Ölülerin Mağaraları – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Ölülerin Mağaraları

İki bölgedeki – Çek Cumhuriyeti ve Romanya  mağaralar, Avrupa’daki en eski Homo sapiens popülasyonları arasında cenaze önbelleğe alma geleneklerinin uygulamasını önermeye yetecek kadar, nispeten çok sayıda Erken Üst Paleolitik insan kalıntısı ortaya çıkardı. Bir insan çene kemiği ve kafatası kalıntıları, Karpatlar, Romanya’daki Pes ̧tera cu Oase’de yer değiştirmiş bir kemik yatağından (Panta Straˇmos ̧ilor – “ataların eğimi”) kurtarıldı.

Kemikler, mağaranın üst galerilerinden türemiş gibi görünüyor ve mağara ayısı Ursus spelaeus tarafından mağarada iniş yapıldığına dair bol miktarda kanıt bağlamında, ilişkili bir arkeoloji olmasa da ele geçirildi. Ayı kalıntılarının bir kısmının kasıtlı olarak yer değiştirmiş olması mümkündür; bu, doğruysa, insan kalıntılarının birikme ile ayılarınkilerle etkileşimi arasında bir ilişki olduğunu düşündürebilir, ancak bunu güvenle belirlemek imkansızdır.

Oase 1 mandibula üzerinde doğrudan bir ölçüm de dahil olmak üzere tortulardan kemikler üzerinde yapılan bir dizi AMS 14C ölçümü, insan kalıntıları için ~33.000–36.000 BP yaşını gösterir (Trinkaus ve ark. 2003), bu da minimum yaş ile uyumludur (Trinkaus ve diğerleri 2003). 

Kemiklerde insan veya etobur modifikasyon belirtileri yoktur; Görünüşe göre, en azından kısmen ayrıştıklarında Panta Straˇmos ̧ilor’da yıkanmışlar. Oase 1 ve 2’nin farklı ölüm yaşları, en az iki kişinin – bir yetişkin ve bir ergen – mağaranın üst galerilerinden türediğini gösteriyor.

Romanya, Baia de Fier’deki Pes ̧tera Muierii’deki (‘Yaşlı Kadın Mağarası’) bir galerinin arkasındaki yüzey çöküntüsünden bir bireye ait birkaç parça parça ve muhtemelen bir saniyeye ait bir kafatası parçası ele geçirildi. Doğrudan AMS 14C ölçümleri, bu Homo sapiens bireyleri için 29.000–31.000 BP yaşını gösterir ve bu, mağaranın Orta Paleolitik eserleriyle anlamlı bir şekilde ilişkilendirilmeleri ihtimalini ortadan kaldırır.

Fosiller 1950’lerde bulunduğundan ve Geç Üst Paleolitik (veya daha sonra) olduğu varsayıldığından, mağaraya kasıtlı olarak bırakılıp bırakılmadığını tespit etmek artık mümkün değil. Güney Karpatlar’daki Ponorici Cioclovina karstik sisteminin bir parçası olan Pes ̧tera Cioclovina Uscataˇ galerisinde, doğrudan doğruya MÖ yaklaşık 28.000–30.000 yıllarına tarihlenen bir insan kafatası bulunmuştu.

Bu, mağara ayısı kalıntılarıyla birlikte bulundu – görünüşe göre bir mağara ayısı kafatasının yakınında bulundu – bugün bunun anlamlı bir bağlantı olup olmadığını veya insan kalıntılarının Aurignacian eserlerini mağarada bırakan faaliyetler sırasında birikip birikmediğini belirlemek mümkün değil.

Homo sapiens olarak sınıflandırılan 100’den fazla örnek, Moravia’daki Trˇesín Tepesi’ndeki Mladecˇ mağara sisteminde bacaların altında biriken enkaz konilerinden kurtarıldı. Bunların en büyüğü – Site I’de biriken ölülerin kubbesi. Konilerin üst kısımlarında insan kalıntıları bulundu, bunların çoğu Orta Pleistosen’de birikmişti ve bu nedenle modern dönemin belirgin özellikleri olacaktı. insanlar bölgeye geldi.

Mezar Taşı fiyatları Bartın
Bartın Mezar fiyatları
Bartın Kompozit Mezar
Trabzon Mezar Taşı Fiyatları
Elazığ Mezar Taşı Fiyatları
Balıkesirde Mezar Taşı Fiyatları
Mozaik Mezar Fiyatları
Sivas Kangal Mezar Yapımı

Dört örnek üzerindeki doğrudan AMS 14C tarihleri, ~30.000–32.000 BP’lik bir yaş ve kalıntıları kapatan karbonat birikintilerinin, kemiklerin birikmesi için minimum 34,000–35,000 BP’lik bir yaş olduğunu ortaya koymaktadır, belki de en iyi şekilde ~34.000–36.000 BP’lik bir yaş olarak yorumlanmıştır. 2σ’da. Tarihler bir Aurignacian kültürel özelliği ile tutarlıdır ve insan kalıntılarıyla doğrudan ilişkileri belirsiz olmasına ve ayrıca doğrudan tarihleme için yeterli kollajene sahip olmamasına rağmen, konide tanısal kemik Mladecˇ noktaları mevcuttur.

