Yetişkin Cenazeleri – Mezar Yaptırma – Mezar Yaptırma Fiyatları – Mezar Modelleri Fiyatları – Mezar Fiyatları Ankara – Tek Kişilik Mezar Fiyatları

Yetişkin Cenazeleri

Güneybatı Fransa’daki La Chapelle-aux-Saints’te, yetişkin bir Neandertal’in neredeyse tama yakın iskeleti, 5. tabakanın içinde, 145 × 100 cm planlı ve yaklaşık 30 cm derinliğindeki kabaca dikdörtgen biçimindeki bir çöküntüden kurtarıldı. mağara kısmen sağ tarafında ve kısmen sırtında daralmıştır. Baş, mezarın kenarına yaslanmış, görünüşe göre birkaç taş blokla sıkıştırılmıştır.

Başın altında üç veya dört büyük uzun kemik parçası ve çok sayıda kuvars ve çakmaktaşı yongası ve bazıları mezarın kenarlarına eklemlenmiş diğer kemikler bulundu. Çevrede yangın izlerine de rastlandı. Bunların mezar eşyası olup olmadığını tespit etmek günümüzde mümkün olmasa da, cenazenin doğası yeterince açık görünmektedir. Ancak Gargett (1989), stratigrafik verilere ve gömme sırasında mağaranın tavanının yüksek olmadığı ve bu nedenle emekleme gerektireceği gerçeğine dayanarak bunu bir gömme olarak reddetmiştir. [etobur] den’ gibi.

Bu son nokta şüphelidir: ‘Mezarına erişim birkaç metrelik bir emekleme gerektirebilir’ diye gömmeyi dikkate almasaydık, o zaman aynı argümanla Üst Paleolitik parietal sanatının pek çok örneğini veya bu nedenle Neolitik Çağ’ın birçok örneğini göz ardı etmek zorunda kalırdık. megalitik mezarlarda toplu gömme. Her halükarda, Gargett’in cenaze törenine karşı kanıt olarak belirttiği 5. tabakadaki her yerde bulunan arkeoloji, diğer türlerdeki Neandertal faaliyetlerinin bu geniş zamanda kesinlikle meydana geldiğini ve alçak bir tavanın buna engel olmadığını gösteriyor.

Aslında, Les Canalettes, Fransa (Meignen 1993) gibi, ayakta durmaya izin vermeyecek kadar alçak tavanların altında zengin Mousterian birikimlerinin meydana geldiği başka yerler de vardır. Gargett, Peyrony tarafından keşfedilen ve muhtemelen bu şekilde oluşan diğer çöküntü özelliklerine işaret ederek, iskeletin bulunduğu çöküntünün dere hareketi yoluyla meydana gelmiş olabileceğini öne sürüyor.

Bunlardan biri, şimdi kayıp olan bir Neandertal bebeğinin parça parça kalıntılarını içeriyordu. Ancak bunlar, 5’te değil, 1. tabakada bulunurlar ve ‘gömü’ çöküntüsünden farklı şekil ve büyüklüktedirler (daireseldirler, 50-80 cm çapında ve 40-50 cm derinliğindedirler) ve a priori bir neden göremiyorum. aynı nedensel süreci çağırmak için. Bunun gerçek bir gömmeyi temsil etme olasılığı, Gargett’in stratigrafiyi yeniden inşasını sorgulayan Frayer ve Montet-White tarafından vurgulanır ve bunun olduğunu not eder.

Bunun ‘kasıtlı gömmenin güçlü bir göstergesi’ olduğu görüşüne katılmamak zor.

La Chapelle-aux-Saints bireyinin basit bir gömme olmadığı ve yetişkin bir Neandertal’in diğer zamanlarda en azından yoğun bir işgal görmüş olan alçak tavanlı bir mağarada gömülmesini temsil ettiği sonucuna varmak için net bir neden yoktur.

Hitit mezar işaretleri
Küp mezar Hediyeleri
Mezar tipleri
Eski mezar tipleri
Küp mezar hangi döneme ait
Zemin altı mezar girişleri
Urartu mezar Tipleri
Küp mezar Çeşitleri

La Grotte du Régourdou, Dordogne, Fransa

Bir Neandertal mezarı 1957’de Régourdou Mağarası’ndaki kazılar sırasında keşfedildi ve o yıl ile 1962 arasında kazıldı. Regourdou 1, yetişkin bir Neandertal’in kısmen tamamlanmış postkraniyal iskeletini, bir dereceye kadar anatomik artikülasyona sahip, bir kemik bağlamında depolanmış. 4. Yatak’ta zayıf Mousterian topluluğu Bu ve onun yerleştirildiği mezar kesimi, olası bir boz ayı kafatası ve uzun kemik gömüsüne, küçük taşlardan oluşan bir tümülüse ve küçük taşlardan iki alçak duvara yakın bir yerde meydana gelmiştir.

