Paleolitik Mezar – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

La Roche à Pierrot, St Césaire, Charente-Maritime, Fransa

La Roche à Pierott kaya sığınağındaki neredeyse tama yakın Neandertal iskeleti, 1979’da bir üst Châtelperronian seviyesinden çıkarıldı. Suyun etkisi kalıntıların bazılarını rahatsız etmiş olsa da, ellerinki gibi küçük kemiklerin korunması, bazılarının eklemlenmesi İskeletin parçaları ve kayalıklardan bir metre yukarıda olması, muhtemelen bir kaya sığınağı çıkıntısı ile korunan bir alanda bulunması, iskeletin kasten gömüldüğünü düşündürmektedir.

Kalıntılar, kireçtaşı blokları ve normalde aynı seviyede yaygın olan kültürel kalıntılardan arınmış, 70 cm çapında küçük, dairesel bir alandan ele geçirilmiş olmasına rağmen, herhangi bir mezar oyuğu görülmedi. Bu açıklığı, aksi halde homojen bir moloz ve uygulamalı tortul matriste başka nasıl açıklayabilirdi? Bu açıklık doğada erozyona bağlı olsaydı, temizlenen alanda korunmuş hiçbir iskelet olmazdı.

Casus Mağarası, Namur, Belçika

Nispeten eksiksiz Neandertal iskeletlerinin kurtarılması, kasıtlı bir gömme olduğunu gösteriyorsa, 1886’da Belçika’daki Spy Cave’den kazılan malzeme gömme olarak kabul edilebilir. Spy I, kranio-mandibular kalıntılardan ve artikülasyonda bulunamayan birkaç postkraniyal elementten oluşan tamamlanmamış bir iskelettir.

Spy II de eksikti (biraz daha fazla unsur mevcut olmasına rağmen), ancak bir dereceye kadar artikülasyonda ve bir el mandibulasına dayalı olarak sağ tarafında yatarken kurtarılmış gibi görünüyor. Konumu, kesinlikle, örneğin La Ferrassie, Amud ve Shanidar gibi bir dizi tekli inhumasyonu hatırlatıyor. Bu kalıntılar mağaradaki üç Orta Paleolitik tabakanın en alt seviyesinde, görünüşe göre Mousterian litik ve fauna formundaki yerleşim izlerinin ortasında bulunmuştur.

Kazıcılar gömme fikrini reddetseler de, kalıntılar ana kayanın üzerinde bulundu ve breşleşmiş fauna içeren bir seviyenin hemen altında ayrı bir sarı kil tabakasıyla kaplıydı, öyle görünüyor ki, bozulmamış tortuların kanıtı gibi görünüyor. Spy I ve II üzerindeki son doğrudan AMS 14C ölçümleri çok iyi bir uyum içindedir ve yukarıdan ve aşağıdan faunal kalıntıların tarihlenmesine iyi uyum sağlar ve ikisi için ~34.000–36.000 BP yaşını belirlemiştir.

Kebara Mağarası, İsrail

Karmel Dağı’ndaki Kebara Mağarası’nın Orta Paleolitik tabakalarında birkaç kişiye ait çeşitli hominin kalıntıları ele geçirildi. Bunların hepsi mağaranın içinde bulundu ve orta bölgesinde KMH2 dahil beş kişi bulundu. KMH1 bebek iskeleti gibi diğerleri, o zamanlar bir çöplük gibi görünen kuzey duvarına yakın olan mağaranın kuzey bölümünde ele geçirildi.

Kalıntıların çoğu, mağaranın en eski Mousterian katmanlarından geliyor ve ~60.000 BP’ye yaklaşıyor. KMH1 bebeğinin kalıntıları iyi korunmuş ve çok küçük bir alandan, üç taş ve bir Gergedan dişi ile yakın ilişki içinde bulunmuştur ve tüm bunlar onun kasıtlı olarak gömüldüğünü düşündürmektedir.

Yetişkin bir Neandertal’in (KHM2) mezar kesiminin kazısı ve kasıtlı olarak gömülmesi şüphesizdir. Kasıtlı olarak kazılmış bir çukura yerleştirildi; alt sınırı, alttaki seviyedeki iki ocağı açıkça eğik olarak kesmişti.

