Mezar Uygulamalarının Yorumlanması – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Erken ve Orta Üst Paleolitik Mezar Uygulamalarının Yorumlanması

Kökenler ve bölgesel kalıplar

Şu anda, Erken Üst Paleolitik’te gömüldüğüne dair hiçbir kanıt yoktur. Bununla birlikte, bölgesel cenaze törenleri gelenekleri gibi, insan vücudu parçalarının kişisel süsleme biçiminde küratörlüğünün kanıtı bu dönem için açıktır. Resim güçlü bir şekilde bölgeselleştirilmiştir; pratikte kıta çapında benzerlikler yoktur, bu da cenaze geleneklerini destekleyen inanç sistemlerinin de bölgeselleştiğini düşündürebilir.

Birbirini izleyen Orta Üst Paleolitik ile karşıtlık açıktır, o zamandan beri kıta çapında ortak bir uygulamadan söz edilebilir. Bu, “modern” insan davranışının kökenleri üzerine yapılan tartışmayla ilgili olabilir. Güçlü bir şekilde bölgeselleştirilmiş bir uygulamalar dizisinin, yaygın sembolik sistemlerin bir yansıması değil, önceki Orta Paleolitik kayıtları daha çok anımsattığını öne sürüyorum.

Radyokarbon kronolojisine göre, bilinen en eski Orta Üst Paleolitik mezarlar, Avrupa’nın kuzeybatısında (Paviland (29.000 BP), Kostenki 14 (~28.000–29.000 BP) ve Pavloviyen’de (~28.000 BP) meydana gelmektedir. olası yanlışlık, verilerde daha fazla bir şey okumamalıdır.

Cimri bir okuma, muhtemelen iklimsel gerilemeye bir tepki olarak kıtadaki yüksek grup hareketliliğinin bir sonucu olarak, yaklaşık 29.000 BP’den doğan tekli ve üçlü gömme uygulamasının Gravetti uzayına hızla yayıldığını görecektir.

Mezar eşyaları ve muhtemelen cenaze törenleriyle bağlantılı olan diğer sıradan olmayan faaliyet göstergeleri (örneğin, Kostenki 14’ün bağlanması, Paviland’daki kırık fildişi çubuklar ve Dolní Veˇstonice üçlü mezarındaki ahşap kazıklar veya yapı).

Batı Avrupa mezarlarının iki örneği izole edilmiş (örneğin, Lagar Velho, Paviland) ve parçalı kalıntıların küratörlüğü bağlamı olmadan görünürken, daha yoğun bir şekilde yerleşmiş Pavlovian ve Kostenki-Borschevian alanlarından olanlar daha çok sayıda ve daha zengin bağlamsallaştırılmıştır.

Svoboda (2008, 29), zengin mezarların, yani özenle hazırlanmış kişisel süslemelerin, koyu sarı renkli giysiler ve/veya defin kefenlerinin ve Sungir, Arene Candide ve Brno 2 gibi diğer kültürel öğelerin eşlik ettiği mezarların genç yaştakilere ait olduğunu gözlemlemiştir. Paviland, Dolní Veˇstonice, Pavlov ve Prˇedmostí gibi daha önceki örnekler (~30.000–26.000 BP) görece zayıftır ve Orta Üst Paleolitik mezarlarda bir dereceye kadar zamansal gelişme görülebileceğini öne sürmüştür.

Belki de gömme gelenekleri ya yayıldıkça ve diğer bölgelerin davranışsal repertuarlarına dahil edildikçe daha ayrıntılı hale geldi ya da daha büyük olasılıkla, bölgesel toplumların kendileri geliştikçe, belki de artan sosyal tabakalaşma çizgisinde detaylandırıldı.

Alpler’in İtalyan ve Moravya örnekleri arasında bir engel olmadığı ve Balzi Rossi/Grimaldi ve Arene arasındaki yüksek dağlar olmadığı düşünüldüğünde, aşağıda göreceğimiz gibi, genel uygulamalar ile özel arasındaki benzerlikler belki de dikkate değerdir.

Nevşehir Mezar sorgulama
Nevşehir de Vefat ilanları
Dün Vefat Edenler
Cenaze işlemleri Nasıl yapılır
Nevşehir Belediyesi Cenaze işleri
fib haber, nevşehir bugün vefat edenler
Cenaze işlemleri Nelerdir
Sarılar KASABASI vefat edenler

 Benzerlik içindeki fark: Moravia ve İtalya karşılaştırması

Pavlov mezarlarının aksine, İtalya’daki mezarlar nispeten zengin bir şekilde döşenmiştir, açıkta değil mağaralara yerleştirilmiştir ve muhtemelen Moravya’dan sonra gelen İtalyan örnekleri nedeniyle farklılıklar genişletilmiş veya sadece hafifçe bükülmüştür; eski tarih ~27.000–26.000 BP’ye ve ikincisi ~25.000– 24.000 BP’ye.

