Neandertal Kalıntıları – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

NEANDERTALLER

Neander Vadisi’nde Ölüm

Neandertaller tam anlamıyla 1856’da bilim sahnesine çıktıklarında, kalıntılar – bu durumda yetişkin bir erkek – muhtemelen yaklaşık 40.000 yıl önce gömülmüştü. Kalıntılar, Almanya’nın Düsseldorf kentinin yaklaşık 13 km doğusundaki Neander Thal’daki (Neander Vadisi) kireçtaşı ocakçılarının dinamiti tarafından havaya atıldı.

Ne kadar dokunaklı ki, bilim tarafından tanınan ilk insan fosili kalıntılarının muhtemelen bir mezardan çıkmış olması. Orijinal buluntu bir kalotte, köprücük kemiği, kürek kemiği, beş kaburga, iki humerus, radius, iki ulna, iki femora ve kısmi pelvis ile sol elmacık kemiği ve kısmen üst çene gövdesi ve bir sağ şakak kemiği bulunan mağaranın yağma yığınının son kazılarından oluşuyordu. calotte üzerine yeniden oturur.

Bunlara ek olarak, Neandertal 1’in kalıntılarına yeniden uymayan diğer kalıntılar da muhtemelen ondan türemiştir. Genel olarak – özellikle dinamitin etkisi göz önüne alındığında, kalıntılar gömmeyi önerecek kadar eksiksiz görünüyor.

Yeni kazılar, ilk kez, Neandertal için zaten bilinen elementleri kopyalayan dört kafatası sonrası örnekle temsil edilen ikinci bir bireyin varlığını ortaya çıkardı. Bu da mağarada en az bir kişinin daha yattığını gösteriyor.

Samsun Mezar fiyatları
Mezar yeri sorgulama samsun
Samsun Derecik Mezarlığı fiyatları
Derecik Mezarlığı Samsun
Samsun’da bugün Vefat Edenler
Samsun asri mezarlığı mezar sorgulama
Samsun Büyükşehir Belediyesi Mezarlıklar Müdürlüğü
Samsun Mezarlıklar Müdürlüğü

Sağ humerusun bir parçası olan Neandertal 2’nin kalıntılarından birinin boyutları, genellikle erkek olduğu varsayılan Neandertal 1’den daha küçük ve daha narin olduğunu gösteriyor. Son olarak, yaprak döken azı dişi (NN 50) yetişkin öncesidir ve bu nedenle üçüncü bir bireyi temsil eder. Hem Neandertal 1 hem de 2’den kalan kalıntıların doğrudan AMS radyokarbon tarihlemesi, yaklaşık 40.000 BP’de kronometrik olarak çağdaş olduklarını göstermektedir.

Neandertal 1’in kalıntılarının göreceli bütünlüğü, gömülmüş olabileceğini düşündürse de, bu iki veya üç kişinin Kleine Feldhofer Grotte’de cenaze törenlerine konu olup olmadığını elbette asla bilemeyeceğiz. Neandertal 2 de gömüldüyse, Neandertaller için kullanılan tipte bir yer, aşağıda döneceğim Neandertallerin kültürel başarılarından biri olan çoklu gömme yeri olarak işlev görmüş olabilir.

Bu bölümde, Neandertallerin cenaze faaliyetlerine ilişkin nispeten büyük ve çeşitli kanıtları gözden geçireceğim. Bazı açılardan, son bölümde Homo sapiens için tartışılanların tekrarını göreceğiz. Neandertaller arasında, çağdaş Homo sapiens popülasyonları için şu anda var olandan daha çeşitli cenaze etkinlikleri için kanıtlar olsa da, bazı ilginç paralellikler açıktır.

Neandertal Kalıntıları ve Morg Faaliyetinin Gelişimi

Neandertallerin cenaze törenlerinin incelikli ayrıntıları konusunda uzmanlar arasında çok az tartışma var. Bunun yerine, Neandertallerin ölülerini gerçekten gömüp gömmediğine dair oldukça basit bir tartışma 1980’lerin sonlarında meydana geldi, ancak oldukça hızlı bir şekilde söndü ve literatüre egemen olduğu pek söylenemez. Bu yeni bir şey değil; 1908’de La Chapelleaux-Saints iskeletinin keşfi, Neandertallerin ölülerini gömecek kültürel kapasiteye sahip olup olmadığı konusunda bir tartışmayı hızlandırdı.

