Paleolitik Kayıtlar – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Paleolitik Kayıtlar

Avrupa’nın Erken Üst Paleolitik kayıtlarında görülen yeni bir gelişme, insan kalıntılarının kişisel süsleme olarak kullanılmasıdır. Aslında ilginçtir ki, kişisel süslemenin Homo sapiens’inkine paralel bir antikiteye sahip olmasına rağmen, 4. Bölüm’de tartışıldığı gibi bedenlerin işlenmesine rağmen, Avrupa Üst Paleolitik Dönemi’nden önce insan kalıntılarının kişisel süsler biçiminde küratörlüğünün bilinmemesi ilginçtir. Bu, gelişimin, insan kalıntılarının dolaşımının ve daha sonra ayrıntılı mezarların kökenlerinin bir parçası olduğu inanç ve ritüel sistemlerindeki daha geniş gelişmeler bağlamında meydana geldiğini önerebilir.

Süspansiyon için kökten delinmiş insan dişleri, birçok Fransız Aurignacian bölgesinden bilinmektedir, özellikle: La Combe, Dordogne; Isturitz; Brassempouy’daki Grotte des Hyènes; Les Rois, yukarıda tartışılan ölü kalıntılar bağlamında; ve Tarte vardır.

Grotte des Hyènes’teki dört delikli diş, kurt ve tilki köpeklerinin ve bazen de kızıl geyiklerin süslerinin bulunduğu bir işgal yatağı bağlamında ortaya çıktı. Açıkça, bölgedeki insan dişleri (iki küçük azı ve iki azı dişi), Aurignacian sakinleri için sembolik anlamı olan küçük bir diş alt kümesinin parçasıydı. Köpeklerin sınırlı sayıdaki hayvan taksonları arasından ezici bir şekilde seçilmesi, oysa küçük azı ve azı dişlerinin yalnızca insan kalıntıları arasında bulunması ilginçtir.

İnsan dişlerinin kişisel süs olarak kürlenmesinin, karkasların parçalanmasından kaynaklandığını elbette kimse gösteremez. Çizgiler gibi değişiklikler, sağlıklı bir dişin kasıtlı olarak çıkarılmasından ziyade delme işlemiyle ilgilidir. Bu nedenle, doğal olarak düştükleri için dişlerin yerinde kalması mümkündür. Bununla birlikte, kafa bölümlerinin etlerinin bükülmesinin açık bir gösterimi göz önüne alındığında, vücut bölümlerinin organize (ve varsayılırsa, sembolik olarak aracılık edilen) bir kazanımın parçası olarak, karkasların işlenmesi sırasında dişlerin ağızdan çıkarılması akla yatkındır.

Avrupa Orta Üst Paleolitik Çağ

Avrupa Erken Üst Paleolitik dönemine ait inandırıcı bir gömü yoktur. Cueva Morin, İspanya’nın (Freeman ve González-Echegaray 1970) olduğu varsayılan Aurignacian mezar ‘sözdemorfları’ inandırıcı değildir; Bu iddiaların değerlendirilmesi için gereken bilgiler gibi hiçbir şey yayınlanmadı ve Straus’un (1991) belirttiği gibi, site genelinde iyi fauna korumasına rağmen varsayılan mezarlardan hiçbir insan kalıntısı bulunamadı.

Charente-Maritime’deki Grotte du Bouil Bleu’dan uzun süredir bir Aurignacian mezarı olduğu varsayılan insan iskeletinin, doğrudan AMS 14C tarihlendirmesi ile, benzer şekilde olduğu düşünülen La Rochette, Dordogne’dan Roma dönemine ait parça parça kalıntıların müdahaleci bir mezarı olduğu gösterildi. 23.630 ± 130 BP’lik parçalı bir sağ ulna üzerinde bir AMS 14C ölçümü temelinde Aurignacien’in Gravettiyen olduğu gösterilmiştir ve Stetten I gibi Almanya’dan ileri sürülen birkaç Erken Üst Paleolitik insan kalıntılarının çok daha sonra olduğu doğrudan gösterilmiştir.

Mezar Modelleri ve Fiyatları
Sivas Mezar Fiyatları
Mezar Taşı Fiyatları 2021
sivas’ta mezar taşı fiyatları
Mardin mezar taşı Fiyatları
Mermer Mezar Fiyatları 2021
çorum’da mezar taşı fiyatları
Yozgat Sorgun mezar taşı Fiyatları

Başka iddia yok. Henry-Gambier’in (2008, 12) belirttiği gibi, ‘giriş 35.000 BP et 27.000 BP,11 le seule müdahale démontré emin le cadavre est le façonnage des dents isolées’. Buna karşılık, Yukarı Mısır’daki Nazlet Khater’deki iki mezar çukurundan üç kişi kurtarıldığı için, yaklaşık 37.000 BP’ye kadar Afrika’da gömme uygulanmış gibi görünüyor.