Buna rağmen benzerlikler var: Avrupa’nın kazıların yoğun olduğu diğer bölgelerine göre nispeten yüksek sayıda gömü; yerleşim bağlamında sığ mezarlarda kazı yapmaları; cesetlerin yerleştirilmesinden önce mezar kesimlerinde ocakların yerleştirilmesi; hardal rengi de dahil olmak üzere zengin kişisel süslemeler ve elbette bilim tarafından henüz bilinen iki üçlü mezar.

Dolní Veˇstonice ve Barma Grande’nin üçlü gömüleri arasındaki benzerliklere başvurmak konusunda dikkatli olunmalıdır. Dolní Veˇstonice örneği son derece iyi kazılmış ve iyi belgelenmiş olmasına rağmen, Barma Grande örneği 1892’de kazılmıştır ve bunun için sadece bir eskiz ve bazı açıklamalar günümüze ulaşmıştır.

Museo dei Balzi Rossi di Ventimiglia’daki bu mezarın yeniden inşası, genel olarak doğru olduğu söylenebilse de, bir dereceye kadar yorum içermektedir. Bununla birlikte, iki üçlü gömme arasındaki kanıtlanabilir benzerlikler dikkat çekicidir ve üçlü gömme uygulamasının altında yatan ve muhtemelen bireylerin kendi ölümlerinin altında yatan ortak bir geleneğe işaret etmelidir.

Açıktır ki her biri:

• ortak bir sığ mezarda yan yana uzatılmış şekilde yerleştirilmiş üç kişiyi içerir;
• aşı boyası, muhtemelen başlık ve giysilere dikilmiş kişisel süslemeler içerir;
• muhtemelen bir kadın ve iki erkekten oluşuyordu;
• grubun en sağında, sanki gruptan ‘ayrılıyor’muş gibi dışa dönük bir birey içeriyordu;
• sanki içe dönük en soldaki ve merkezdeki bireyleri içeriyordu

Tek bir mezarda üç kişinin kurtarılması başlangıçta tuhaftır. Üçlü bir gömme, ‘toplu gömme’ olarak tanımlanamaz, çünkü fenomenin planlanması ve düzeninin açık kanıtı vardır. Bu düzenin genel yapısının ~500km ve en az 1.000 radyokarbon yılı ile ayrılmış mezarlar arasında paylaşılması dikkat çekicidir ve önemli olmalıdır.

Bu olgunun yorumlanmasında kritik olabilecek dikkate alınması gereken birkaç konu vardır. İlk olarak, görünüşe göre üç genç yetişkin aynı anda ya da en azından Grotta dei Fanciulli’deki çifte gömmede olduğu gibi aynı mezara daha sonra eklenmeden aynı mezara gömülmeyi gerektirecek kadar yakın bir zamanda öldü.

Taylor (2002, 213) onların ‘günah keçisi’ kılınmış olabileceklerini öne sürdü – sosyal bulaşmayı engellemek için kasıtlı olarak öldürüldüler ve yerleşimin ortasına ve dolayısıyla geniş bir izleyici kitlesinin önüne gömüldüler. dönemin soğuk iklimleri, belki de ‘uzaklaşma’ seçeneklerinin geçerli olmadığı stres dönemlerinde gençler arasında savaşarak, aynı anda birden fazla ölüm meydana gelebilir.

Dolní Veˇstonice üçlü cenaze töreninde iki kişi üzerinde şiddet kanıtı mevcuttur. İkincisi, Grotta dei Fanciulli’nin çifte gömüsündeki tüm bireylerin akraba olabileceği ve aynı ilişkinin, frontal squamadaki oluklar gibi ortak (ama yaygın olmayan) fiziksel özellikler temelinde öne sürülmüştür. Barma Grande’de gözlemlendi.

Üçüncüsü ve belki de en uygun olanı, ölümde ve grupla bir angajman ve ayrılma dilbilgisi ile üç bireyin hepsinin açık bir şekilde ilişkilendirilmesidir. Üç kişiden ikisi diğerleriyle ya da birbirleriyle “ilişki kurar”, üçüncüsü ise  her iki mezarda da aynı pozisyonda  ayrılır. Bu, hayattaki üç birey arasındaki bağlantıyı yansıtmalıdır, üçüncü birey diğerlerinden kopmuştur.