Kraliyet Mezarları – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Kraliyet Mezarları

Chronicles ve Kings hesapları, birkaç kralın gömüldüğü yer konusunda farklılık gösterir; Chronicler’a göre tüm krallar kraliyet mezarlarına gömülmeyi hak etmiyordu. Chronicler, ilahi bir ceza olan hastalığa yakalanan kralların diğerleriyle birlikte değil, kendi mezarlarına gömüldüklerini kabul eder. Asa, Yehoram, kraliyet mezarlığına defnedilen cüzzamlı Uzziah ve Yeruşalim’e gömülen, ancak kesin olarak kraliyet mezarlarından dışlanan Ahaz için ilahi hoşnutsuzluğun sonucu buydu.

Öldürülen hükümdarların da selefleriyle birlikte kraliyet mezarlarına gömülmeleri reddedildi: Ahazya basitçe gömüldü, Yoaş kraliyet mezarlarına değil Davut Şehri’ne defnedildi, Amatsya Yahuda şehrinde bir aile mezarına gömüldü ve Amnon’un cenazesi kaydedilmedi. Josiah bir kraliyet mezarına, yani ‘babalarının mezarına’ gömülmüş olabilir.

Tarihçinin onayladığı kalan tüm Yahuda hükümdarları, Rehoboam, Abiya, Yehoşafat ve Yotam, babalarıyla birlikte Davut Kenti’ne gömüldü. Kalan iki kral için, başka bir yere gömülme, yer darlığından ziyade kült kınama nedeniyle daha olasıdır. Hizkiya’nın cenazesi bema’aleh qibre ben-dawid belki de ‘Davud mezarlarına çıkışta’ olarak tercüme edilmelidir.

Hem Tesniye’ye hem de Chronicler’a göre günah işlemiş olmasına rağmen, tüm Yahudalılar ve Yeruşalim’de oturanlar tarafından bir kabod ile onurlandırıldı. Kings hesabında cenazesinden bile söz edilmedi. Manaşşe’nin Yahweh’e dönüşü ona Tarihçiler’in övgüsünü kazandırdı, ancak kral mezarlarında bir yer edinmedi. O, ikametgahına ya da Kralın hesabına göre Uzza’nın saray bahçesine gömüldü.

G. Barkay, bahçeyi Kudüs’ün batı yamaçlarında bulur, adını batıda Kiriat Yearim’den Kudüs’e geçiş sırasında Uzza’nın gemiye dokunduğu sırada yere çarptığı noktadan alır. Hezekiel’in Tapınak’ı kralların cesetleriyle kirletmesinden söz etmesi, Tapınak yakınlarındaki saray arazisinde daha sonraki bu mezarlara atıfta bulunabilir. Kâhin Yehoyada da Davut Kentinde kralların yanına gömüldü.

Chronicler’ın hesabı, mezar mimarisinin ve cenaze uygulamalarının ayrıntılarını koruyor. Asa’nın cenaze hazırlıkları arasında, her çeşit baharatla dolu, ustalıkla harmanlanmış bir dinlenme yerine (miskdb) yatırılması; onuruna çok büyük bir ateş yakıldı.

‘Çok büyük ateş’ muhtemelen görünüş ve niyet olarak, RAB’be sunulan tatlı tadın yakılan sunu kurbanlarına benziyordu. A. Heidel, Amos 6.10’daki nfsarpo’yu vebanın yayılmasına karşı koruyucu bir önlem olarak bedeni yakmak olarak yorumladı.

Yakın tarihli Yahudi Yayın Derneği çevirisi tercih edilir: ‘Ve eğer birinin akrabası onun için tütsü yakacak (nfsarpo) – [merhumun] kalıntılarını evden çıkarmaya gelirse. Hizkiya için bir kdbod (‘şeref’) hazırlandı. kdbod genellikle ölülere, bu durumda bir hükümdara verilen onur anlamına gelir. Onur kesinlikle ağıt yakmayı ve kurbanlar sunmayı gerektiriyordu. Ölen kişinin ihtiyaçlarını karşılamaya ve hafızasını sürdürmeye yönelik sonraki hizmetler de muhtemelen söz konusuydu.

Isaiah, ölüler kültünün kınanmasında kaya mezarlarını ve morg uygulamalarını tanımladı. ‘Üçüncü İşaya’ olarak adlandırılan Yeşaya 57, genellikle MÖ altıncı yüzyılın son çeyreğine tarihlenir. Metin, MÖ yedinci yüzyılda sürgün sonrası biçimlerine ulaşan Kudüs sıra mezarlarını anlatıyor. İşaya kime hitap ediyordu ve kimden bahsediyordu? T. Lewis, Isaiah’ın bir kraliyet ölüm kültünü tarif ettiğini öne sürdü.

