Yakın Doğu Mezarları – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Yakın Doğu ve Avrupa Geç Üst Paleolitik Dönem Mezarları

Levanten Üst Paleolitik dönemine ait insan kalıntıları oldukça nadirdir ve beş bölgeden altı eklemli iskelete tekabül etmektedir. Bunlardan biri, Erken Üst Paleolitik Çağ’dan Nahal Ein Gev I’e ait, oldukça esnek bir şekilde yerleştirilmiş ve muhtemelen alanın Aurignacian işgaliyle ilgili olan yetişkin bir kadın iskeletidir.

Levanten gömünün en kapsamlı örneği, İsrail’in Celile Denizi kıyısındaki Ohalo II’de sığ bir mezar oyuğundan çıkarılan yetişkin bir erkeğin tam iskeletidir. Yerleşim yeri, Kebaran kompleksinin erken bir evresine atanmış büyük bir Epipaleolitik yerleşimdir ve ~19.000 BP’ye tarihlenmektedir. Vücut sırtüstü yatırılmıştı, eller göğsünün üzerinde çaprazlanmıştı ve bacaklar oldukça bükülmüş, topuk kemikleri pelvise yakındı.

Baş üç büyük taş üzerine kaldırılmıştır. İskeletin laboratuarında sert tortul bağlamından dikkatli bir şekilde kazı yapılmasına rağmen, yakınlarda birkaç ceylan çene kemiği bulunmasına rağmen, işgal seviyesinde ortak olan litik ve fauna ötesinde herhangi bir kişisel süsleme veya mezar kalıntısına dair hiçbir kanıt yoktu.

Avrupa’da açık ara en zengin veriler Fransa ve İtalya’dan gelmektedir ve her iki ülkede de verilerin belirli periyotlarda kümelenmesi, gömme geleneklerinin Geç Üst Paleolitik boyunca sürekli aktarılmadığını düşündürmektedir. Dönemin Fransız mezarlarının çoğu arkeolojinin başlangıç ​​döneminde kazılmış olsa da, bilinen mezarların doğrudan AMS 14C tarihlendirmesi, özellikle Orta Magdalenian’da ayrıntılı bir mezarın uygulandığını ortaya koydu.

La Madeleine bebeğinin Terminal Pleistosen’e tarihlenmesi, ya gömmelerin iki farklı evreye ait olduğunu ya da uygulamanın zaman zaman Magdalenian sensu stricto’nun ötesinde, Azilian ve ötesinde devam ettiğini gösteriyor. Gambier et al. Birincil mezarların açık ve net örneklerinin esas olarak daha önceki Orta Magdalen dönemi aşamasına ait olduğunu, oysa La Madaleine çocuğu, Aven des Iboussières’in ve muhtemelen Les Hoteaux’nun mezarlarının ait olduğunu öne sürerek birinciyi tercih edin. 

En az altı yetişkin ve altı bebeğe ait parça parça insan kalıntıları, Dordogne kıyısındaki St Germain la Rivière’de Erken ve Orta Magdalenian seviyelerine dağılmıştı.

Bunlardan en az ikisi, Orta Magdaleniyen (III) ~17.000–14.000 M.Ö. sırasında bölgedeki iki kaya sığınağından daha küçük olanın altındaki terasa yerleştirilen mezarlarla ilgilidir. Bunlardan biri tam olarak anlaşılamamıştır, ancak ikincisi  ‘Dame de Saint-Germain-la-Rivère’ iyi belgelenmiştir.

Antalya Mezar yeri sorgulama
Antalya mezarlıkları
Antalya satılık mezar yeri
Antalya Mezarlıklar Müdürlüğü
Antalya aile Mezarlığı fiyatları
Antalya Vefat Edenler listesi
Antalya mezar yeri fiyatları 2020
Antalya mezar yeri fiyatları 2021

Genç bir yetişkin kadın, içinde aşı boyasının her şeyi boyadığı kireçtaşı alt tabakaya oyulmuş bir mezara gömüldü. Oldukça esnek bir pozisyonda sol tarafına yatırıldı ve ikisi tüm cesedi etkili bir şekilde kaplayan dört büyük taş levha ile korunuyordu.