Bununla birlikte, kalıntıların bölgedeki en son Bohunician ile kronometrik olarak çağdaş olduğu ve bu “geçiş” tekno-kompleksine kültürel bir atfın reddedilemeyeceği unutulmamalıdır. Kalıntılar, yetişkin erkek ve dişilerin yanı sıra olgunlaşmamış bireyleri de içeriyor ve çok sayıda kranial ve postkraniyal element örneğinin kurtarılması, tüm cesetlerin sitelerde biriktiğini gösteriyor.

İran’daki Eşkaft-e Gavi mağarasında İlk Üst Paleolitik tabakalardan en az dört kişiye ait kranio-diş ve postkraniyal kalıntılar ele geçirildi. Bunlardan sadece birinin Baradostian ile açıkça ilişkili olmasına rağmen, diğer üçü, Epipaleolitik’ten daha geç işlenmediklerini gösteren kesme işaretleri taşır.

Rusya’dan parça parça insan kalıntıları, kürasyonun aşağıda tartışıldığı gibi bölgenin Erken Üst Paleolitik döneminde başladığını gösteriyor. Erken Aurignacian bağlamlarında Brassempouy, Landes, Grotte du Pape, Galerie Dubalen ve Grotte des Hyènes’deki birbirine bağlı üç mağarada parçalanmış insan kalıntıları bulunmuştur.

Bunların ilk ikisinde tek parçalar bulundu, ancak Grotte des Hyènes, en az iki bebek ve iki yetişkini temsil eden 16 kranio-diş parçası ve iki falanks ortaya çıkardı. Bunlar, muhtemelen mağaranın kasıtlı olarak biriktirilmesinden ziyade işgal edilmesinden kaynaklanan, iki dişi emdiren aşı boyası bakımından zengin bir tortudan kurtarıldı. Dört diş, kişisel süsleme olarak kullanımlarıyla uyumlu modifikasyonlar taşır (ve bu nedenle aşağıda tartışılmaktadır) ve bir kafatası parçası, taze iken yoğun kırılma izlerini taşır.

Fransa’nın Aude kentindeki La Crouzade mağarasında Aurignacian seviyelerinde aynı kişiye ait bir insan ön kemiği ve mandibula ele geçirildi. Doğrudan AMS 14C tarihleme, kalıntıları mağaradaki geç Aurignacian arkeolojisine uygun olarak ~29.000–31.000 BP’ye yerleştirir. Frontal kemiğin yüzeyindeki çizgiler, muhtemelen kafa derisinin işlenmesinin göstergesidir.

Fransa, Charente’deki Les Rois mağarasında, Aurignacian eserleri, kasaplık atıkları ve ocaklar da dahil olmak üzere işgal kalıntılarının ortasında iki çene kemiği ve 37 izole Homo sapiens dişi bulundu. İnsan kalıntılarının Aurignacien ile kanıtlanabilir bir şekilde ilişkilendirilebildiği birkaç yerden biridir.

İnsan kalıntılarıyla ilişkili beş insan tarafından değiştirilmiş fauna kalıntısı üzerindeki AMS 14C ölçümleri, ~27–31.000 BP yaşını gösterir. Jüvenil Mandibula B üzerindeki kesik izleri, bölgeden ren geyiğinin mandibulalarındakine benzer bir biçim ve konumda dilsel açıdan paralel çizgiler şeklindedir ve muhtemelen dilin çıkarılmasının göstergesidir.

Bu, mandibula orijinal olarak bir ocak içinde bulunduğundan, muhtemelen diğer gıda atıklarıyla aynı şekilde işlendiğini gösterir, ancak işlemenin arkasındaki besleyici olmayan bir amaç hariç tutulamaz, ancak bu ilgi çekicidir.

Mandibula B’nin ‘neandertal benzeri’ ya da aslında modern insan kalıntılarının, modern insanlar tarafından bırakılan (varsayılan) bir arkeolojik alanda bulunan bir tortudaki bir Neandertal olma olasılığı büyüleyicidir, ancak bunun için destek olduğu söylenmelidir. bu fikir, herhangi bir otopomorfik özellikten ziyade yalnızca diş boyutu ve perykymata paketlemesinden gelir, bu nedenle özellikle ikna edici değildir.