S. Ackerman’a göre, Isaiah sadece liderliğe değil, tüm İsrail topluluğuna hitap ediyordu. “Toplumdaki bazı tapanların, ölü kültünü dini ifadelerinin meşru bir parçası olarak gördüğünü” kabul etti.

Ackerman’ın ardından Isaiah, ölülere danışanların itibarını sarsmak ve kendisini meşru bir peygamber olarak kurmak için dinleyen herkese hitap ediyordu. Açıklamanın yalnızca bir kraliyet ölüm kültüne atıfta bulunması gerekmez; ölüleri beslemek ve onlara danışmak yaygın uygulamalardı.

Yeşaya’nın eleştirisinin konusu, ölülerin hizmetlerini karşılığında almak için ölülere hizmet eden yaşayanlardır. Isaiah, vadide içecek ve yemek sunularıyla insan kurban etme tasviriyle başlar ve sonra kaya mezarlarına döner. Hem S. Ackerman hem de T. Lewis, M. Pope’u takip ederek, Isaiah’ın, Lewis’in tercümesinde yansıtıldığı gibi, doğurganlık kültü terminolojisini ve tasvirlerini kullandığını kaydetti.

Bu ayetler kelimenin tam anlamıyla – Silvan mezarlarına benzer bir sıra mezarı mecazi olarak tanımlamaz. Mezarlar uçurumun yukarısına oyulmuştu. Çerçeveli bir kapı (delet wehammezuzd), ölü için bir dinlenme yeri (miskab) bulunan bir odaya açılırdı.

Tekliflerin sunulduğu anma işaretleri korunmamıştır. Bununla birlikte, yiyecek ve diğer hükümler, Yahuda mezarlarında kanıtlanmıştır. Dokuzuncu ayetin kokusu, kral Hizkiya için hazırlanan kabod’da (‘şeref’) da belirtilmiştir.

İsa. 57.13 tüm bu uygulamaları miras konusuna bağlamaktadır. ‘Ama bana sığınan, ülkeyi (yinhal-‘eres) miras alacak ve kutsal dağımı mülk edinecek.’ Gerçek miras, atadan kalan ölülerden değil, Yahve’den geçer.

Van Mezar Taşı Fiyatları
Zonguldak Mermer Mezar Fiyatları
Bozüyük Mezar taşı Fiyatları
Yozgat Sorgun mezar taşı Fiyatları
Elazığ Mezar Taşı Fiyatları
İskenderun Mezar Taşı Fiyatları
Sahibinden mezar Taşı
Yeni nesil polyester mezar fiyatları

Ölülerin Güçleri

İsrailli ve Yahudalı anlatı ve peygamberlik pasajları, ölülerin geleceği önceden bildirmek, yaşam yaratmak, yaşamı canlandırmak ve intikam almak için iyiliksever ve kötü niyetli güçlerini anlatır. Ölülere danışmamak için tekrarlanan uyarılar, uygulamanın yaygınlığını kanıtlıyor. Çok çeşitli aracılar mevcuttu: ‘obdt (‘kahinler’), bir ba’alat-‘ob (hayaletlere danışan bir kadın), yidde’dmm, hober haber ve hatta rahipler vb.

Ölülerin ileri görüşlü güçleri en iyi Saul ve En-Dor’lu kadının hikayesinde gösterilir. Saul’un emriyle kadın, İsraillilerin yenilgisini ve Saul ile oğullarının ölümünü öngören ölen Samuel’i büyüttü.

Ölülerin tahmin edilen ileri görüşlü güçlerinin ikinci bir örneği (Birinci) İşaya’nın yazılarında korunur. Yahveh, İşaya’yı kendisine ‘cıvıldayan ve inleyen hayaletleri (‘obdt’) ve tanıdık ruhları (yidde’dmm) sormasını tavsiye edenlere karşı uyardı; çünkü bir halk onun ilahi varlıklarından (elohayw)  ölüler adına  sorabilir. Yaşayanlar, talimat ve mesaj için’ ‘Mezarların içinde oturanlar ve geceyi gizli yerlerde geçirenler’, daha önceki ölüleri sorgulama uygulamasına devam ediyorlardı.

Kehanet için bir heykelcik kullanmak, ölüleri rahatsız etmekten tercih edilebilirdi. Josiah, frdpim ile birlikte ‘obdt’andyidde’onim’i yaktı ve bunların hepsinin, ilgili amaçlar için kullanılan yanıcı malzemelerden yapılmış nesneler olduğunu öne sürdü. K. van der Toorn, Mezopotamya kanıtlarına dayanarak terapiyi hem evde hem de halk kültünde kehanet için kullanılan ata figürinleri olarak yorumlar.