Malzeme grubunun bir kesit çizimi Şekil 5.9’da gösterilmektedir. Neandertal mezarının kendisi büyük taşlardan oluşan bir tümülüsle kaplıydı ve bu anlamda aşağıda tartışılan Shanidar Mağarası’ndaki uygulamayla paralellik gösteriyor. Höyüğü oluşturan taşların çoğu büyük olduğundan (maksimum boyutta 30-60 cm), bunların nasıl doğal olarak birikmiş olabileceğini anlamak zordur ve aslında, açıkça mağaranın dışından türetilmiştir.

Bonifay tarafından Defleur’a (1993, 100) yapıların “topluluğu”na ilişkin bir açıklama yapılmıştır. Kaide, iskeletin sol tarafına yaslanmış ve muhtemelen oldukça bükülmüş olarak üzerine serildiği yassı taşlardan bir yataktan oluşturulmuştur. Cesetle birlikte iki boz ayı kaval kemiği ele geçirildi ve kasıtlı mezar eşyalarını temsil ediyor olabilir.

Ceset, görünüşe göre tortularla kaplanmadan kireçtaşı “kaldırım” ile kaplanmıştır. Daha sonra, mezarın üzerine büyük taşlardan bir tümülüs inşa edildi. Son olarak, bunun üzerinde bir yanmış kum tabakası ve birkaç eser ve boz ayı kemiği bulunmuştur. Bu yeniden yapılanma doğruysa, Orta Paleoliti için gerçek inşa edilmiş bir mezarın tek örneği budur.

‘Tümülüs 4A mezarının’ bağlamı daha da ilgi çekicidir. Çevresinde, taş bloklar veya taş “kaldırımlar”, alçak kuru taş “duvarlar”, taş yığınları ve taş levhalarla doldurulmuş veya kaplanmış kumlu tortullara oyulmuş hendekler de dahil olmak üzere çeşitli kasıtlı yapılar meydana gelir. Bu yapıların işlevinin ne olduğu belli değil; bir hendek, genç bir boz ayının neredeyse tam iskeletini içeriyordu ve 2 x 2 m boyutlarında bir kireçtaşı bloğuyla kaplıydı.

Blok muhtemelen mağaranın kasasından düşmüş olsa da, hendek ve iskeletin üzerine dikkatlice yerleştirildiği belliydi (E. Bonifay pers. comm.). Ayrıca burası bir tümülüs (‘Tümülüs 4b’) ile örtüldüğünden bunun nasıl doğal bir birikim olabileceğini anlamak güçtür.

Boz ayının mezarını betimleyen iki duvar düzgün bir şekilde inşa edilmişti ve açıkça doğal birikimler değildi; her ikisi de yaklaşık bir metre yüksekliğe ulaştı ve 2 ve 3 metre uzunluğundaydı (E. Bonifay pers. comm.). İlgili arkeolojik kalıntıların zayıf olduğu unutulmamalıdır; Bonifay’ın (1965) belirttiği gibi, arkeoloji kısa bir faaliyet dönemine tekabül ediyor gibi görünüyor ve bunu sıradan bir işgalin kalıntıları olarak görmek kesinlikle zor. Başka bir kişinin – Regourdou 2 – kemiğinin çıkarılması, mağarada daha fazla cenaze töreni yapıldığını gösterebilir.

Regourdou, bir Neandertal’in gömülmesiyle ilgili karmaşık aktivite için ikna edici bir vaka sunuyor. Bonifay’ın (2008, 28) belirttiği gibi, aşağıdakiler gözlemlenir:

• birkaç hendek kazılması;
• cesedin konumlandırılması;
• eserler ve kemiklerin cesetle ilişkilendirilmesi;
• cesedin bir tümülüsle örtülmesi ve boz ayı olması durumunda bir levha;
• mezarın üst kısmı ile yanmış tortu ve eserlerin ilişkilendirilmesi;
• ayı kalıntılarının gömüldüğü yere yakın dernek.

Bütün bunlar kusursuz, ince tabakalı stratigrafiye sahip bir siteden, Bonifay’ın bunun anıtsal bir ‘topluluk mezarlığı’ olduğu sonucuna varmak zor.