin morg etkinliğinin gelişimine ilişkin bu görüşte, gelişme sırası çekirdek, gelişen, modernleşen, modern ve ileri aşamalar olarak adlandırılabilecek beş ana gelişim dönemi tanınabilir.

Bu evreler belirli taksonlara özgü değildi; Çekirdek morg evresinin göstergesi olan davranış, muhtemelen Miyosen hominoid grupları arasında değişken bir şekilde ifade edilirken, ‘modernleştirici’ morg davranışı, Levant’taki Orta Taş Devri Homo sapiens grupları kadar Neandertaller arasında da tanınabilir. Yalnızca modern ve ileri evreler tek bir türe, Homo sapiens’e özgü görünmektedir.

Fazlar, doğada kümülatifti; Gelişmeler, cenazeyi önbelleğe almaktan resmi gömme, tekli gömme yerlerinden çoklu gömme yerleri ve çoklu gömme yerlerinden mezarlıklar gibi mevcut uygulamalardan gelişirken, dönemin çoğu için bunlar önceki uygulamaların yerine geçmedi, bazıları Cronos kompulsiyonları ve dezartikülasyon, tüm dönem boyunca devam etti ve daha sonraki gelişim evrelerinde aslında daha ayrıntılı hale geldi.

Yeni yenilikler, Orta Üst Paleolitik’ten itibaren hem kıta ölçeğinde yaygın uygulamalara karşılık gelen hem de bunun içindeki bölgesel farklılıkları ifade eden gözlemlenebilir uygulama çeşitliliğini artırdı. Gelişim dönemleri aşağıdaki gibi tanımlanabilir.

Çekirdek morg evresi (Miyosen hominoidleri ve Pliyosen homininleri sonrası):

• Bebek öldürme ve yamyamlığın Cronos kompulsiyonları;
• cesedin sosyal olarak aracılık edilen morbiditesi;
• depresyon belirtileri, çağrılar ve
bir müfreze eylemi olarak cesetlerin taşınması;
• cenaze toplantıları: cesete kontrollü erişim ve diğer koşullarda tanık olunmayan (yani sadece yaşayanların varlığında) sergilenen ve ilgili davranışları içeren, ceset etrafında sosyal tiyatro. Cesetler sosyal olarak kullanılabilir, ör. görüntülemek için ek olarak.
Arkaik morg evresi (australopithecine sınıfı homininler ve Homo sapiens’in kökenlerine erken Homo):
• Kronos kompulsiyonlarının, morbiditenin, yasın devam etmesi. Grup büyüklüğü ve nörolojik kapasite arttıkça ceset çevresinde muhtemelen gelişen sosyal tiyatro;
• Peyzajdaki yerlerin morg faaliyetine dahil edilmesi, yani cenaze önbelleğe alınması.
Morg evresinin modernize edilmesi (Orta Paleolitik/Orta Taş Devri Homo neanderthalensis ve Homo sapiens ve muhtemelen Avrupa Erken Üst Paleolitik):
• Kronos kompulsiyonlarının, morbiditenin, yas tutmanın, cenazeyi önbelleğe almanın ve ceset etrafında gelişen sosyal tiyatronun devamı. Peyzajdaki yerlerin ölülerle net bir şekilde ilişkilendirilmesi;
• cenaze önbelleğe alma işleminden resmi gömmenin geliştirilmesi (genellikle ikisinin birleşimi);
• çoklu defin yerlerinin geliştirilmesi;
• definlere ek olarak maddi kültürün bir miktar kullanımı, örn. nadir mezar eşyaları, taş kalemler/kapaklar ve hardal sarısı örnekleri yer alır.