15.780 ± 200 BP’lik doğrudan bir tarih, Orta Magdalenian özelliğini doğrulamaktadır. Mezar eşyaları, iki kızıl geyik boynuzu “hançer” ve bir kızıl geyik kaburgasından yapılmış delikli bir çubuk, bıçaklar, uç kazıyıcılar ve kalemler gibi çeşitli çakmaktaşı aletler ve büyük bir çekirdekten oluşuyordu.

Ceset en az 71 delikli kızıl geyik köpek dişiyle süslenmiştir, bunların on tanesinde oymalı bezeme, bir Trivia europea kabuğu kolye ucu ve bir steatit boncuk vardır, ancak buluntuların gömme ile ilgili kesin konumu belirsizdir.

Mezara yakın bir yerde bulunan bir ocak ve fauna kalıntılarının bir cenaze törenini temsil etmesi mümkündür. Vanhaeren ve d’Errico, gömme ile ilgili süslemelerin bir analizini yaparak, genç geyiklerin dişlerinin tercih edildiğini ortaya koydu. 

Aşağıda tartışılan La Madeleine bebeğinin kişisel süslemesinde olduğu gibi, bu süslemelerin üretimi için gereken önemli zaman, muhtemelen “Kadın” için bir dereceye kadar statü önermektedir. Kişisel süslemenin sosyal ayrımla ilgisi, kızıl geyik sömürüsünü (ve dolayısıyla mevcudiyetini) gösteren en yakın çağdaş alanların avcı toplayıcı gruplarının menzilinin üst sınırında ~300km uzaklıkta İspanyol Pays Bask’ta olduğu düşünüldüğünde daha da alakalıdır. 

Vanhaeren ve d’Errico’ya göre kolyeler, karmaşık sosyal anlamı olan öğelerin prestij değiş tokuşu yoluyla elde edilmiş olmalı ve kızıl geyik dişlerinin egzotik türevi, dişi kemiklerinin kararlı izotop analizi ile desteklenir ve bu da kızıl geyiğin en fazla katkıda bulunduğunu gösterir.

Tarn et Garonne’daki Aveyron Nehri kıyısındaki Bruniquel’deki Abri Lafaye, sanat ve kemik işçiliği açısından zengin bir dizi Magdalen seviyesi içeriyordu. Görünüşe göre burada aynı seviyeden en az üç kişiye ait kalıntılar bulunmuştur; yetişkin bir dişinin neredeyse tamamlanmış bir iskeleti, ölümde ~ 3 yaşında bir bebeğin tam bir iskeleti ve bir yetişkin kafatasıdır.

Yetişkin kadın ve çocuğun neredeyse tamamına yakın kalıntıları bir çift gömüden türetilmiş gibi görünüyor ve izole edilmiş kafatası barınağın duvarına birkaç metre uzaklıkta bulundu, ancak bölgeden seramikler de ele geçirildiği için bunun müdahaleci olması mümkün olsa da . Bununla birlikte, yetişkin dişi üzerinde doğrudan 15,290 ± 150 BP tarihi, çifte gömünün Orta Magdalenian bir niteliğini doğrulamaktadır.

Les Hoteaux (Ain) mağarasındaki sığ bir mezardan genç bir yetişkin erkek iskeletinin çıkarılması, muhtemelen Geç Magdaleniyen ile ilişkili bir gömmeyi temsil ediyor gibi görünüyor. Görünüşe göre bu, mağara duvarından ~3 m uzaktaki bir ocağın üzerine yerleştirilmiş ve diğer parça parça insan kalıntıları ve sağ uyluğunun yanına yerleştirilmiş delikli bir sopayla ilişkilendirilmiştir.

Başın altında büyük bir taş yatıyordu ve tüm alan aşı boyasıyla boyanmıştı ve başın yakınında delikli bir ren geyiği dişi bulundu. Ne yazık ki, kazı standartları zayıftı, ancak notlar iskeletin kemiklerinin yer değiştirdiğini ve tam olarak eklemlenmediğini gösteriyor.

Bu ve kemiklerin tüm kısımlarının koyu sarı ile boyanması göz önüne alındığında, kazıcı Abbé Tournier, kalıntıların muhtemelen ikincil bir mezarı temsil ettiği sonucuna varmıştır. Kemiklerde herhangi bir kesi izi görülmedi, ancak dezartikülasyonun doğal olarak meydana geldiği düşünüldü. Genel olarak, iskeletin bağlamı ve genel ifadesi ve çağrışımları, bunun bir gömme olduğunu düşündürmektedir.