Morg Faaliyeti Modeli – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Çekirdek Morbidite ve Morg Faaliyeti Modeli Geliştirmek

Tartışılan gözlemlerden, bazı genellemeler yapılabilir ki, bunun hastalıklılık ve cenaze faaliyetinin temel unsurlarını oluşturduğunu iddia ediyorum. Bunlar:

• Ya erkekler (gruplar arası) ya da kadınlar (grup içi) tarafından, genellikle sosyal gerilimlerden kaynaklanan ve muhtemelen kültürel olarak farklılık gösteren bebek öldürme ve yamyamlık kronos kompulsiyonları;
• cesedin tımar edilmesi de dahil olmak üzere, ölen kişiyle yakın bir ilişkisi olan kişiler tarafından morbiditenin açık belirtileri;
• depresyon belirtileri, çağrılar ve bir ayrılık eylemi olarak cesetlerin taşınması dahil yas belirtileri;
• cesede kontrollü erişim ve teşhir dahil ceset çevresinde sosyal tiyatro. Başka koşullarda (yani yalnızca yaşayanların varlığında) tanık olunmayan ve bu nedenle ‘cenaze toplantıları’ olarak adlandırılabilecek bu ilgili davranışlar. Ek olarak, cesetler sosyal olarak, örneğin Jokro örneğinde olduğu gibi sergilemeye yardımcı olarak kullanılabilir.

Bu davranışın ne kadarının hala modern insan popülasyonları arasında uygulandığı açıktır, bu da bence, bu temel hastalık ve cenaze faaliyetleri alemleri ve bunların Hominidae için önemi arasındaki güçlü evrimsel bağlantıyı göstermektedir. Özellikle, örtüşen üç alana ayrılabilirler.

İletişim alanı (çağrılar, kahkahalar, oyun), ölümler etrafında ortaya çıkan gerilimleri hafifletmeye hizmet etmenin yanı sıra, ceset, bireysel ve grup tepkileri hakkında bilgi akışını kolaylaştırır. Sosyal tiyatro alanı, yaşayanla ilgilidir ve ölü bireyin canlıdan uzaklaştırılmasıyla sunulan yeni bağlamda sosyal bağların yeniden müzakere edilmesini kolaylaştırır.

Hastalık alanı, yaşayanlar arasında ölü bedene duyulan ilgiden doğar. Yukarıda tartışılan Tina’nın ölümünün hesabına dayalı olarak gözlemlenen anormal davranış örneklerini böler.

Nihayetinde bu davranış dizisi, yaşayanların alanına (yaşam alanı) ait olanlara ve ölü bedene (ölüm küresi) ilgi ve iletişimle ilgili olanlara bölünebilir. İletişim, sosyal tiyatro ve hastalıklılık alemleri arasındaki etkileşim, ya yaşayan (yani grup) ya da ceset üzerine odaklanacak ve etkileşimde bulunan bireylerin sosyal kişilikleri tarafından aracılık edilecektir.

Temel davranışsal alemlerin ifadelerinin farklı şempanze gruplarında olduğu kadar farklı kültürel ortamlardan gelen çoğu yaşayan insan popülasyonunda da bulunduğu göz önüne alındığında, bunların hastalıklılık ve morg etkinliğinin köklü çekirdek unsurlarını temsil ettiğini öne sürmek haklı görünüyor. .

İfadeleri muhtemelen popülasyonlar içinde spesifik ve bölgesel olarak (yani kültürel olarak) değişiklik gösterecek olsa da, bunların Hominidae’nin en eski üyeleri arasında bu tür davranışların en erken tezahürü için temel bir plan olarak alınabileceğini öne sürüyorum.

Cesetlerin tımarlanmasında ve diğer şefkat ifadelerinde, vücudun ve morbiditenin diğer yönlerinin araştırılması ve sürüklenmesinde ve ilk etapta ölümlere neden olan ara sıra saldırgan eylemlerde, en büyük duygusal tepkilere erken duygusal tepkileri görmek çok caziptir. insanların karşılaştığı metafizik sorun: ölümün ötesinde ne olur.

Bu anlamda, tüm kozmolojinin ve dini inancın kökü burada yatmaktadır. Bir sonraki bölümde, bu temel unsurların Geç Miyosen’den beri şu ya da bu biçimde yerinde olduğunu varsayarak, ölüme ek tepkilerin ne zaman ortaya çıkmış olabileceğine dair göstergeler için erken hominid kayıtlarının özelliklerini inceleyeceğim.

