Sıra Mezarlar – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Sıra Mezarlar

Kafatası mezarları ve eklenen kafataslı definler arasında, MÖ 12. yüzyıla ait Tell es-Saidiyeh örnekleri en eskileridir. Kafatasını ve genellikle bir veya daha fazla kişiye ait uzun kemikleri içeren bu çukur mezarlar, kazıcı J. Tubb tarafından, küçük bir çukura veya küçük bir çukura yeniden gömülmüş, yanlışlıkla bozulmuş bir gömünün ‘önemli’ kalıntıları olarak yorumlanmıştır. sonraki bir mezara eklenmiştir.

Aitun Cl locus 4’e bir ceset ve yedi kafatası defnedilmiştir. MÖ 10. yüzyıla tarihlenen Azor, Tell er-Ruqeish ve Tell el-Farah (S) mezarları, Aşdod ve Nahshonim (?) örnekleri sekizinci yüzyılda başlamış ve sırasıyla MÖ yedinci yüzyıllar. MÖ onuncu yüzyıl örneklerinden Azor sandukası D79, eklemli dört gövdeye ve dokuz ek kafatasına sahipti.

Çukur mezar D56, bir kafatası ve kaplardan oluşmaktaydı, ancak hemen üstte yer alan D55’te, D56’daki çanak çömlek parçalarıyla birleşen çanak çömlek parçalarının yanı sıra kafatası ve kemik parçaları da bulunuyordu.

W. Culican, Tell er-Ruqeish’ten, refakatsiz dört kafatasının kuma kremasyonla gömmenin tek istisnası olduğunu belirtti ve Antik Eserler Dairesi’nin 1974 tarihli bir raporunda, bir stelin yakınında kafatasları ve bir mezardan söz edildi.

Aşdod kafatası mezarlarının tümü MÖ sekizinci yüzyılın sonlarına tarihlenmektedir. Avludaki mezar Locus 1114, dört veya beş kişilik gruplar halinde düzenlenmiş 40’tan fazla kafatası içeriyordu. Dar çukur Locus 1115, üst üste yığılmış 10 kafatasını tuttu. Altı tamamlanmamış insan kafatası ve dört kafatası daha Locus 1052’ye gömüldü.

Çukur mezar Locus 1151, paralel sıralara gömülmüş, neredeyse tamamlanmış yedi kafatası sonrası iskeletten oluşuyordu. Bu örneklerin çoğu Filistin topraklarında meydana gelmiş olsa da, sadece Tell es-Saidiyeh 108 ve şüpheli Azor D56 herhangi bir Filistin çömlek içeriyordu.

Çanakkale Mezar Taşı Fiyatları
Hazır mezar Fiyatları Bursa
Çanakkale mezar yeri Fiyatları
Kktc Mezar Fiyatları
Zonguldak Mermer Mezar Fiyatları
Isparta Mezar Taşı Fiyatları
Aksaray Mezar Fiyatları
Yalova Mezar Taşı Fiyatları

Azor D79, MÖ onuncu yüzyıldan sekizinci yüzyıla kadar Tell el-Farah (S) sandıkları ve MÖ sekizinci yüzyıla ait Aşdod mezarlarında yerel yapım kaplar, Kıbrıs-Fenike ithalatı, bok böceği ve metal bıçaklar dahil mücevherler vardı.

Kafatası gömmeleri, yerli gömme geleneklerinden en radikal ayrılmadır. Tüm örnekler A/veya güneyden Tell er-Ruqeish’e ve Tell es-Saidiyeh’den sahil bölgesindendi. Hayvanların, başı kesilmiş bedenlerin ve kafataslarının bu gömülmesi, kendine özgü Filistin, Fenike veya Deniz Halklarının gömme uygulamalarını koruyabilir.

Türkiye geneli, her ilde özel ekiplerimiz tüm defin işlemlerinizi kolaylıkla halledip sizi bilgilendirir.

Demir Çağı ölü gömme tipleri iki farklı dağılım örüntüsü sergilemiştir. Bazı türler, topografik bir bölgeye denk gelen kültürel veya politik bir varlık tarafından yerleşmiş bir bölgede ortaya çıkarılmıştır. Geç Tunç Çağı’ndan Demir Çağı’na kadar kıyı boyunca ve kuzey ve Ürdün Nehri vadileri boyunca basit ve sanduka mezarlar kullanılmıştır.

Küp mezarların dağılımı basit ve sanduka mezarlara benzemekle birlikte bölgenin kuzey yarısı ile sınırlı kalmıştır. Celile ve Transjordanian platosundan da kavanoz mezarları ele geçirildi. Yaylalarda mağara mezarlar ve daha sonra sıra mezarlar kullanılmıştır.

Antropoid tabutlar, küvet tabutları ve kremasyon gibi diğer gömme türleri, dağılımı ilgili vatandaşların gömüldüğü yerlerle sınırlı olan yabancı uygulamalardı. Sıra mezar, dağılım düzeninde bir değişikliğe uğrayan tek gömü tipiydi. En erken Demir Çağı tezgah mezarları kıyı-ova bölgelerindeydi, ancak tip daha sonra yaylalarda hakim oldu.

