Sembolik Sistemler – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Morg Uygulaması ve Sembolik Sistemler

Arkeolojik olarak gözlemlenebilir mezarlık faaliyetinin bile herhangi bir dolaysız biçimde ‘sembolik’ olduğu iddia edilemez; Mezar eşyalarının sembolik olduğu argümanları, sembolizmle ne demek istediğimizi sorunsallaştırmaz ve bizi hiçbir yere götürmez. Akademisyenler, yaygın özellikleri, bunlar arasındaki bölgesel ayrımlar, tekrarlayan kalıplar, “normal olmayan” özneler ve açıkça sembolik nitelikteki nesneler de dahil olmak üzere genellikle zengin mezar eşyalarıyla olan ilişkileri göz önüne alındığında, Orta Üst Paleolitik morg faaliyetinin güçlü bir sembolik karaktere sahip olduğu konusunda muhtemelen hemfikirdirler.

Tamamen zaman/uzay faktörlü çağrışımsal sembolizmin bu zamanda faaliyette olduğunu ve modern ve ileri ölüm evrelerini karakterize ettiğini varsaymak muhtemelen doğru olacaktır.

Bundan önce, modernleşme aşamasındaki etkinlik, ölülerle aktif çağrışımsal etkileşimlere göre yapılandırılmış olabilir; Avrupa Orta Paleolitik’inde ve Skhu ̄l ve Qafzeh’de görülen morg faaliyetinin değişkenliği ve ayrıca Regourdou, La Ferrassie gibi nadir ayrıntılı davranış örnekleri, ölülerin belirli yerler ve davranışlarla ilişkili olduğunu açıkça ortaya koymaktadır. Bu derneklerin kısa ömürlü de olsa belirgin gelenekleri zaman zaman ortaya çıktı.

Neandertallerin modernleşme dönemi mezarları ile erken modern insanlar arasında tanımlanabilir hiçbir fark olmaması bu açıdan ilginçtir ve gömü açısından “anatomik olarak modern insanların kültürel olarak diğer insanlardan daha “daha ileri” olduğuna dair net bir işaret görmüyoruz. Neandertallerin.

Bu ayrım, yalnızca Erken Üst Paleolitik’ten (insan kalıntıları temelinde) veya Orta Üst Paleolitik’ten (mezar eşyaları temelinde) çıkarılabilir. Şu anda mezarların görünümü önemli olabilir. d’Errico et al. “Bir insan grubunun bir mezar kazabileceğini, cesedi çukura yerleştirebileceğini ve hiçbir sözlü değiş tokuş olmadan cenaze hediyesi sunabileceğini hayal etmek zor” dediler.

Bölüm 1’de gömmeyi en az üç aşamalı bir süreç olarak tanımlamıştım; bir mezarın kazılması, cesedin içine yerleştirilmesi ve ardından cesedin örtülmesi. Bu organize (ve çoğu durumda zor olduğunu düşünüyorum) bir davranıştır ve ben de d’Errico ve arkadaşlarına katılıyorum. Temel kavramların iletişimi olmadan uygulamanın gruplar içinde ve gruplar arasında nasıl yayılabileceği.

Ancak özellikle Neandertaller için yapılan bir dizi gömü, daha uzun morg zincirleri opératoires ortaya koyuyor: La Ferrassie’nin tekrarlanan gömmelerinin, en azından bebek grupları gibi, planlama olmadan nasıl yerleştirildiğini görmek zor ve bence, bu imkansız. Le Regourdou’daki morg topluluğu, işbirliği ve ayrıntılı bir inançlar dizisinin iletişimi olmadan inşa edilebilirdi. Bir boz ayı cesedinin ve bir Neandertal cesedinin bilinçli olarak yan yana gömüldüğü doğruysa, o zaman bu, ikisinin kasıtlı bir kavramsal birlikteliğini çağrıştırmalıdır.

Amasya
Amasya Belediyesi ölüm İlanları Aramızdan AYRILANLAR
ARAMIZDAN AYRILANLAR
Amasya Belediyesi CENAZE hizmetleri
Amasya ölüm Haberleri
Bugün Vefat
Amasya Hava Durumu
Amasya aramızdan ayrilanlar 5

Bu açıdan bakıldığında, üç veya daha fazla aşamalı bir zincirleme operasyon hakkında bir dizi fikrin iletilmesine dayanan gömme ile karmaşık iletişim gerektirmeyen cenaze önbelleğe alma arasında keskin bir ayrım yapılabilir. Bu, basitçe şu şekilde gerçekleştirilebilir: Bir cesedin saklanabileceğini göstermek. Gömmenin, başlangıçta doğal önbelleklerin değiştirilmesi ve daha sonra kasıtlı olarak inşa edilmesi olarak, cenaze önbelleklemesinden ortaya çıktığını savundum.

Bu gelişme, canlılar ve ölüler arasındaki aktif birlikteliğin desteklediği daha fazla iletişim gerektiriyordu. Bunu tamamen sembolik olarak adlandırmak haklı olabilir veya olmayabilir, ancak bu kesinlikle ona doğru büyük bir adımdır; ve “sembolizmi” siyah beyaz bir mesele olarak gören meslektaşlarımız için, “Neandertallerin sembolik bir kapasitesi var mıydı” sorusunun yanıtı basitçe “evet” olmalıdır.