Mezar kültürü hangi devirde ortaya çıkmıştır
Paleolitik Dönem
Miken Uygarlığı
Paleolitik dönem Özellikleri
Üst Paleolitik Dönem
Orta Paleolitik Dönem
Yontma Taş Devrinin diğer adı
Paleolitik Çağ’ın diğer adı

Çukurun doğu ve kuzeydoğu sınırları kolaylıkla gözlemlenebiliyordu, çukur çökelleri (sarı-kahverengi) mezarın açıldığı Ünite XII’den (siyah) kolaylıkla ayırt edilebiliyordu ve hyoid kemiği de dahil olmak üzere çoğu anatomik bağlantı hala sağlamdı. sağlamdı ve kemiklerin vücudun ilk hacminin ötesinde yer değiştirmesi yoktu.

Vücut sırtüstü yatırıldı, kafa (şimdi kayıp) muhtemelen vücudun geri kalanından biraz daha yüksek bir seviyedeydi. Sağlam kemiklerin korunması ve oryantasyonu, vücudun sağ tarafının çukurun duvarına yaslandığını göstermektedir.

Üst uzuvların konumu, vücudun rigor mortis başlamadan önce, yani hızla çökeldiğini gösteriyordu. El kemikleri gibi daha gevşek bağ parçaları bile hala eklem halindeydi. Bu net gözlemlere dayanarak, kazıcılar ‘ceset dolu bir mezarda çürüdü’ sonucuna vardılar.

Kafatasının yokluğunun başlangıçta atlanto-oksipital bağların çürümesinden sonra başın kasıtlı olarak çıkarılmasını temsil ettiği düşünülüyordu, ancak şimdi doğal tafonomik süreçlerle meydana geldiği düşünülüyor.

Mezar çukurunun morfolojisi ayrıca, başın çukurun dik bir tarafına karşı vücudun geri kalanından daha yüksek bir seviyede yattığını ve atlasın, alt çenenin dalları arasında, vertebral sütuna doğru eğik olarak konumlandırıldığını göstermektedir. başın başlangıçta öne eğilmiş olması. Bu nispeten yüksek pozisyon ve duruş, başın yüzeyde kolayca açığa çıkmış olabileceğini ve dolayısıyla erozyona karşı duyarlı olabileceğini gösterir.

Amud Mağarası, İsrail

1960’larda ve sonrasında yapılan kazılar sırasında kuzey İsrail’deki Amud Mağarası’ndaki Orta Paleolitik yerleşim çökellerinden 16’ya kadar Neandertal bireyine ait kalıntılar bulundu. Bunların çoğu oldukça parça parçadır ve tipik olarak yalnızca bir iskelet unsuruyla temsil edilir, ancak Amud I, 7 ve 9 adlı üç birey gömüldüklerine dair güçlü kanıtlar sağlayacak kadar eksiksizdir. Kalıntıların çoğu olgunlaşmamış bireylerdir.

Bunların çoğu küçük ve kırılgan olduğu için, tercihen tafonomik süreçlerle bozulmuş mezarları temsil etmeleri akıl almaz olmasa da, bunların gömmelerden kaynaklanıp kaynaklanmadığını belirlemek imkansızdır.

Amud 7 bebek cenazesi yukarıda tartışıldı. Amud 9, bir yetişkinin eklemli ayağını ve alt bacağını içerir. Mezar ile üstündeki bir kaya düşmesi arasında 10 cm’lik tortu birikmesi, kaya düşmesiyle ölmediğini gösteriyor. Ancak, kaya düşmesi, mezarın geri kalanının tanınmayacak şekilde parçalanmasından sorumlu görünüyor.

Yukarıda belirtildiği gibi, Amud I mağaranın duvarından 4 m uzakta, sol tarafında büzülmüş bir şekilde yatarken bulunmuştur. İskelet, mağaranın damlama hattının hemen altına defnedildi ve bu ve çok sayıda çukurun bariz kazısı da dahil olmak üzere sık sık hayvan ve hominin kullanımı gören bir mağaradaki konumu göz önüne alındığında, bunu kasıtlı bir gömme olarak görmek zor.

Amud I ve 7’nin aynı yöne yönelmiş olması ilginçtir. Hovers ve diğerleri tarafından yapılan bir başka gözlem. sitenin kuzeybatı kesiminde mağara duvarına yakın hominin kalıntılarının kümelenmesidir. Bu rastgele olmayan desenleme için tafonomik açıklamalar reddedilebileceğinden, sahada bir seçim unsurunun faaliyette olduğu görülüyor.