Morg Faaliyetlerinin Başlangıcı – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

ERKEN HOMINID MORBİDİTE VE MORG FAALİYET İÇİN PRİMAT KÖKLER

Neden şempanzelerle başlayalım?

Şempanzeler, mevcut insanlarla olan genetik akrabalıklarına ek olarak, genellikle daha önceki hominidlerin, hatta belki de bir Geç Miyosen ortak atasının mevcut davranışsal yansımaları olarak görülmüştür.

Buna ek olarak, şempanze morbiditesi ve morg faaliyeti ile başlama gerekçem, büyük sosyal gruplar halinde örgütlenme, yüksek derecede bir sosyallik, bir zihin teorisi ve potansiyel dil kullanımı gibi mevcut insanlarla sayısız benzerliklerine dayanmaktadır.

Özellikle, şempanzelerde ve orangutanlarda görülen ve görünüşe göre çevresel ve ekolojik bağlamlardan bağımsız olarak değişen alet kullanımı ve diğer davranışlardaki bariz “kültürel” çeşitlilik, yüksek primatları, bir araştırmaya başlamak için özellikle yararlı bir arka plan verisi kaynağı yapar. bu doğa. Sadece şempanzeler için genellemelerin yapılabileceği uygun bir gözlem bütünü vardır.

Şempanzelerin biyolojik ve davranışsal olarak donmuş bir insansı olmadığının tamamen farkındayım ve bu nedenle ilk homininlerden beklenebilecek davranışları korumazlar. Bununla birlikte, yakınsak evrim veya genelleştirilmiş insansı/hominoid davranışının paylaşılması yoluyla olsun ya da olmasın, bunların Homininae’deki morg faaliyetinin kökenleri için temel alınabilecek genel bir davranış modeli sunduklarına inanıyorum.

Benzer şekilde, basit benzetmelerle argümanlar üretmenin tehlikelerinin de farkındayım. Şempanzelerin bize oldukça benzer şekillerde davrandığı durumlarda bile, bu tür davranışların kökten farklı zihniyetlerden kaynaklanabileceğini takdir ediyorum.

Bununla birlikte, biliş, zihin kavramları veya ilgili konularla kendiliğinden ilgilenmiyorum. Bunun yerine, ölüme ve ölü bedene yönelik fiziksel tepkilerin veya davranışsal eylemlerin bazı temel parametrelerini oluşturmakla ilgileniyorum.

Bunlar muhtemelen sonlu ve sayıca sınırlıdır ve benim düşüncem, eğer insansı soyunda davranışsal evrimin işlediği temel davranışlar bugün tanımlanabilirse, o zaman büyük olasılıkla en yakın genetik ve davranışsal akrabalarımızda bulunacaklardır.

Aslında, davranışı yönlendirmek için karmaşık inanç sistemleri olmadan en basit organizasyon seviyelerinde cesetle yapılabilecek nispeten sınırlı sayıda şey olduğu göz önüne alındığında, şempanzeleri temel bir buluşsal yöntem olarak kullanmanın, bu durumda, haklı. Zorluk, elbette, ölüme verilen bu fiziksel tepkileri, evrimsel zamanın bir noktasından itibaren onları desteklemeye başlayan yeni ortaya çıkan inanç sistemleriyle anlamlı bir şekilde ilişkilendirmek olacaktır.

Bu bölümün amacı şempanzelerin davranışsal kayıtlarını, morbiditenin temel unsurlarını  ölülere karşı tutumları ve ölü bedenin tedavisini belirlemek için kullanmaktır. Küçük ölçekli toplumlarda yaşayanların ve ölülerin dünyalarının nadiren ayrıldığı göz önüne alındığında, bu konuya iki şekilde yaklaşıyorum.

Hatay Antakya Mezar taşı Fiyatları
İSKENDERUN Mezar Yapımı
Kırıkhan Mezar Yapımı
İskenderun Mezar Taşı Fiyatları
Yozgat Sorgun mezar taşı Fiyatları
Afyon hazır mezar fiyatları
Konya Ilgın mezar taşı Fiyatları
İskenderun Mezar yapanlar

Şempanzeler arasında ölüme neden olan etkenlere kısaca değindikten sonra, ilk olarak şempanzelerin zaman zaman kendi türdeşlerinin ölümünde nasıl etkin bir rol oynadığına ve onları nasıl tükettiğine bakıyorum. İkinci olarak, ölülerin tedavisine eşlik eden şefkat kanıtlarını ve diğer fenomenleri inceliyorum.