Basit mezarlardaki çömlekler, sanduka mezarlar, mağaralar ve sıra mezarlar; basit mezarlarda, sanduka mezarlarda, mağaralarda ve sıra mezarlarda; ya da basit mezarlarda, sanduka mezarlarda, sıra mezarlarda ve yeniden kullanılmış Tunç Çağı mezarlarında antropoid tabutlar. Kavanoz, antropoid tabut, küvet tabutu ve um gömü için, haznenin nihai çökeltilmesi ikincil öneme sahipti.

Bazı tipler tekrar tekrar birlikte ortaya çıktı: basit ve sanduka mezarlar, küp ve antropoid tabut mezarlar, kremasyonlar ve basit gömmeler ve mağara ve sıra mezarlardır.

Tell es-Saidiyeh’de birlikte görülen basit ve sanduka mezarlar, daha yüksek zenginlik veya statüye sahip bireylerin mezarlığın daha prestijli bir alanına daha ayrıntılı bir şekilde gömülmesiyle ‘sosyal kişilik’ ayrımlarını ve toplumsal borçluluğu yansıtıyor olabilir. Bazı durumlarda küp gömüler, Amman Kraliyet Sarayı ve Dhiban sıra mezarlarında olduğu gibi, antropoid tabutun basitleştirilmiş bir biçimi olarak hizmet etmiş olabilir.

Kremasyon ve basit gömme gömü bazen birlikte meydana geldi. Khalde sandukası Mezar 121’de, birincil gömme, kalsine edilmemiş insan kemikleriyle dolu bir semaver ve kalsine edilmiş kemiklerle dolu bir semaver yan yana durmaktadır. Tell er-Ruqeish’te, yakılmış kalıntılar, odun ateşi mezarları ve basit mezarların olduğu urneler birlikte kuma defnedildi.

Defin uygulamalarının bu takımyıldızının tekrarı, tek bir toplumun üyelerinin farklı gömme muamelesi gördüğünü göstermektedir. Osteolojik kalıntıların incelenmesi, yaşamdaki fiziksel koşulların veya ölüm nedeninin defin şeklini etkileyip etkilemediğini gösterebilir. Gömme biçiminin belirleyicileri olarak sosyal, dini veya politik inançlar ve uygulamalar da dikkate alınmalıdır.

Aynı yerleşim yerlerinde (Amman, Gezer, Kudüs, Lachish, Tell en-Nasbeh) zaman zaman mağara mezarlar ve sıra mezarlar kullanılmıştır. Demir Çağı’nda seki mezar kullanımı kıyılardan ve bitişik vadilerden coğrafi olarak farklı yaylalara kadar yayılmıştır.

Daha önce mağara mezarların kullanıldığı eteklerinde ve batı yaylalarında bulunan yerlerde, sıra mezar benimsenmiştir. MÖ sekizinci yüzyılın üçüncü çeyreğinden itibaren, doğu yaylalarında ve Eriha’da mağara mezarlar kullanılmaya başlandı.

Hem Cisjordan’da hem de Transjordanian platosunda, sıra mezarlı alanların sayısı arttıkça mağara mezarlı alanların sayısı azaldı. Sıradan mezarlı alanların sayısındaki bu artış ve daha fazla dağılım, sayıların azalması ve mağara mezarlı alanların dağılımının daha sınırlı olması ile birleştiğinde, tek bir kültür tarafından farklı uygulamaların kullanılmasını yansıtıyor olabilir.

Belki de sıra mezarlara gömme, mağaralarda aile gömme işleminin daha ayrıntılı ve modaya uygun bir versiyonu olarak giderek daha fazla benimsendi. İkinci bir olasılık, sıra mezarlara gömülmenin yalnızca ekonomik veya statü güdüleriyle belirlenmediği, daha ziyade farklı bir kültürel seçimi yansıttığıdır.

Giderek artan sayıda aile, Yahuda ya da Yahwist bağlılığın bir ifadesi olarak sıra mezara gömmeyi benimsemiş olabilir. Bu durumda, Yahuda mezarlarında kanıtlanan tek değişiklik, göreli zenginlikteydi. Olağan uygulamayı ‘alamayanlar’ veya yaşamdaki sapmaları olağan gömme biçimini engelleyenler için alternatif gömme biçimleri tespit edilmemiştir.

Bu ikinci hipotez doğruysa, o zaman doğu Cisjordanian dağlık bölgelerinde ölülerini mağara mezarlara gömen yeni ortaya çıkan nüfus (daha önce ‘görünmez’ gömme uygulamaları olan yerleşimciler olabilir), Geç Tunç Çağı yayla kültürünün son taraftarlarıydı.

Cenaze işlemlerinizde profesyonel ekiplerden yardım almak ve detaylı bilgi edinmek için iletişim adreslerimizden bizlere ulaşabilirsiniz, ya da aşağıdaki formu doldurarak fiyat alabilirsiniz.