Ayrıca, Neandertal toplulukları arasında dikkatli bir şekilde etten arındırma için olası durumlar makul şüphenin ötesinde kanıtlanırsa, bu aynı zamanda bir dereceye kadar sembolik aktivitenin kanıtı olarak alınmalıdır, çünkü besleyici yamyamlığın ötesinde herhangi bir şey doğada sembolik olmalıdır.

Modernleşme döneminden önce, örneğin Sima de los Huesos’ta cesetlerin tekrar tekrar depolanması da dahil olmak üzere, en azından arkaik evrenin sonraki bölümlerinde pasif çağrışımsal etkileşimler çıkarılabilir. Bu etkileşimler, giderek daha aktif etkileşimlerle birlikte olsa da, Orta Paleolitik’e kadar devam etti. Orta Pleistosen’den önce ve kesinlikle Homo cinsinin ortaya çıkmasından önce, duygusal ötesinde etkileşimler çıkarmak zordur.

AL-333 tepesi gibi peyzajda, manzara ve ölü arasındaki pasif ilişkilere işaret edecek bazı noktaların önemi olabilirken, cimri yorumlar bu tür davranışları duygusal (ve dolayısıyla sembolik olmayan) etkileşimlerle sınırlayacaktır.

Arkeolojik kayıtlarda duygusal etkileşimlerin davranışsal tezahürünü tanımak açıkça zor olsa da, şempanze annelerinin ölü yavrularını ne ölçüde taşıyabildiği düşünüldüğünde, bu etkileşim düzeyinin hatırı sayılır bir antik çağa sahip olması mümkündür. Aslında, duygusal etkileşimler, hominoidlerin evriminden itibaren temel morg davranışının bir parçası olabilir.

Ölüler ne zaman sembol oldu? Sembolik yapılar, hangi toplulukların hoşlarına giderse gitsin, günümüzde tüm morg faaliyetlerinin temelini oluşturmaktadır. Yukarıda, verileri giderek daha karmaşık kavramlara ‘parçalamanın’, morg verilerine yaklaşmak için bir buluşsal yöntem sağladığını savundum.

Bundan kesinlikle, 30,000 BP’den sonra, muhtemelen daha önce, morg faaliyetinin tamamen sembolik olarak yapılandırıldığı söylenebilir; ve yaklaşık 100.000 BP’ye kadar uzanan Orta Paleolitik mezarda bir dereceye kadar sembolik destek belirgindir. Sonuç olarak, küçük bir dizi çalışma önerisi iletilebilir:

• Sadece Pleistosen’in sonunda, ölülerin ‘normal’ düşünme biçimleri olarak kabul ettiğimiz şey ortaya çıktı. Bunlar ‘tarım’ düşüncesinden doğar ve bazı yerlerde ve zamanlarda, bölgesel belirteçler olarak resmi mezarlıklarda sonuçlandı.
• Geç Üst Paleolitik Çağ’a kadar, morg faaliyeti sanatın yanı sıra daha geniş sembolik alanda işliyordu. Sanatta, kişisel süslemede ve ceset işlemede paralellik gösteren, vücudun artan parçalanmasına yönelik bir eğilim gözlemlenebilir. Bu, o zamanlar morg ritüelinin yaygın kültürel inançlara gömülü olduğunu göstermelidir.
• Orta Üst Paleolitik Çağ’a gelindiğinde, bireyler arasındaki artan sosyal farklılaşma, mezarlara (ve muhtemelen ilk etapta bireylerin gömülüp gömülmediğine) giderek daha fazla yansıdı. Yaşayanlar ve ölüler arasındaki karmaşık etkileşimler, yaygın, muhtemelen kıta çapında geleneklere karşılık gelir ve bunların üzerine bölgesel gelenekler eklenir.
• Erken Üst Paleolitik Çağ’da ölülerin kalıntıları dolaşımdaydı. Bu dönemde Afrika dışında gömme olmamasına rağmen, bu, ölülerle sembolik etkileşimlerin bu zamana kadar gerçekleştiğini gösteriyor.
• Neandertaller ve erken modern insanlar arasında, en azından bazı yerlerde ve bazı dönemlerde, ölülerle ilişkisel etkileşim belirgindir. Aktif ilişki, muhtemelen, en azından daha karmaşık organizasyonunda, bir dereceye kadar sembolizm gerektiriyordu.
• Ölülerin peyzajdaki yerlerle ilişkilendirilmesi, en azından Orta Pleistosen’e kadar uzanan bir antik çağa sahiptir. Ölülerin arkeolojik olarak tanınabilen ilk kültürel derneğidir.
• Bundan önce, Miyosen’e geri dönen temel morg faaliyetlerinin değişken ifadeleri beklenebilir. Modern şempanze grupları arasında diğer davranışlar farklılık gösterdiğinden, bunların kültürel olarak çeşitlilik göstermesi beklenmelidir.