Bu iki aşırı davranışın iç içe geçmesinden, erken insansı toplumlar için çeşitli biçimlerde önerdiğim hastalıklılık ve cenaze davranışının temel unsurlarını inşa ediyorum. Kaydın değiştiği ve ek morg davranışının kayda girdiği nokta, bir sonraki bölüm için bir hareket noktası oluşturur.

Sosyal dinamikler, elbette, nüfus demografisi ile etkileşimli, iki yönlü bir ilişkiye sahip olacaktır. Belirli bir nüfus içinde kasıtlı cenaze töreni davranışı meydana gelirse, bu büyük ölçüde demografik ve sosyal organizasyonla ilgili olacaktır. Sosyal organizasyon, demografi ve morg faaliyeti arasında üç noktalı bir ilişkinin olması gerektiği sonucu çıkar.

Sonuç olarak, en azından cesedin en basit şekilde ele alınmasının ötesinde, herhangi bir morg faaliyeti tartışması, bir dereceye kadar sosyal organizasyonun bir yansımasıdır.

Şempanze toplumları genel olarak, fisyon-füzyon dalgalanmasına rağmen birkaç yıl nispeten sabit kalan, bireylerin yalnız seyahat edebildikleri ve annelerin yavrularıyla güçlü bağlar kurduğu çoklu erkek, çoklu dişi olarak tanımlanabilir. Düşmanlık genellikle komşu gruplar arasında, özellikle de tahakküm dürtüsü olan rakip erkekler arasında ortaya çıkar.

Görünür bir nüfus istikrarına rağmen, kadın göçü ve göçüne ek olarak değişen doğum ve ölüm oranlarıyla ilgili dalgalanmalar belirgindir. Örneğin, Fildişi Sahili’ndeki Taï Pan troglodytes topluluğu, 16 yıllık bir süre içinde ortalama 60 olmak üzere 29 ile 82 arasında değişiyordu.

Ölüm oranları buna göre değişecektir ve Taï’de, topluluk en büyük ve en küçük demografik uçlardayken aslında en düşüktü. Gruplar arasında ölüm paternlerinde küçük derecelerde değişkenlik gözlemlenebilir olsa da, hiçbir basit kural açık değildir.

Yabani ve tutsak şempanze grupları arasında (vahşi doğada daha düşük hayatta kalma dereceleri olan) bir dereceye kadar fark olabilir, ancak her ikisi de bebekler arasında nispeten yüksek ölüm oranlarına ve yaş ilerledikçe hayatta kalma şansının azaldığı, aksi takdirde yıpranmış bir örüntüye tanık olur. maksimum yaş yaklaşık 30 yıldır. Akrabalı yetiştirme, özellikle esir popülasyonlarda, yüksek sayıda bebek ölümünün bir derecesini açıklayabilir.

Daha geniş çıkarımlar yapmak için şempanze ölüm verilerini kullanırken bir dereceye kadar dikkatli olmak gerekir. Şempanzelerin çoğu genellikle (en azından insan gözlemcinin bakış açısından) ortadan kaybolduğundan ve bu nedenle ölüm ve nedenlerinin varsayılması gerektiğinden, gerçekte mevcut olan verilerin küçük bir alt küme oluşturduğu sonucu çıkar.

Bununla birlikte, sağlam gözlemlere ek olarak, şempanze ölümlerinin genel bir resminin oluşturulmasına izin vermek için tatmin edici sayıda makul varsayım yapılabilir. Dunbar, vahşi doğada primat ölümlerinin dört ana nedenini listeler: açlık, hastalık, sıcaklık stresi ve yırtıcılık.

Goodall 51 kayıtlı ölümden tek bir yırtıcı hayvan vakasının sorumlu olmadığını bulmasına rağmen, bunlardan hastalık ve yırtıcı hayvanlar şempanze ölümlerinin baskın nedenleri olarak gösteriliyor. Görünen o ki, belgelenmiş ölüm nedenleri arasında nadiren görüldüğünden, yırtıcılığın ölüme katkısı aslında abartılmış olabilir.

Aktif ölüm ajanlarına ek olarak, annelerin göreceli baskınlığı, yavrularının hayatta kalma şanslarını etkileyecektir. Yüksek rütbeli dişiler daha uzun yaşar ve yavrularına yırtıcılığa karşı daha fazla koruma sağlayabilir, oysa düşük dereceli annelerin bebekleri Gombe topluluğu içinde yüksek dereceli olanlardan çok daha yüksek ölüm oranları gösterir.

1975’te Gombe’de gözlemlenen üç topluluk içi bebek cinayetinin tümü, düşük-orta dereceli engelli annelerin çocuklarıydı ve cinayetler, yüksek rütbeli bir anne veya kızı tarafından işlendi.