Bunlar, aynı mezara gömülü bir yetişkin (Nazlet Khater 1a) ve fetüs/yenidoğan (1b) içerir, bunun için 1a’nın ayaklarında bulunan kömür üzerinde AMS 14C ölçümü 37.570 +350/–310 BP (GrA-) yaşını verir. 20145) ve ayrı gömülü bir yetişkin. 1b fetüsün/yenidoğanın 1a bireyinin pelvik bölgesinde iyileşmesi, bunun hamilelik veya doğum sırasında bir ölüm olduğunu düşündürür.

Sağlam yetişkin 2, sahadaki çört madenciliğinden elde edilenlerle aynı iki yüzeyli bir balta ile gömüldü ve mezar çukurunun tortul dolgusu, maden ocaklarındakiyle aynıydı. Bu anlamda Nazlet Khater’de çukurlar zaten mevcuttu ve defin için hazır mezarlar sağladı ve bunların gömmek için kasten kazılıp kazılmadığı net değil.

Bunu göz önünde bulundurarak, bu definlerin 4. Bölüm’de tartışıldığı gibi Taramsa’da daha önce tanık olunan cenazeyi önbelleğe alma geleneğinin bir devamını temsil ettiğini görmek belki de mantıklıdır. , Homo sapiens olarak sınıflandırıldı ve doğrudan AMS 14C tarafından 34.430 ± 510 BP’ye tarihlendirildi, ancak bunun için herhangi bir mezar kesme veya kültürel dernek gösterilmedi ve kasten gömülüp gömülmediğini belirlemek imkansızdır.

Bunun aksine Avrupa’da, Avrupa Orta Üst Paleolitik Çağ’dan 50’den biraz fazla gömme örneği bilinmektedir ve bunların çoğu aynı yerin tekrarlanan gömme kullanımını yansıtmaktadır. Birincil gömü için kanıt, bozulmamış, taze bir cesedin gömülmesi – ve vücut parçalarının ikincil gömmesi mevcuttur.

Bu açıkça yeni bir fenomendir. Avrupa’da mezarlar arasındaki benzerlikler gözlemlenebilir, bu da bunların en erken örneklerini (~29.000 BP) genel olarak en sonuncusu (~23.000–22.000 BP) ile ilişkilendirir, ancak mezarların iyi döşenmediği daha erken bir dönem için bazı tartışmalar olsa da, ve daha zengin mezarların tümünü içerir.

Bazı bölgelerde, bu mezarların altında güçlü sosyal gramerlerin yattığını ve muhtemelen nispeten kısa zaman dilimlerini yansıttığını öne süren güçlü yerel gelenekler gözlemlenmiştir. Bununla birlikte, Neandertallerde olduğu gibi, kesinlikle “Orta Üst Paleolitik toplumlar ölülerini gömdü” sonucuna varmamalıdır. Gravettian yerleşiminin zengin bir kaydını sağlayan bazı bölgeler, yalnızca birkaç parça parça insan kalıntısı ve güney Almanya gibi hiçbir cenaze töreni kanıtı sunmadı, bu da mezarın en azından Gravettian uzayında her yerde bulunmadığını gösteriyor.

Ayrıca, cenazelerini defnettiğimiz bireylerin çoğunun veya tamamının tuhaf olduğunu ve müfreze ritüellerinin koşullarının normdan farklı olduğunu varsaymak için birçok neden var. Bunlar, vücut parçalarının işlenmesi ve dolaşımı bağlamında ortaya çıkmaktadır ve Fransız Gravettian’de olduğu gibi resmi gömmelerin bilinmediği yerlerde bile, kişisel süsleme olarak delikli insan dişlerinin kullanımının devam ettiği gözlemlenebilir; örneğin, Abri Pataud’dan perfore bir köpek ve Les Vachons’tan çentikli bir köktür.

Delikli bir diş kökü, Moravia’daki Dolní Veˇstonice’den de bilinmektedir. 24.470 ± 110 BP’ye tarihlenen Eel Point, Caldey Adası, Galler’deki ‘kemik mağarasından’ yetişkin bir erkeğin humerusu, bölgenin işgali ile ilişkili görünmemektedir ve insan kalıntılarının kürasyonundan kaynaklanmış olabilir, La Rochette, Dordogne’dan birkaç insan kalıntısında olduğu gibi, Gravettian atfı yukarıda belirtilmiştir.