Adli Tıp Kurumu İhtisas Daireleri
Cenaze soğutucu Fiyatları
Adli Tıp Kurumu Fizik İhtisas Dairesi
Adli Tıp Kurumu nerelerde var
Cenaze Yıkama Masası Fiyatları
Cenaze Dolabı
Cenaze Morgları Fiyatları
istanbul adli tıp kurumu 6. ihtisas dairesi adresi

MORBİDİTEDEN MORTUAR FAALİYETİNE

Australopithecuslardan Homo heidelbergensis’e Gelişmeler

Çekirdek morg aktivitesi

Son bölümde, şempanzeleri hastalıklılık ve ölüm eyleminin temel unsurlarını geliştirmek için bir buluşsal yöntem olarak kullandım ve bunların bir dereceye kadar bölgesel ve kronolojik değişkenlik göz önüne alındığında tüm insansılara yayılabileceğini öne sürdüm.

Bu çekirdeğin ana unsurları, Kronos kompulsiyonları, cesedin morbiditesi, yas ve cesetlerin etrafındaki sosyal tiyatrodur. Burada, Geç Miyosen’den itibaren erken hominidlerin cins ve türlerinin çoğu veya tamamı için bunların çeşitli ifadelerinin beklenebileceği varsayımını yapacağım.

Böylece, bunların unsurlarının Aramis ormanlarında Ardipithecus ramidus, Turkana Gölü çevresinde Australopithecus anamensis, Olduvai çayırlarında Paranthropus boisei ve Sterkfontein çevresindeki ormanlarda Australopithecus africanus tarafından oynandığı düşünülebilir.

Bu temel davranışlar büyük ölçüde enerjinin maddi olmayan ifadeleri olduğundan veya fizyolojik iskelet parçalarını etkilemiyorsa, onları paleontolojik ve arkeolojik kayıtlarda aramanın boşuna olduğunu takdir ediyorum.

Bu bölümde, ilk Afrika hominidleri için morg faaliyetinde başka herhangi bir gelişmenin saptanıp saptanamayacağını belirlemeye çalışacağım. Peyzajın belirli noktalarında, özellikle yoğun faaliyet alanlarından uzakta, cesetlerin hareketi ve yapılandırılmış terk edilmesinin bir öğe olabileceğini öne sürüyorum.

Belki de, yoğun olarak kullanılan alanlardan cesetlerin kaldırılmasıyla ilgili bu görünür kaygıyı, ölülerin geri kalanına yönelik modern kaygıyla ilişkilendirmek çok fazla olabilir, ancak en azından erken hominidler arasında, ölülere özel bir son dinlenme yeri veya ölümde bir çöpçü yemeği olma şanslarını en aza indirin.

Tepedeki cesetler: Pliyosen’de yapılandırılmış bir terk etme vakası

Hadar hominid bölgeleri, Etiyopya’nın batı Afar depresyonunda yer almakta olup, zaman içinde ~4 myr ila ~2.5 myr arasında bir zamana yayılmıştır ve Australopithecus afarensis olarak sınıflandırılan önemli fosil materyali ~3myr ila ~3.5myr arasında değişmektedir. Hadar bölgelerindeki çoğu insansı fosil, izole edilmiş ve parça parçadır, ancak genellikle çok az hava koşullarına maruz kalmalarına rağmen, çok uzaklara taşınmadıklarını düşündürür.

İki bölge, AL-288 ve AL-333, başlıca ilişkili hominid kraniyal ve postkraniyal materyalin korunmasında öne çıkıyor. Hadar mevkii AL-288’de, genellikle dişi olarak tanımlanan ~3,3 milyon yaşındaki küçük bir Australopithecus afarensis yetişkininin kısmen tamamlanmış iskeleti, neredeyse tüm anatomik bölümlerin temsili açısından neredeyse benzersizdir.

Lucy, düşük enerjili bir akıntının kumlu kanalında dinlenmeye geldi. Kalıntılarında yıpranma olmaması ve yalnızca bir etobur kemirme işaretinin (kasık simfizinde çökük bir delinme) varlığı, tortu tarafından nazikçe gömülmesinin çok uzun sürmediğini gösteriyor.

Kaşifler, son dinlenme yerine ulaşmadan önce yumuşak koşullar altında akıntıdan aşağı yüzdüğünü tahmin etseler de, alan yalnızca arka planda bir fauna ortaya çıkardı ve bu, bölgenin büyük bir birikim alanı olduğunun göstergesi değil. Lucy’nin durgun derenin kenarına bırakılmış olması ve hızlı bir şekilde taşkın birikintileri tarafından kaplanmış olması tamamen mümkündür.

Bu tür bir yorum, Pliyosen ve Erken Pleistosen dönemlerini kapsayan kısmen tamamlanmış hominin iskeletlerinin çoğu için iletilebilir, ancak bu rakip hipotezlerden herhangi birini ortadan kaldırmak kuşkusuz imkansızdır. Bununla birlikte, Hadar’da daha umut verici bir yapılandırılmış terk etme örneği, dikkatli bir incelemeyi hak eden AL-333 sitesinde bulunabilir.