İNSAN DEFİNİNİN PALEOLİTİK KÖKENLERİ – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

İNSAN DEFİNİNİN PALEOLİTİK KÖKENLERİ

Fırtınada bir ölüm

Bebeğin gerçekten çok hasta olduğu belliydi. Dört uzvunun tamamı gevşek bir şekilde aşağı sarkıyordu ve neredeyse annesi her adım attığında çığlık atıyordu. Olly, bacaklarını ezmemek için çok dikkatli bir şekilde düzenleyerek oturduğunda, Gilka gidip annesinin yanına oturdu ve bebeğe baktı. Ama ona dokunmaya bile yeltenmedi.

Olly birkaç muz yedi ve ardından Gilka ve ben takip ederek vadi boyunca yola çıktık. Olly bir seferde yalnızca birkaç metre hareket etti ve sonra, sanki bebeğinin çığlıklarından endişeleniyormuş gibi, onu kucaklamak için oturdu. O sustuğunda tekrar devam etti, ama tabii ki o anında seslenmeye başladı, böylece bir kez daha oturup onu rahatlatmak için oturdu.

Olly, yarım saatten biraz fazla süren yaklaşık yüz metrelik bir yolculuktan sonra bir ağaca tırmandı. Tekrar otururken bebeğinin gevşek kollarını ve bacaklarını kucağına dikkatlice yerleştirdi. Annesini takip eden Gilka, küçük kardeşine tekrar baktı ve ardından anne ve kızı birbirlerini tımar etmeye başladılar. Bebek çığlık atmayı kesti ve ara sıra başını kısa bir süreliğine okşamak dışında Olly ona daha fazla ilgi göstermedi.

Orada on beş dakika kadar kaldığımızda, şempanzeleri neredeyse gözümün önünden kapatan kör edici bir sel akmaya başladı. Otuz dakika süren o fırtınada bebek ya ölmüş ya da bilincini kaybetmiş olmalı; Olly daha sonra ağaçtan ayrıldığında hiç ses çıkarmadı ve başı kolları ve bacakları gibi gevşek bir şekilde geriye düştü.

Bu gözlemin şempanzelerle ilgili olduğunu tahmin etmişsinizdir. Jane Goodall, Tanzanya’nın Gombe kentindeki şempanzeler arasında buna tanık oldu. Ancak son paragrafta şempanzelere atıfta bulunan (ve belki de ağaca tırmanmayı) atlayın ve bu kolayca insanları tarif ediyor olabilir.

Bu dokunaklı gözlemde, ıstırap ve kaybın birçok unsurunun farkındayız; Hem Olly’ye hem de ölmekte olan bebeğine empati kurup sempati duyuyoruz ve annenin çocuğunun uzuvlarını üzerine oturmaması için dikkatli bir şekilde düzenleyerek çocuğuna daha fazla acı çektirmekten kaçınma çabalarını dokunaklı buluyoruz. Ölen bebeğin kız kardeşi Gilka’nın merakını paylaşıyoruz ve belki de anne ve kızının karşılıklı bakımlarında birbirlerini teselli etme çabalarını görüyoruz.

Bu çalışma, ölüme verdiğimiz tepkiler açısından bizi onlara bağlayan şeyle ilgilidir. İnsanlar arasında, ölüme karşı organize ve kültürel tepkiler evrenseldir ve bir buçuk asırdan fazla arkeoloji ve antropoloji, bize, insanların ölülerle uğraşmak için uyguladıkları olağanüstü yaratıcılığı doğrulayan, gelişen bir arkeolojik kayıt verdi. Cenaze alışkanlıklarına ilişkin antropolojik bir araştırmanın yazarları bu buluşu yakaladılar:

Ölümden daha evrensel ne olabilir? Yine de ne inanılmaz çeşitlilikte tepkiler uyandırıyor. Cesetler, hayvan veya insan kurbanı olsun veya olmasın yakılır veya gömülür; tütsüleme, mumyalama veya dekapaj yoluyla korunurlar; yenirler – çiğ, pişmiş veya çürük; ritüel olarak leş olarak teşhir edilirler veya basitçe terk edilirler; ya da parçalara ayrılır ve bu yollardan çeşitli şekillerde tedavi edilirler.