Neandertaller arasında kasıtlı gömme için çok az veya hiç ikna edici kanıt olmadığı sonucuna varan Gargett, gömme verilerinin iki cesur ama bence kusurlu eleştirisini iletti. Bunlar, uzmanların oldukça olumsuz bir tepki vermesine neden oldu; çoğu, bir dizi ikna edici Neandertal gömme örneğinin var olduğu konusunda hemfikir görünüyor.

Aşağıda Gargett tarafından öne sürülen ana noktalarla ilgilenirken, asıl duruşum yalnızca kasıtlı gömme için açık kanıtlar olduğu değil, aynı zamanda o sırada önemli ölçüde morg değişkenliği olduğuna dair kanıtlar olduğudur. Bu nedenle benim endişem, Avrasya Orta Paleolitik dönemi boyunca morg alemindeki gelişmeler olarak gördüğüm şeyleri not ederek araştırmak ve yorumlamaktır.

Neandertal hipotezi, tüm hominin fosilleri için en büyüğüdür ve Holosen öncesi kendi türümüz için olduğundan çok daha zengindir. Bununla birlikte, hipodigmanın büyük kısmı oldukça parça parçadır ve çoğundan kalan kalıntıların bulunduğu her yerde izole dişler ve parçalı malzeme bulunur. Bu parça parça kalıntıların bir kısmı, elbette, orijinal mezarlardan türemiş olabilir ve çok sayıda bireyin temsil edildiği yerler, çok sayıda mezarın oldukça rahatsız edici alanlarını temsil edebilir, ancak şimdi bunu kanıtlamak imkansızdır.

Buna karşılık, kaya sığınaklarında ve mağaralarda Neandertal iskelet malzemesinin birikmesinden ara sıra etoburların sorumlu olduğu kesinlikle görülüyor, ancak böyle bir açıklama, özellikle daha eksiksiz ve eklemli iskelet malzemesi söz konusu olduğunda, tüm hipodigmayı açıklayamaz. Bu nedenle, en azından bazı Neandertal grupları tarafından cesedin kasıtlı olarak gömülmesi fikrinin, daha eksiksiz Neandertal örneklerinden bazılarını açıklamak için iletilmesi şaşırtıcı değildir.

Genelleme devam ederken, “Neandertallerin ölülerini gömdüğü”nün ilk kabulü, La Chapelle-aux-Saints’ten kalıntıların keşfiyle yirminci yüzyılın başlarına kadar izlenebilir.

1960’larda Neandertallerin ölülerini gömmek için çaba sarf etmesi ve özellikle bazı gömmelerin yaşlıların bakımına ve mezarlara çiçek konmasına dair kanıt sağladığı görülüyordu. Evrimsel atalarımızın çiçek gücünden ilham alan o büyük on yıllık insanlaşmasında Neandertallerin “insanlığının” bir başka göstergesi olarak cenaze töreni getirdi.

Avrasya’nın üç bölgesinde yaklaşık 30.000 yıl veya daha uzun bir süre boyunca akrabaları tarafından en az 30 Neandertal’in gömüldüğü yadsınamaz gibi görünse de, kesinlikle “gömme” sayısının basit “tahminlerini” ayırmanın tam zamanıdır. Aşağıda görüleceği gibi, Neandertal cenaze fenomeni, belki de yaygın olmayan olaylar olsa da, çeşitliydi ve bunu tek bir yekpare “gömme” fenomeni olarak görmek muhtemelen yanlıştır.

Ayrıca, ceset imhası konusu, morg faaliyetinin yorumlanmasında merkezi bir öneme sahiptir. Ölülerin işgal alanlarından çıkarılmasının önemli bir faaliyet olduğunu varsayarsak, özellikle etoburları ve diğer hoş olmayan saprofajları çekme riskini en aza indirdiği ve ayrıca çürüyen cesetlere yakınlığın tatsızlığını en aza indirdiği için, o zaman cesetlerin görünürde varlığı/yokluğu. meslek veya diğer siteler hakkında bilgilendirici olabilir. Neandertaller kendi kalıntılarının kaderini kontrol ediyor muydu?

Mussi, Neandertaller durumların komutasındayken cesetlerin işgal bölgelerinden dikkatlice çıkarıldığını öne sürdü, ancak bunun sonuçları, kaderleri ne olursa olsun, en azından İtalyan Orta Paleolitik döneminde, gömmenin muhtemelen ana imha yöntemi olmadığıdır.