Cenazeler, insanlardan kaçmak veya partiler düzenlemek, kavga etmek veya cinsel alemler yapmak, ağlamak veya gülmek için binlerce farklı kombinasyonda fırsattır. Kültürel tepkinin çeşitliliği, ölümün evrensel etkisinin bir ölçüsüdür. Ama bu rastgele bir tepki değildir; her zaman anlamlı ve etkileyicidir.

Bu alıntının son cümlesinde yer alan ve bu kitapta ele alınan konuları bir şekilde özetleyen iki kavram vardır: anlamlı ve etkileyici davranış. Göreceğimiz gibi, şempanzelerin ölüme verdiği tepkiler kesinlikle etkileyicidir, ancak Paleolitik bir perspektiften soru, insan davranışsal evriminin hangi noktasında ölüme verilen tepkiler kültürel olarak anlamlı hale geldi?

Burada, Paleolitik’in tamamını kapsayan insan cenaze töreni ritüelinin gelişiminin uzun vadeli bir resmini sunmaya çalışıyorum. Bu, elbette, biraz keyfi bir arkeolojik kategoridir.

En erken sonunda, cesetlerin parçalanmasını kolaylaştırmanın ötesinde, bir morg faaliyeti çalışması için hiçbir anlamı olmayan taş aletlerin ortaya çıkmasıyla tanımlanır ve ilk Oldowan topluluklarının ölüme karşı önerilen yanıtların diğerlerinden farklı olması için hiçbir neden yoktur. taş yontmayan çağdaş veya daha önceki Plio-Pleistosen homininlerininkiler. Bu nedenle, arkeolojik kayıtların şu anda kabul edilen görünümünden önce hominin morg faaliyetlerini incelemeye başlıyorum.

Diğer uçta, Paleolitik, Holosen’in başlangıcıyla ‘biter’, ancak arkeologların uzun zamandır fark ettikleri gibi, bunun Eski Dünya’nın birçok bölgesinde, geç avcı-toplayıcı ve erken tarım gruplarının gelişimi ile çok az ilgisi vardır. Geç Pleistosen ‘Paleolitik’ halklarından Erken Holosen ‘Mezolitik’ veya ‘Neolitik’ insanlara kadar kayda değer bir süreklilik göstermektedir.

Bununla birlikte, Pleistosen’in sonuna sadece yer ve uzmanlık eksikliği nedenleriyle sert (keyfi de olsa) bir çizgi çizdiğim için, uzun süredir devam eden bu anlamsal ayrımı sürdürmekten suçluyum. Bu yazı dizisi, umarım, Paleolitik öncesi ve Paleolitik atalarımızın insan cenaze töreninin gelişimine katkılarının bir kutlaması olarak alınmalıdır.

Aksaray Mezar Taşı yapanlar
Aksaray Mezar Fiyatları
Aksaray Mermer Mezar Fiyatları
Yozgat Sorgun mezar taşı Fiyatları
Hazır plastik mezar Fiyatları
Nevşehir HAZIR Mezar fiyatları
Niğde Mezar Fiyatları
Zonguldak Mezar Taşı Fiyatları

Neden Paleolitik Mezarlar?

Çok sık ortaya çıkmasalar da, Paleolitik mezarlık faaliyetine ilişkin birkaç yararlı araştırma mevcuttur. Binford’un 1971’de sık sık alıntılanan makalesi “Morg uygulamaları: etütleri ve potansiyelleri”, morg faaliyeti ile sosyal statü arasındaki karşılıklı bağlantıyı kurmak için çok şey yaptı ve daha önceki ve sonraki tarih öncesi bir dizi gelişmeyi teşvik etti.

Morg faaliyetine ilişkin çok az araştırma buna atıfta bulunmayı ihmal eder ve çoğu eser, kültürel “sistem” aracılığıyla süzülerek ölen kişinin sosyal kişiliğinin, hangi belirli morg ayinlerinin gerçekleştirileceğini belirleyeceği şeklindeki öğretisini yansıtsa da, çok azı, kendine özgü ilkelerine hitap eder.

Bu ihmalden suçluyum; Paleolitik mezarlık kayıtları, sezgisel gözlemleri ve genellemeleri kolaylaştırmak için yeterli veri olmasına rağmen, sistem teorisinden türetilen varsayımsal-tümdengelimsel olarak oluşturulmuş tahminleri test etmek için yeterince sağlam değildir.